اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، یکی از مهم‌ترین و در عین حال مغفول‌ترین آثار درباره سازمان موسوم به مجاهدین خلق به شمار می‌رود. این کتاب توسط حسین احمدی‌روحانی از اعضای مرکزیت سازمان و پس از دستگیری پایانی وی به نگارش درآمده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی آن را منتشر ساخته است. ناشر در دیباچه خود بر این کتاب، چنین آورده است: «حسین احمدی‌روحانی در سال ۱۳۲۰ ش، در مشهد متولد شد. پس از اخذ دیپلم برای ادامه تحصیلات به دانشگاه کشاورزی کرج راه یافت. وی در زمره دومین گروهی است که به سازمان مجاهدین پیوست و از کادر‌های مرکزیت سازمان شد. کتاب شناخت، از آثار حسین روحانی است. وی در ماجرای هواپیماربایی سازمان به عراق رفت و مدت‌ها در راستای اهداف این تشکل به سفر پرداخت. بعد از تغییر ایدئولوژی سازمان (۱۳۵۴) نیز مارکسیست شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تنی چند از بازماندگان سازمان مجاهدین، سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر را بنیان گذاشت. سازمان پیکار که بنای خصمانه‌ای با جمهوری اسلامی گذاشته بود، در تیر ۱۳۶۰ مورد شناسایی نیروهای انقلاب قرار گرفت و ضربه‌ای کاری خورد. در این عملیات بیش از ۱۰۰ قبضه سلاح کشف و تعدادی از کادر‌های سازمان دستگیر شدند. حسین روحانی تلاش کرد سازمان را بار دیگر سروسامان بدهد، ولی مجدداً در بهمن همان سال، سازمان مورد حمله نیروهای انقلاب قرار گرفت و اعضای باقی مانده از جمله حسین روحانی دستگیر شدند. روحانی در زندان به همکاری پرداخت و اطلاعات ذی‌قیمتی را در اختیار نیروهای انقلاب گذاشت. تألیفات روحانی در مرکز اسناد انقلاب اسلامی موجود است و در بسیاری از کتاب‌هایی که در رابطه با انقلاب اسلامی نوشته شده است، به عنوان دستنوشته‌های حسین روحانی مورد استناد قرار گرفته است. این مرکز به حکم وظیفه تبیین تاریخ انقلاب اسلامی، این دستنوشته را بدون هیچ کم و کاست یا تغییری و تنها با ویرایش در حد علامت‌گذاری و سه پاورقی توضیحی به چاپ می‌رساند. از آنجا که از سازمان مجاهدین‌خلق، به دلیل ماهیت آهنین و فرقه‌ای‌اش، اطلاعات کمی منتشر شده است، انتشار این کتاب از سوی یکی از اعضای اصلی سازمان، می‌تواند اطلاعات مفیدی را در اختیار اهل تحقیق قرار دهد. امید است بیان سرنوشت سازمانی که از ابتدا بر انحراف بنا شد، عبرتی برای همه کسانی باشد که خواستار انجام کار‌های تشکیلاتی هستند...».
نویسنده این اثر نیز در یادداشتی بر آن چنین خاطرنشان می‌سازد: «در مورد این نوشته، ارائه توضیحی به خوانندگان ضروری است و آن اینکه نویسنده در بررسی و تشریح فعالیت، مواضع و عملکرد‌های هر سه سازمان مورد بحث، اولاً: مسائلی را که جنبه اساسی و مهمی داشته‌اند بررسی کرده و از ذکر مسائل فرعی‌تر خودداری کرده است. ثانیاً: آن دسته از مسائل و موضوعاتی که نویسنده شخصاً از آن‌ها اطلاع کافی و موثق داشته است، تجزیه و تحلیل شده است. ثالثاً: در توضیح تمامی مسائل مطروحه در این نوشته، سعی شده تا مسائل و موضوعات، حتی‌الامکان از زاویه دیدگاه سازمان مورد نظر بررسی شود، نه بر اساس دیدگاه کنونی نویسنده و از این رو با دقتی وسواس‌گونه کوشش شده تا به این مسئله، حتی‌الامکان توجه شود، زیرا عدم‌رعایت این مسئله، نوشته را از ارزش تاریخی و سازمانی آن می‌اندازد و به آن جنبه فردی و شخصی می‌دهد. این نکته‌ای بود که با هدف اصلی‌ای که این نوشته به خاطر آن تهیه شده است، مغایرت داشت...».
