ماجرای ۶۰۰ سکه اهدایی رئیس‌جمهور به تیم ملی قبل از حضور در جام جهانی ۲۰۲۲ داستان تازه‌ای نیست. با این وجود هر بار که حرفی از آن پیش کشیده می‌شود، سؤالات زیادی را به دنبال دارد و داغ دل ورزشکاران زیادی را تازه می‌کند، خصوصاً وقتی تأکید می‌شود این اتفاق (پرداخت پاداش حضور در جام جهانی توسط رئیس‌جمهور) کاملاً مرسوم در دنیاست، چراکه اتفاقات زیادی در دنیا مرسوم است، اما کسی نمی‌داند چرا این مرسومات تنها برای فوتبال ضمانت اجرایی دارد و سایر رشته‌ها را شامل نمی‌شود!
صحبت‌های پرابهام مدیر رسانه‌ای تیم ملی بار دیگر سؤالات زیادی را مطرح می‌کند. براساس گفته‌های معتمدکیا پاداشی به مناسبت حضور در جام جهانی در همان اتوبوس به ملی‌پوشان پرداخت شد. بی‌شک کسی با پرداخت پاداش به ملی‌پوشان بابت صعود به جام جهانی مشکلی ندارد. هرچند سرعت پرداخت پاداش فوتبالی‌ها با غیرفوتبالی‌ها همواره مورد انتقاد بوده، اما مسئله این است که گفته می‌شود تعدادی از بازیکنان و مربیان ۱۰ سکه و مابقی نفرات پنج سکه گرفته‌اند!
کمتر کسی است که نداند ملی‌پوشان اعزامی به جام جهانی ۲۵ نفر بودند، هرچند کی‌روش می‌توانست ۲۶ بازیکن را همراه خود به قطر ببرد، اما ترجیح داد لیستی ۲۵ نفره را اعزام کند. حال به این جمع ۱۰ نفر مربی و ماساژور و ... هم اضافه کنید، سرجمع می‌شود ۳۵ نفر که بنا بر گفته‌های مدیر رسانه‌ای تیم ملی در صورت دریافت ۱۰ سکه توسط بازیکنان و مربیان، جمع سکه‌های پرداختی ۳۵۰ عدد می‌شود! این یعنی از ۶۰۰ سکه اهدایی رئیس‌جمهور هنوز ۲۵۰ سکه باقی مانده است! سکه‌هایی که به نظر می‌رسد بنا بر اظهارات معتمدکیا سهم مابقی شده است! (مابقی پنج سکه گرفتند) حال اگر ۲۵۰ سکه را تقسیم بر عدد ۵ کنیم، یعنی چیزی حدود ۵۰ نفر از این پاداش سهم برده‌اند، ۵۰ نفری که مدیر رسانه‌ای تیم ملی می‌گوید خبری از لیست آن‌ها ندارد و عجیب نیست اگر حتی رئیس فدراسیون، معاونان او و همچنین تک‌تک اعضای هیئت رئیسه نیز همین جمله را تکرار و اظهار بی‌اطلاعی کنند.
بی‌شک در قانون این موارد قید شده که اطرافیان تیم و فدراسیون نیز از این پاداش‌های هنگفت سهم ببرند، یعنی در صورت لو رفتن لیست باز هم آقایان می‌توانند قیافه‌ای حق به جانب به خود بگیرند و مدعی شوند که کاری خلاف قانون نکرده‌اند، اما سؤال اینجاست؛ چرا در شرایطی که ورزشکاران بسیاری قطعات فنی لوازم ورزشی خود را به دلیل مشکلات مالی به فروش می‌رسانند، اطرافیان یک فدراسیون باید چنین پاداش‌هایی را دریافت کنند؟! درحالی‌که حتی در همین فدراسیون فوتبال بانوان فوتسالیست با وجود کسب چند عنوان قهرمانی آنقدر دریافت پاداش‌هایشان مشمول زمان شد که با دریافتی‌های خود دیگر عملاً هیچ کاری نمی‌توانستند بکنند، اما هستند آقایانی که به واسطه قوانینی که توسط خودشان وضع شده از تلاش دیگران آن چنان سهم می‌برند که...!
اینکه پاداش صعود به جام جهانی شامل‌حال نفراتی، چون اعضای هیئت رئیسه، مدیر رسانه‌ای تیم ملی و نفراتی جز مربیان و بازیکنان شود به هیچ عنوان قابل هضم نیست. مگر بابت اشتباهات فاحش همین فدراسیون و هزینه‌های هنگفتی، چون پرونده ویلموتس ریالی از جیب این آقایان رفت که حالا بابت صعودی که بازیکنان و مربیان برای آن زحمت کشیده و عرق ریخته‌اند سهم ببرند، آن‌هم در شرایطی که قهرمانان نامدار این کشور که عنوان‌ها و افتخارات قابل توجهی کسب کرده‌اند هنوز چشم‌انتظار وعده‌های محقق نشده‌ای هستند که به آن‌ها داده شده است، اما به نظر می‌رسد آقایان تنها شریک سود هستند، نه زیان!
مسئله مقایسه فوتبال با سایر رشته‌ها نیست، مسئله سهمی است که اطرافیان یک فدراسیون و تیم که عمدتاً به واسطه لابی‌های قوی که داشتند روی کار آمده‌اند، می‌برند. سهمی که بی‌شک حق آن‌ها نیست، حتی اگر نثر صریح قانون باشد، چراکه قانون را همین آقایان به رشته تحریر درمی‌آورند و به همین دلیل هم هست که هیچ وقت بی‌نصیب نمی‌مانند و حاصل زحمت دیگران همواره روانه جیب آن‌ها می‌شود، پولی که در همین فوتبال می‌تواند مشکلات زیادی را حل و فصل کند، اما به واسطه بی‌کفایتی‌ها همواره حیف و میل می‌شود و نصیب افرادی که کوچک‌ترین سودی برای این رشته ندارند!
