پژوهشگران در بررسي جديد خود ادعا كردند شايد بتوان با استفاده از نوار مغزي، علائم اوتيسم را در نوزادان سهماهه تشخيص داد. بر اساس اين پژوهش، مداخله زودهنگام و راهنمايي در نوزادان مبتلا به اوتيسم، ميتواند براي متعادل كردن آغاز نشانههاي بيماري، سودمند باشد اما تشخيص واضح اختلال اوتيسم با وجود نشانههايي كه عموماً تا سن دو سالگي ظاهر نميشوند و تشخيص رسمي بيماري كه پس از چندين سال صورت ميگيرد، دشوار است. اخيراً پژوهشگران براي يافتن راههاي تشخيص زودهنگام اوتيسم، روشهاي بسياري از جمله آزمايش خون و رديابي چشم انجام دادهاند. با اينكه اين پژوهش هنوز مراحل ابتدايي را ميگذراند اما مشخص شده كه اسكنهاي افامآرآي پرهزينه و زمانبر هستند و آزمايش آنها روي نوزادان دشوار است،بنابراين نميتوان گفت ايدهآلترين ابزار براي تشخيص اوتيسم هستند. نوارهاي مغزي، كمهزينه و غيرتهاجمي هستند و استفاده از آنها براي معاينه نوزادان، آسان است. اين پژوهش در مورد اتصال عصبي، در بررسي تشخيص ابتدايي اوتيسم، نقش مهمي دارد. به خاطر پيچيدگي اين شرايط، آغاز آن بيشتر ناشي از تركيب انتزاعي آن با شرايط محيطي و ژنتيك است. اين موضوع نشان ميدهد كه ممكن است نشانگرهاي زيستي ساده موجود در خون، بزاق و ادرار، سنجش دقيق يا قابل اعتمادي از اين شرايط در سنين ابتدايي ارائه دهند.