گفتوگوی «جوان» با خانواده شهیدیاسرعبدلی از شهدای فراجا که درعملیات رهایی دو گروگان زن به دست اشرار به شهادت رسید
در گوشه گوشه خانه صدایش را میشنوم. صدای خندههایش را صدای حرف هاوگفتههای ناتمامش را، صدای دلنشینی که هر روز اسم مرا صدا میزد. جای خالیش را میبینم که باعکسهایش پر شده. خانه درنبودش بوی غربت میدهد. بوی بیکسی، بوی تنهایی، بوی غم و بوی روزهای خوشی که او در کنارمان بود و اکنون دیگر نیست. چقدر غریب است. این خانه خانهای است که دیگر او را ندارد. خانهای که پر از یاد و خاطره اوست. به راستی روزگار چقدر نامرد است که تلخیاش را با گرفتن عزیزانمان نشان میدهد. داغ نبودنشان را تا نفسهای آخر بر دلمان میگذارد و ما را با کوله باری از غم در بیابانهای زندگی رها میسازد. اولین سالروز شهادتت مبارک همسر خوبم.