جوان آنلاین: حتماً لازم است به خاطر به تصویر کشیدن اوج افسارگسیختگی و وحشیگری در میادین فوتبال از شما خوانندگان محترم عذرخواهی کنیم ولی چه کنیم که برای دادن هشدار مجبور به اطلاع‌رسانی هستیم. همین دیروز نوشتیم که ورزشگاه و فوتبال دیگر نه تنها به لحاظ اخلاقی امن نیست که دیگر هوادار حتی امنیت جانی هم ندارد. حالا شاهد از غیب رسیده و جای تأسف است که این اتفاقات زشت در رده‌های پایه رخ می‌دهد.
طبیعی است وقتی بزرگ‌تر‌ها جلوی چشم همه فحش ناموسی می‌دهند و دست آخر هم کارشان به مشت و لگد می‌رسد، در رده‌های دیگر و جا‌هایی که جلوی چشم نیست، پای تبر و قداره و چاقوکشی به میان می‌آید. حالا آقایان کمیته اخلاق و انضباطی بازهم ساکت بنشینند، بازهم برای فوتبال کیسه بدوزند و با جرایم مالی آن را پر کنند. راستی برای حمل سلاح سرد و مشخصاً تبر چقدر جریمه در نظر می‌گیرید؟
تصاویری که در این ستون می‌بینید، تصاویر یک نزاع خیابانی نیست. تصاویر درگیری میان اعضای کادر فنی تیم سنگ‌آهن بافق‌یزد و بهوند رامهرمز و بعد از آن درگیری میان هواداران دو تیم است. حالا علت این همه وحشیگری چیست؟ دقت کنید، زمانی که تیم بهوند رامهرمز در دقیقه ۹۰ بازی مقابل سنگ‌آهن بافق کار را به تساوی می‌کشاند، عوامل منتسب به تیم میزبان (سنگ‌آهن بافق) وارد زمین می‌شوند و یکی از آنها با تبر به مربیان و بازیکنان تیم میهمان حمله می‌کند که البته خوش‌شانس بودند که ضربه‌ای با تبر به این نفرات برخورد نکرد، توجه کردید؟ یعنی کار به جایی رسیده که باید خوشحال باشیم که کسی با تبر قطعه‌قطعه نشده، والا وجود چنین ابزارآلات خشنی در ورزشگاه آن هم در مسابقات لیگ ۱۸ ساله‌ها اصلاً جای تعجب ندارد. آقایان فدراسیون‌نشین، مسئولان ریز و درشت فوتبال کشور، کلاه‌تان را بالا بیندازید، این حال و روز فوتبالی است که شما درست کرده‌اید و اصلاً تعجب نمی‌کنیم اگر فردا روزی مجبور باشیم تصاویر بیرون آوردن جسد از ورزشگاه را چاپ کنیم.
یک فصل تمام در مسابقات لیگ برتر هر کس هر کاری دلش خواست کرد. هوادار رکیک‌ترین فحش‌ها را نثار خانواده بازیکن کرد، بازیکن با قسمت‌های مختلف بدنش هوادار را تحریک کرد، سرمربی یک تیم سرمربی تیم دیگر را با الفاظی در شأن خودش خطاب قرار داد و بعد هم بخشیده شد! دست آخر هم مشت و لگد و حالا هنوز هفته آخر باقی است که حتماً وضعیتش از این هم بدتر خواهد بود، چون لیگ ۱۸ ساله‌ها نشان داد می‌توان حتی تبر هم با خود به ورزشگاه برد!
آهای علاقه‌مندان به فوتبال باور کنید که ورزشگاه‌های ایران دیگر جای امنی برای گذراندن اوقات فراغت نیست، چون نخست فوتبال درخور توجهی در آنها بازی نمی‌شود که بخواهید از آن لذت ببرید و دوم اینکه نه محیطی مؤدبانه و فرهنگی دارد و نه فضایی امن که خیال‌تان بابت سالم برگشتن از آن راحت باشد.
