تنفس مصنوعی به چند سینماگر خیال‌باز!

در دوماه اخیر بخشی از اهالی سینما و تئاتر بیش از دیگران تحت تأثیر فضای مجازی نقش‌آفرین انتشار شایعات بوده اند.
گفته می‌شود چند کارگردان تئاتر اخیراً درصدد بوده‌اند در اقدامی هماهنگ با انتشار یادداشت‌هایی اعلام کنند در اجرای آثارشان دیگر بازیگران زن را باحجاب روی صحنه نمی‌فرستند! از سویی دیگر دو روز پیش محمدرضا شفیعی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در قالب یک توئیت اعلام کرده بود: «امروز متوجه شدم برخی فیلم‌های سینمایی درحال فیلمبرداری پلان‌های خود را با دو وضعیت بی‌حجاب و با حجاب ضبط می‌کنند.»
شفیعی نوشته بود: «جنگ ترکیبی دشمن با ایجاد محاسبات غلط با تحلیل‌های برخی سینماگران چه کرده است!» هرچند این ادعا تکذیب شد، اما به عنوان یک احتمال برخی به آن پرداختند.
غرق شدن در فضای مجازی
البته این توهمات شاید از سوی چند نوجوانی که این سال‌ها به دلیل تعطیلی مدارس به فضای مجازی فرستاده شده‌اند قابل توجیه باشد، اما از سوی آدم‌هایی که خودشان سال‌هاست کار رسانه‌ای جدی انجام می‌دهند، نشان از یک ضایعه دارد. اساساً حضور بیش از حد در فضای مجازی و دنبال کردن طیفی از رسانه‌ها و افراد که افکار و اندیشه‌های یکسان و مشترکی را نشر می‌دهند می‌تواند به راحتی موجب تحلیل‌های تک‌بعدی و برداشت‌های سطحی و غلط از واقعیت‌های اجتماع شود. فقط کافی است که سینماگر در فضای مجازی پیج‌های بی‌بی‌سی فارسی و اینترنشنال را دنبال کند تا هر بار که گوشی تلفن همراه خود را باز می‌کند با طیفی وسیع از دروغ و شایعه مواجه شود و معلوم است که نتیجه این در معرض بودن هدفمند چه نتیجه‌ای دربرخواهد داشت. به طور قطع بخشی از سینماگرانی که این روز‌ها دست به کشف حجاب می‌زنند یا عنوان می‌کنند دیگر حاضر نیستند با نهاد‌های حاکمیتی برای اخذ مجوز همکاری کنند دچار اشتباه محاسباتی درباره میزان نارضایتی‌ها هستند. این وضعیت در وهله اول معلول کانالیزه شدن افراد تحت طیفی خاص از رسانه‌هاست و از سویی دیگر معلول افرادی است که در حلقه دوستان و نزدیکان این اشخاص قرار دارند.
سینماگران و تئاتری‌ها قربانیان فضای مجازی
اگر آنچه محمد رضا شفیعی درباره فیلمبرداری در دو وضعیت از سوی برخی سینماگران عنوان کرده صحت داشته باشد باید این اشخاص را قربانیان جدی و قابل ترحم فضای مجازی قلمداد کرد. افرادی که احتمالاً به رسم مألوف سینماگران لنگ ظهر از خواب بیدار می‌شوند و پس از یک دوش ظهرگاهی گوشی را روشن می‌کنند و وارد فضای مجازی می‌شوند و ایران را غرق در آتش یک انقلاب عظیم می‌بینند! و هنگامی هم که پشت فرمان ماشین‌های‌شان به خیابان می‌روند تماشای چند دختر کشف حجاب کرده و شنیدن صدای چند بوق خودرو مجاب‌شان می‌کند که آتش کف توئیتر و اینستاگرام ریشه در واقعیت دارد.
شاید بتوان گفت از میان همه اقشار و اصناف در دوماهی که برخی اغتشاشات در فضای مجازی رخ نموده اهالی هنر و به ویژه سینماگران و تئاتری‌ها بیش از همه درگیر القائات یکسویه رسانه‌های ضد ایرانی شده‌اند. این البته خود نیاز به یک آسیب‌شناسی جدی دارد که چرا بخشی از جامعه و بالاخص طیفی خاص از سینماگران تا این حد خود را در معرض شایعات فضای مجازی قرار داده‌اند.
توهم خانه سینما از کجا ناشی می‌شود!
از نشانه‌های بارز چنین وضعیتی بیانیه سیاسی و متوهمانه نهادی، چون خانه سینماست که دو روز پیش صادر شد و حتی به خود اجازه داد حاکمیت و قوه قضائیه را با لحن و ادبیاتی که نزدیک به ادبیات گروه‌های محارب و ضد انقلاب است مورد خطاب قرار بدهد که برای مثال اگر چنین و چنان نشود دست به اعتصاب می‌زنیم! البته به نظر می‌رسد بیانیه تند و نابخردانه خانه سینما صرفاً معلول توهمات فضای مجازی نباشد و برخی اعضای این نهاد عامدانه ترجیح می‌دهند فضایی عقلانی بر مناسبات میان سینماگران با حاکمیت برقرار نباشد و این تندتر کردن فضا از سوی خانه سینما چیزی نیست که صرفاً بتوان آن را به یک عصبانیت آنی از سوی چند عضو تقلیل داد.
باید گفت که متأسفانه خانه سینما به احتمال بسیار زیاد کاملاً هدفمند و برنامه ریزی شده اقدام به صدور بیانیه‌ای آتشین با لحنی شبیه به گروهک‌های معاند کرده است تا در وضعیتی که تحلیل‌ها به سمت این می‌رود که نباید واکنش‌های ضد ایرانی چند سینماگر متوقف شود دست به یک تعادل روحی و ذهنی در میان این قشر بزند تا لابد در افکار سینماگران القای اقتدار نظام شکل نگیرد. بازداشت دو سینماگر زن که کاملاً همسو با شبکه سعودی اینترنشنال دست به تحریک مردم می‌زدند و برپایه شایعه و دروغ نظام اسلامی را آماج تهمت قرار می‌دادند به زعم خانه سینما نباید با بازداشت آن‌ها متوقف شود. در واقع به زعم خانه سینما توهمی که فضای روانی سینماگران را درگیر خود کرده نباید بشکند. خانه سینما در این وضعیت به مثابه کسی عمل کرد که قرار است به هیاهوی زن زندگی آزادی تنفس مصنوعی بدهد تا به این طریق از مرگ زودرس آن در این مقطع پیشگیری کرده باشد. پیش از این هم به این نکته اشاره کرده بودیم که ضد انقلاب روی فعالیت سینماگران در هیاهوی زنانه حساب ویژه‌ای باز کرده و در این مقطع خانه سینما نیز باید به زعم خود نقش تاریخی‌اش را بازی می‌کرد. اینکه در ماه‌های گذشته هیئت مدیره خانه سینما شخص معتدلی، چون منوچهر شاهسواری را برکنار کرده و مهره امتحان پس داده‌ای! چون محمد مهدی عسگرپور را به عنوان رئیس هیئت مدیره انتخاب می‌کند باید معلول اتاق فکری دانست که می‌داند زیر بیانیه‌های تند را چه کسی امضا می‌کند و چه کسی زیر بار امضای آن نمی‌رود. منوچهر شاهسواری در جریان فتنه آبان ۹۸ و دی‌ماه سال ۹۶ اجازه صدور بیانیه‌های تند را نداد، اما ظاهراً برای گردانندگان پروژه زن زندگی آزادی محرز بوده است که مهدی عسگرپور پای کار چنین بیانیه‌های خواهد آمد.
این وضعیت هوشیاری بیشتر دستگاه قضایی و امنیتی را طلب می‌کند که بدانند از ابتدا روی فعالیت مجازی سینماگران برای هیاهوی زنانه در ایران چه حساب ویژه‌ای باز شده است و چه دستانی دانسته یا نادانسته درون این پازل نقش‌آفرینی کردند.