اختصاصی جوان انلاین، روز ملی جمعیت در ۳۰ اردیبهشت ماه، با ابلاغ سیاست‌های کلی جمعیت از سوی مقام معظم رهبری، به پیشنهاد سازمان ثبت احوال و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی در تقویم رسمی کشور به ثبت رسید.
ابلاغ این سیاست‌ها بعد از اعلام زنگ خطر پیری جمعیت و چاله جمعیتی در سال ۱۳۹۰ بود. بخشی از روند پیری جمعیت را می‌توان به اجرای سیاست‌های انقباضی کنترل جمعیت در دهه ۷۰ ارتباط داد؛ با همان شعار معروف «فرزند کمتر، زندگی بهتر». البته این شعار قبل از انقلاب اسلامی، زمان محمد رضا شاه پهلوی مطرح و با تشکیل معاونت جمعیت و تنظیم خانواده، نرخ رشد جمعیت روندی کاهشی یافت.
این روند ادامه داشت تا اینکه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به تعلیق درآمد و فرزندآوری تبدیل به ارزش شد. تولد‌ها در دهه ۱۳۶۰ به اوج خود رسیده بود که در سرشماری سال ۱۳۶۵ بار دیگر هشدار جمعیتی اعلام و قانون کنترل جمعیت از سوی دولت وقت اجرا شد. این قانون موجب شد تا نرخ باروری تا سطح جانشینی حتی به زیر سطح جانشینی کاهش یابد.
کشور با یک بحران جمعیتی مواجه بود تا اینکه سال ۱۳۹۰ با موضع گیری‌های رهبری، مجلس و شورای عالی انقلاب فرهنگی وارد عمل شدند و مصوبه‌ای را در سال ۱۳۹۲ در حمایت از فرزندآوری تصویب کردند، اما هیچ گاه اجرایی نشد! این بار مجمع تشخیص مصلحت نظام سیاست‌های کلی جمعیت را تدوین و در ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ آن را به روسای سه قوه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ کرد؛ سپس مجلس آنرا را در دستور کار قرار داد، اما ۷ سال این سیاست‌ها اجرا نشد. با روی کار آمدن مجلس یازدهم در حالیکه نرخ رشد جمعیت در ایران به زیر ۱ درصد و نرخ باروری از ۶.۵ به حدود ۲ و امروز به ۱.۶ دهم درصد رسید، این سیاست‌ها بعد از تایید شورای نگهبان، برای اجرا به دولت ابلاغ شد.
سنگ اندازی رسانه‌های معاند
پس از این تغییر رویه و همگام با تلاش دولت برای اجرای سیاست‌های جمعیتی، از آنجاییکه رشد جمعیت موجب پیشرفت و بالندگی کشور است، رسانه‌های معاند دست به کار شدند و سعی کردند موضوع جمعیت را به مبانی حاکمیتی گره بزنند. آن‌ها تلاش می‌کنند به مردم القا کنند موضوع جمعیت برای خانواده‌ها نفعی ندارد و این دغدغه تنها حاکمیتی است.
تناسب رشد جمعیت با رشد اقتصادی
هم سو با این سنگ اندازی ها، مشکلات اقتصادی هم در تصمیم بعضی از خانواده‌ها بی تأثیر نیست؛ غافل از اینکه حل مشکلات اقتصادی در گرو رشد جمعیت است. زیرا در برخی از کشورها، مانند روسیه، فرانسه، انگلیس و ژاپن، که نرخ تولد پایینی داشتند، سیاست‌های حمایتی ویژه‌ای برای فرزندآوری اعمال شد تا از رکود اقتصادی جلوگیری کنند. چرا که سالمند شدن جمعیت، شروع مشکلاتی است که در نهایت به «پایانِ رشد اقتصادی» ختم می‌شود. نیروی کار کاهش پیدا می‌کند؛ هزینه‌های بخش بهداشت و درمان افزایش پیدا می‌کند؛ به دلیل «کاهش تقاضا» اقتصاد وارد رکود می‌شود و حتی نرخ «نوآوری» در اقتصاد هم نزولی می‌شود. همین مهم است که رسانه‌های معاند بر نمی‌تابند تا سیاست‌های افزایش جمعیت در کشور شکل بگیرد به همین دلیل عامل اصلی در رشد جمعیت که همان خانواده است را مورد هدف قرار داده اند.
