CHAT در لغت یعنی «صحبت دوستانه، گپ زدن، درددل و اختلاط.»
اما در دنیای مجازی chat معنی دیگری دارد. یک معنی که در هیچ فرهنگ لغتنامه‌ای نیامده. Chat یعنی سکوتی مملو از فریادهای ویرانگر.
Chat یعنی نادیده گرفتن حریم‌ها و آزادی برای گام برداشتن به سمت بی‌شخصیتی، یعنی مرگ لحظات و غرق شدن در نیستی‌ها.
شاید شما نیز بارها و بارها واژه chat را شنیده و تعریف این دنیای مجازی را با آب و تاب‌های فراوانش از زبان دوست و آشنا شنیده باشید.
و ممکن است خود تجربه‌ای نیز داشته یا بی‌آنکه بدانید معتاد آن فضا شده باشید.
دنیایی که دروغگوها برای فرار از شخصیت واقعی‌شان وارد آن شده و در بی‌شخصیتی خود و اطرافان محو می‌شوند. دنیایی که هیچ حریمی برای آن تعریف نشده و بسته به جسارت و وقاحت افراد می شود هر پرده‌ای را درید...!
یک دستگاه کامپیوتر، یک ID و یک دنیا دروغ...
اینها ابزار لازم برای ورود به دنیای «چت» است.
اگر امکاناتتان مهیاست، بفرمایید...
ابتدا ROOM (اتاق گفت‌وگو) انتخاب می شود.
اعداد کنار هر اتاق نشانگر آن است که آیا می‌توان واردش شد یا ازدحام جمعیت در حال گفت‌گو و گپ زدن! آن را در حالت full (پر) نگه داشته است.
به هر حال با کمی تلاش می توان اتاقی یافت و به جمعیتی پیوست که برای صحبت کردن هیچ صدایی از آنها در نمی‌آید به جز صدای فشار انگشتان بر دکمه‌های صفحه کیبورد...
اینجا باید خیلی حواستان به حرف‌هایتان باشد تا مبادا فراموش شوند چون می‌گویند: دروغگو، کم حواس می‌شود!
دکمه‌ها یکی پس از دیگری و با سرعت فشرده می شوند و جمله‌ای به زبان فارسی یا انگلیسی (فینگیلیش) روی مانیتور نقش می بندد و در انتها، دکمه Enter
Salam
Hi asl plz
Saeid the 25
Mona 22 the
و این آغاز ورود به دنیای سیاه آشنایی مجازی است.
بیا صادقانه...
در هنگام چت کردن غلط‌های املایی اصلاً مهم نیستند. چون هر دو طرف به خوبی می‌دانند که طرف مقابلشان همزمان در حال چت کردن با چند نفر است و همین امر می‌طلبد که به سرعت تک تک آنها جواب دهد تا عقب نماند.
حال خود قضاوت کنید، این چه گفت‌وگو و گپ دوستانه‌ای است که بدون فکر کردن باید دروغ بافت...
به جرأت می‌توان گفت در این فضا و در آغاز برقراری یک ارتباط به اصطلاح دوستانه آنچه اصلاً وجود ندارد صداقت و راستگویی نیست. بدون استثنا اینجا همه دروغ می‌گویند و جالب اینکه همه پذیرفته‌اند که دروغ بشنوند. از اسم، شغل و وضعیت خانوادگی گرفته تا علایق، سلایق و مهارت‌ها.
وجالب‌تر اینکه همه سعی می‌کنند خود را صادق و پاک و موجه جلوه دهند و معمولاً حرف‌های خود را با این جملات که «بیا صادقانه» من از دروغ بدم میاد...، تا حالا با کسی دوست نبودم و می‌خوام اعتماد کنی... شروع می‌کنند.
چت، دنیای وحشتناک افرادیست که نمی‌دانند چه می‌خواهند و به دنبال چه می‌گردند. دنیایی که در یک لحظه می‌توان با چند نفر به گفت‌وگو نشست و برای هر کدام نقشی بازی کرد.
نقش‌هایی که شاید از روی عقده‌ها، حقارت‌ها و کمبودهای افراد شکل می‌گیرند.
اینجا همه با شخصیت هستند، دارای یک زندگی خوبی بوده، به سفرهای خارجی رفته و سطح سواد بالایی دارند. خیلی وقت‌ها و به خصوص از جنس مذکر می‌شنویم که خانواده‌اش در خارج زندگی می‌کنند و خودش هم یک پایش اینجا و یک پایش در فرنگ است...
در بی شخصیتی به دنبال شخصیت
شخصیت personality از ریشه لاتین persona به معنی نقاب و ماسک گرفته شده است و اشاره به ماسکی دارد که بازیگران یونان باستان بر چهره می‌گذاشتند. این تغییر تلویحاً اشاره می‌کند به اینکه «شخصیت هر فرد ماسکی است که او بر چهره خود می‌زند تا وجه تمایز او با دیگران باشد.»
از این تعاریف بر می‌آید که هرجا فرد در بین «جمعی» قرار می‌گیرد، به ناچار«شخصیتی» را از خود بروز می‌دهد که با آن خود را به دیگران می‌شناساند.
دکتر مجید ابهری، آسیب‌شناس و استاد دانشگاه در مورد شخصیت افرادی که وارد دنیای مجازی می‌شوند، می‌گوید:« این افراد با تمام نیرو تلاش می‌کنند هویت حقیقی خود را پنهان دارند تا از این طریق بتوانند «من» دیگری از خود بروز بدهند. آرمان‌گرایی محض از ویژگی‌های بارز اینگونه شخصیت‌ها محسوب می‌شود.
از این نوع شخصیت، اغلب کسانی بهره می‌برند که در عرصه فعالیتشان در دنیای حقیقی، آزادی‌های محدودی دارند و با پناه آوردن به ویژگی پنهان بودن در دنیای مجازی، سعی می کنند آرمان‌هایشان را مطرح کنند.
عده‌ای هم هستندکه با وجود صلح‌آمیز بودن مقاصدشان ترجیح می‌دهند که ناشناس باقی مانده و نه تنها هویت‌شان بلکه حتی شخصیت‌شان را نیز پشت حرف‌هایشان پنهان سازند.
به هر صورت افراد در نخستین لحظات ورود به دنیای جدید ارتباطات، با توجه به موقعیت‌هایشان در دنیای حقیقی و نوع ارتباطی که برای دنیای مجازی خویش پیش‌بینی کرده‌اند، به انتخاب یک نوع شخصیت می‌پردازند. البته این انتخاب اغلب با گذشت زمان و کسب شناخت بیشتر از دنیای اطراف، به تدریج دگرگون می‌گردد و جای خود را به نمونه‌های شخصیتی دیگری می‌دهد. اما شخصیتی که هرگز راستگو نیست.
مضحک اما با کلاس
وجود یک آدرس اینترنتی برای ورود به فضای چت الزامی است. آدرسی که از طریق آن بتوان قفل اتاق‌ها را گشود و به جمع دوستان همفکر! پیوست.
به غیر از این آدرس‌ها، هر کس نامی برای معرفی خود به افراد room انتخاب می‌کند که در اصل هویت ارتباطی اشخاص به شمار می‌آیند. اما با نگاهی به این اسامی می‌توان به بسیاری از ناگفته‌ها پی برد.
ناگفته‌هایی از افراد با شخصیت و با کلاس و بی‌درد و...
Pesareshab, lolokhorkor, parivel, tanha-ru- takht,khafan, gorge-2010
و البته نام‌های بسیار زشت و رکیکی که بیشتر به فحش می‌مانند تا اسم مستعار. اسامی‌ای که عنوان کردنشان نیز شرمندگی دارد. دنیای چت شکارگاهی است که هر کس دامی در آن می‌گسترد. گروهی برای شکار کردن و گروهی دیگر برای شکار شدن می‌آیند. اما آنچه قابل تأمل است اینکه هر دو گروه فکر می‌کنند پیروز این پیکارند!!
Web میدم...
بعد از تجهیز رایانه‌ها به سیستم دوربین، بخشی از چت‌ها نیز علاوه بر نوشتار از این سیستم نیز بهره جستند.
در این حالت طرفین می‌توانند در هنگام چت تصویر یکدیگر را ببینند.
اما قبل از روشن شدن دوربین‌ها جملاتی در این فضا رد و بدل می‌شود که این دیدارها را شیطانی می‌کند.
وب میدم... شارژ می‌گیرم
این معامله کثیفی است که امروزه در دنیای چت بسیار اتفاق می‌افتد. متأسفانه در اکثر مواقع این جمله از طرف جنس مونث پیشنهاد می‌شود و هیچ ربطی به رابطه دوستی فی ما بین ندارد. بدین صورت که جنس مونث در مقابل گرفتن شماره مرز اعتباری (شارژ) تلفن همراه دوربین سیستمش را فعال کرده و تصویر خود را عرضه می‌کند.
بسیار اتفاق می‌افتد که جنس مونث با پیشنهاد مبالغ متفاوت شارژ میزان عریان شدن خود را نیز تعیین می‌کند.
البته در مواقعی نیز این معامله کثیف یک طرفه به پایان می‌رسد یعنی طرف مونث «شارژ» را می‌گیرد و «وب» نمی‌دهد یا جنس مذکر پس از مشاهده طرف مونث خود در حالت عریان یا ... از دادن شماره رمز «شارژ» خودداری می‌کند، اما هر چه هست فساد در «چت» بیداد می‌کند.
اما تأسفبارتر اینکه در این دنیای مجازی که هیچ محدودیتی در آن وجود ندارد، حضور افراد متأهل خیانتی را نیز رقم می‌زند.
دکتر اصغر کیهان‌نیا، روانشناس و مشاور خانواده معتقد است: هرگونه رابطه‌ای که باعث شود روابط بین دو فرد (همسر، دوست، نامزد و...) کمرنگ شود، نوعی خیانت محسوب می‌شود و در واقع لزومی ندارد که رابطه فقط رابطه جنسی باشد که اسمش را خیانت بگذاریم. نوع دیگری از این خیانت مراجعه افراد به سایت‌های اینترنتی و چت کردن با دیگران است که آنطور که از تحقیقات و آمار بر می‌آید بعد از مدتی بیشتر اعتیادآور می‌شود تا ارضاکنند. به طور کلی هر چیزی که انرژی، احساسات،هیجانات و توجه افراد را بیش از حد جلب کند به طوری که فرد بیشتر این موارد را صرف آن موضوع خارجی کند، خیانت محسوب می‌شود. شخصیت‌های فانتزی در دنیای مجازی می توانند خطر جدی‌تری برای یک رابطه دو نفره واقعی باشند. چون دیگر این رابطه یک رابطه نزدیک به واقعیت است.
و یک آمار میدانی
در یک نظرسنجی از 79 دختر و پسری که به کامپیوتر و اینترنت دسترسی داشته‌اند مشخص شد 73 نفرشان حداقل یکبار وارد «چت» شده‌اند و نکته قابل تأمل اینکه تمام آنها عنوان کردند هرگز مشخصاتشان را درست اعلام نکرده‌اند و ترجیح داده‌اند طی گفت‌وگو با طرف‌هایشان دروغ بگویند.
مریم 24 ساله، کارمند یک شرکت خصوصی می‌گوید: هر وقت بیکار بشم یه سری به چت می‌زنم. چون برای سرگرمی هیچ وقت با اسم و مشخصات واقعیم این کارو نمی‌کنم.
توی چت اصلاً نمیشه به کسی اعتماد کرد، نمی‌دونی اون طرف کیه.
شاید یه دختر یایه مرد 60ساله باشه اما هر چیه میدونی که اونم در حال دروغ گفتنه...
و مرتضی دانشجوی رشته جامعه‌شناسی معتقد است، دوستی‌هایی که از طریق چت به وجود می‌آیند به نوعی به فساد و خیانت منتهی می‌شوند. او می‌گوید:وقتی می‌دیدم دوستام با چندID و با اسم‌های مختلف وارد میشن، فهمیدم که توی این دنیای مجازی همه چیز هست جز راستی و صداقت. حس می‌کنم هر کسی اومده که به نوعی به خواسته‌های پلیدش برسد. پسرها بدون خجالت هر حرفی می‌زنند و دخترها هم انگار وارد معامله شدن
نمی‌دونم چه دنیاییه اما اینقدر آدمو شیفته خودش می‌کنه که یادت میره داری دروغ میگی و دروغ می‌شنوی.
به هر حال چت، دنیای دروغگوهاست. اما ارتباط آنها به یکی، دو دروغ ختم نمی‌شود.
آنها دروغ می‌گویند تا پرده شرم را بدرند و زمینه را برای یک دیدار در دنیایی تاریک آماده کنند.
چت اتاق تاریکی است که باید کورمال کورمال در آن راه رفت و دستت به هر کس خورد او را دوست خطاب کنی.
