اخلاق و عرفان
یک وقتی یک داستانی از داستان‌های خارجی خواندم. نوشته بود یک دختری خیلی مذهبی بود. یکی از این شاهزادگان، خیلی عاشق و علاقه‌مند به این دختر بود ولی او یک مرد شهوت‌ران عیاشی بود
در ادبیات قرآن و روایات می‌توان به ماهیت واقعی فقر و بلایی که بر سر انسان می‌آورد، پی برد
«آدمی را بدین عالم غریب - که عالم خاک و آب است- به تجارت فرستاده‌اند؛ اگرنه، حقیقت روح وی علوی [متعلق به عالم بالا]ست و از آنجا آمده است
در اخلاق اسلامی یکی از شنیع‌ترین خُلقیات و بدترین رفتار‌ها جست‌وجوی عیوب دیگران و برملا ساختن زشتی‌ها و ضعف‌های ناآشکار مؤمنان است
این بنده در تمام سخنرانی‌هایی که در مدت اقامتم در تهران ایراد کرده‌‏ام، هیچ سخنرانی از سخنرانی‌های خود را ندیدم که مانند این سخنرانی‌ها مورد توجه و استقبال قرار گیرد
یکی از پژوهشگرانی که با ایشان همنشینی داشته، گفته است: «وقتی کنگره هفتصدمین سال مولوی در دانشگاه تهران برگزار شد، برگزارکنندگان به‌عمد یا به سهو از استاد جعفری به‌عنوان یک محقق ایرانی مثنوی دعوت به عمل نیاوردند
در دوران اختناق‌های شدید، تحریم‌ها و محدودیت‌های شیعه، این انسان ۲۵۰ساله بود که پیروان حقیقت و رهروان ولایت را با خزانه عظیمی به نام دعا، آشنا و مکتب نیایش را پایه‌گذاری کرد.
پدر‌و‌مادر‌ها در دین اسلام خیلی حق‌به‌جانب‌اند، آنقدر که خدا در چهار جای قرآن بلافاصله بعد از توحید، فرمان به رعایت حقوق آنها داده است
در طول تاریخ، ما افرادی مثل شیخ طوسی، علامه حلّی و امثال اینها را داریم که تنوع علمی دارند، اما در زمان ما انصافاً کم است؛ یعنی بنده غیر از ایشان کسی را با این تنوع علمی نمی‌شناسم
مرد ناراحت شد و گفت: «یک من انگور خریدم یک حبه اون رو هم برای من نگذاشته‌اید! الان هم داری می‌خندی، جالب است!»