کیکاووس سعیدی
مشاور ویژه کمیته ملی المپیک
تصمیمگیری در خصوص اعزام کیفی کاروان ایران به بازیهای آسیایی و پارآسیایی نگرانیهای زیادی را برای برخی رشتههای ورزشی به دنبال داشت. تصمیمی که پیشتر در پارالمپیک توکیو نیز اجرا شد و با نتایج برجامانده، دغدغههایی را به دنبال داشته است. به طوریکه تصور میشود نگاه کیفی پسند مسئولان در آینده نه چندان دور ضربه قابل توجهی به ورزش کشور وارد کند. در حالی که کیکاووس سعیدی، مشاور ویژه رئیس جدید کمیته ملی المپیک بر این باور است که با طی کردن اصولی این مسیر و تصمیمگیری براساس بررسیهای کارشناسانه میتوان به نتیجه مطلوب رسید.
دبیر کل سابق کمیته ملی المپیک با اشاره به شرایط اقتصادی کشور و همچنین تحریمها، اعزام کیفی را تصمیمی در راستای منافع ورزش میداند: «این یک تصمیم خلقالساعه نیست. بلکه تصمیمی است که با بررسیهای بسیار توسط کارشناسان اتخاذ شده است که دلایل متعددی هم دارد. یکی از مهمترین موارد به شرایط خاص اقتصادی کشور برمیگردد و تحریمهای ناجوانمردانهای که هر از چندگاهی دست ما را در پوست گردو قرار میدهند. علاوه بر آن، شرایط فدراسیونها و همچنین بودجه محدود آنها نیز ایجاب میکند که اعزامها کیفی باشند و این نه فقط به نفع ماست که صرفه اقتصادی هم دارد. اما این تنها دلیل اتخاذ تصمیمی به این مهمی نیست. بررسیها نشان میدهد که در صورت اعزام کیفی، ما میتوانیم نتایجی با کیفیتتر کسب کنیم.
البته این نسخهای نیست که بتوان برای تمام رشتههای ورزشی پیچید و سعیدی نیز این مسئله حائز اهمیت را رد نمیکند: «داستان در خصوص رشتههایی که ظرفیت بالقوه دارند اندکی متفاوتتر است. در رشتههایی مثل بدمینتون که در المپیک سهمیه گرفت و سابقه نداشت، یا ورزشهای الکترونیک که به بازیهای آسیایی هانگژو اضافه شده باید به عنوان سرمایهگذاری برای آینده مداخله داد تا ظرفیت بالقوه آنها به ظرفیت بالفعل برسد. از طرف دیگر در رشتههایی، چون ژیمناستیک هم باید به نقطه مطلوم رسید و روی آنها سرمایهگذاری کرد. یعنی اینطور نیست که، چون مدالآور نیستند رهایشان کنیم. خصوصاً که رشتههای پر مدالی هستند و باید روی رشتههای پر مدال سرمایهگذاری کرد.»
سعیدی که سالهاست در سطح اول ورزش کشور حضور دارد، با توجه به آشنایی کامل با مشکلات ریز و درشت ورزش، تأکید میکند که مدیریت کاروانهای کیفی و کاروانهای ورزشی محدود از لحاظ اعزام، اسکان و رتق وفتق سایر امور به مراتب راحتتر است: «خصوصاً که در کنار توجه به کسب نتیجه، باید به مسائل فرهنگی و اخلاقی نیز توجه ویژهای داشت. چرا که ورزشکاران ما سفیران کشور هستند و نمادی از فرهنگ ایران اسلامی، به همین دلیل باید بعد از سکوی قهرمانی، به بعُد نمایش ارزشهای انسانی، اخلاقی، انقلابی و مذهبی هم توجه داشت و مدیریت تمام این مسائل بیشک وقتی کاروان محدودتر باشد به مراتب راحتتر است.»
رئیس آکادمی ملی المپیک تسریع روند کیفیسازی را عملی نشدن وعدههای برخی فدراسیونها میخواند: «سالهاست که ستاد عالی بازیها روی این موضوع بحث و بررسی کرده و تمام تلاشها این بوده که همه جوانب در نظر گرفته شود. البته که برخی فدراسیونها همچنان فشارهایی میآورند. اما وعدههایی که برخی فدراسیونها دادند و عملی نشد خود مزید بر علت اتخاذ این تصمیم بود. چرا که شاهد اعزامهایی با کیفیت پایین بودیم. اما زین پس باید با توجه به شرایط موجود تصمیماتی اتخاذ شود که همه ناشی و برگفته از یک سیاست کلی و جامع باشد. با چشمانداز بلندمدت که آنچه به خیر و صلاح ورزش کشور است را اعمال کنیم.»
اگرچه اعزام کیفی میتواند در انگیزه و روحیه بازیکنان تأثیر مخربی داشته باشد، اما مشاوره ویژه رئیس کمیته ملی المپیک، اما معتقد است که در صورت کارشناسی بودن این تصمیم، مشکلی ایجاد نمیشود: «پر واضح است که برخی رقابتها، چون المپیک جای کسب تجربه نیست. همچنین بازیهای آسیایی با اندکی اغماض. اما رویدادهای مختلف بینالمللی میتواند فرصتی برای ورزشکاران جهت کسب تجربه باشد. فدراسیونهای بینالمللی تورنمنتها و لیگهایی دارند که ورزشکاران میتوانند با حضور در آنها ضمن ارتقا سطح خود، به تجربیات خوبی هم دست یابند. یا در خصوص رشتههای رکوردی، به رکوردهایی که لازم است برسند که این مسئله باعث میشود بتوان تا حدودی موفقیت یا مدالآوری آنها را پیشبینی کرد و براساس آن در خصوص اعزام یا عدم اعزامشان تصمیمگیری کرد. البته نمیتوان مسائل مالی را هم نادیده گرفت. پرواضح است که یکی از دلایل اعزامهای کیفی مشکلات مالی است که میتواند عاملی محدود کننده باشد، اما مسدود کننده نیست. ما باید به محدودیت منابع خود توجه کنیم، اما به همان اندازه باید توجه داشته باشیم که این مسئله اسنداد ایجاد نکند برای استعدادهای بالقوه. چرا که اصلی کیفیسازی شناسایی استعدادها و پرورش آنهاست.»
سعیدی منکر نمیشود که استعدادیابی، همان پای لنگ ورزش کشور است، اما بر این باور است که با کار اصولی میتوان این مشکل را حل کرد: «ما اگر یک نظام استعدادیابی معنیدار داشته باشیم براساس آن میتوانیم با توجه به شناسایی استعدادها در زمینه ورزش قهرمانی در واقع جهتگیری کار را مشخص کنیم. البته که نیل به هدف مستلزم استعدادیابی اصولی است و قطعاً کار باید بر این مبنا باشد. در واقع این باید یکی از برنامههای ما در سطح ملی و فرادستگاهی باشد. به هر حال باید از یک جایی شروع کنیم. حتی اگر خطایی هم باشد باید سعی کنیم بر مبنای مدلهای علمی پیش برویم تا به نتیجهای که باید برسیم. چرا که میدانیم ایران مملو از استعدادهای فوقالعاده است که تنها باید شناسایی و شکوفا شوند. در آن صورت دیگر هیچ نگرانی بابت اعزامهای کیفی نیست وقتی اهم ورزشکاران ما کیفیت اعزام را داشته باشند.»
مشاور عالی خسرویوفا تأکید میکند که هیچ چیز صددرصد نیست و این تصمیم هم میتواند کاستیهایی داشته باشد، اما هدف کمیته ملی المپیک در راستای منافع ورزش کشو راست.