سرویس جامعه جوان آنلاین: در دو دهه اخیر بسیاری از مدیران با مدارک تحصیلی غیرحضوری پست‌های مهمی داشتند و تا به امروز هم مقام‌های خود را حفظ کرده‌اند، اما دانشجویان و فارغ‌التحصیلان کنونی با مصوبه اخیر هیئت مرکزی جذب وزارت علوم از این پس حتی امکان عضویت در هیئت علمی را هم نخواهند داشت.
حرفی از بی‌اعتباری نبود
مصوبه عدم ارزشیابی مدارک تحصیلی اعضای هیئت علمی که در دانشگاه‌های نیمه‌حضوری و غیرحضوری تحصیل کرده‌اند، درحالی انجام می‌شود که هم‌اکنون چندین هزار نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌های مختلف دانشگاهی و همچنین فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها مدارک نیمه‌حضوری و غیرحضوری دارند و این مصوبه حجم زیادی از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را فرامی‌گیرد.
از سوی دیگر در زمان انتخاب رشته و حتی ثبت‌نام در دانشگاه‌هایی که چنین دوره‌هایی را برگزار می‌کنند، حرفی از کم‌بودن اعتبار مدرک این دانشگاه‌ها نسبت به مدارک سایر دوره‌ها از جمله روزانه، شبانه و همچنین عدم ارزشیابی این مدارک زده نمی‌شود.
دوره‌هایی در دانشگاه‌های معتبر
در سال‌های اخیر هم این دوره‌ها همواره مورد استقبال متقاضیان تحصیل در دانشگاه‌های معتبر واقع شده؛ دانشگاه‌های معتبری مثل دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشگاه امیرکبیر و دانشگاه علامه چنین دوره‌هایی را برگزار کرده‌اند.
متقاضیانی که رتبه لازم برای تحصیل در دوره روزانه یا شبانه این دانشگاه‌های مطرح را ندارند، اقدام به تحصیل در دوره‌های نیمه‌حضوری و غیرحضوری این دانشگاه می‌کنند، اما اکنون با یک نگاه تبعیض‌آمیز جدی مواجه شده‌اند.
قصه از کجا شروع شد
نخستین باری که مدارک غیرحضوری مدیران رو شد، در دوران اصلاحات بود. انبوهی از مدیران دولتی از دانشگاهی مبهم به نام هاوایی تحصیلات نیمه‌حضوری داشتند.
مرتضى حاجى وزیر آموزش و پرورش، محمد ملاکى رئیس شرکت ملى گاز، حسن جاهد معاون وزیر بهداشت، على رئوف معاون وزیر آموزش و پرورش، نورالدین صفى‌نیا و على مقدس‌زاده از مدیران ارشد سابق شهردارى تهران، تنها عده کمی از مدیرانی بودند که اسامی‌شان منتشر شد.
در سال ۸۷ علی کردان، وزیر کشور دولت نهم که مدرکش غیرحضوری بود، در مجلس استیضاح شد. در خرداد ۹۰ هم مشخص شد که دکترای محمدرضا رحیمی غیرحضوری بوده است.
وعده‌ای که هرگز عملی نشد
این روند تا به امروز ادامه پیدا کرده است، در حالی که وزیر دادگستری دولت یازدهم سال ۹۴ خبر داده بود که از وزارت علوم خواسته اطلاعات تحصیلی مربوط به تمام مسئولان را در دسترس عموم قرار دهند. به گفته پورمحمدی، «وزارت علوم قول داد این کار را انجام دهد» اقدامی که تاکنون وزارت علوم زیربار آن نرفته است.
حالا وزارت علوم چگونه پاسخگوی فارغ‌التحصیلان مقطع دکترا و همچنین ارشد دوره‌های غیرحضوری و نیمه‌حضوری خواهد بود که به امید حضور در هیئت علمی دانشگاه‌ها اقدام به ادامه تحصیل و خرج هزینه‌های هنگفت کرده‌اند؟
همگی با اعتبار یکسان
نگاه تبعیض‌آمیز هیئت‌مرکزی جذب هیئت علمی به مدرک فارغ‌التحصیلان دوره‌های نیمه‌حضوری و غیرحضوری در شرایطی است که در تازه‌ترین نامه وزیر علوم، تحقیقات و فناوری به رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور، ارزش تمامی مدارک با یکدیگر برابر است.
براساس نامه‌ای که تابستان امسال منصور غلامی به جمشید انصاری نوشت، مدارک تحصیلی تمام دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی دارای مجوز از شورای گسترش آموزش عالی اعم از دولتی و غیردولتی، روزانه، شبانه، نوبت دوم، حضوری، نیمه‌حضوری و الکترونیکی در مقاطع، کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا از حیث ارزش تحصیلی دارای اعتبار یکسان شناخته شده‌اند.
نگاه تبعیض‌آمیز
برخی مدیران وزارت علوم نگاه دیگری به مدارک غیرحضوری دارند؛ یعنی نگاهی که معتقد است دانشجویانی به این دانشگاه‌ها تمایل پیدا می‌کنند که در زمینه درسی ضعف دارند و نمی‌توانند مانند دانشجویان عادی از طریق آزمون ورودی به دانشگاه‌های معتبر راه پیدا کنند و به همین خاطر به سمت دانشگاه‌های مجازی کشیده می‌شوند.
آمار‌ها نشان می‌دهد این طرز تفکر اشتباه است و در حال حاضر بسیاری از باهوش‌ترین افراد در سراسر جهان به سمت سیستم‌ها و دانشگاه‌های مجازی جذب شده‌اند. تنها در کشور آلمان تعداد دانشجویان دانشگاه‌های مجازی ظرف پنج سال گذشته به دو برابر افزایش یافته است.
