جوان آنلاین: سیده مریم ناظمی، کنشگر جوانی جمعیت در گفتگو با «جوان» ضمن انتقاد از کم‌کاری‌های فرهنگی برای پرورش زن تراز اسلامی می‌گوید: ما زنان برجسته بسیار داریم، اما تراز تمدن‌سازی وجود ندارد و باید برای پرورش مادران و هویت آن‌ها بیشتر از این فعالیت کنیم. در واقع ما اقتدار و اعتبار مادرانگی را برای زنان‌جامعه‌مان درست تبیین نکرده‌ایم.
وی ضمن تأکید بر این نکته که ناآگاهی زنان ما نسبت به نقش و جایگاه مادری باعث شده است میل به فرزندآوری و دغدغه در این زمینه ضعیف شود بیان می‌کند: ما باید الگو‌هایی معرفی و بعد این نمونه‌های موفقیت آمیز را برای زنان تبیین کنیم.
ناظمی در پاسخ به پرسش «جوان» درباره گرایش زنان غربی به فرزندآوری می‌گوید: اینگونه نیست که ما فکر کنیم زنان اروپایی اعتقاد زیادی به فرزندآوری دارند یا افراد مشهور آن‌ها بر اساس همین اعتقاد اقدام به فرزندآوری بیشتر و تشکیل خانواده بزرگ‌تر می‌کنند. واقعیت این است که بسیاری از چهره‌های مشهور غربی فرزندآوری را نیز برای شهرت انجام می‌دهند و اساساً سیستم رسانه‌ای متمرکز کشور‌های غربی بر این پایه تشکیل شده است.
به اعتقاد این کنشگر جوانی جمعیت، مبانی تمدن‌سازی اسلامی نه فرد و جامعه بلکه خانواده بوده که پایه اصلی آن زن است و اگر نسبت زن و تمدن‌سازی فراموش شود خانواده دچار چالش می‌شود.
وی می‌افزاید: مدیریت و اجرای امور در خانه با زن است و با چنین رویکردی زن می‌تواند عزت نفس و توانمندی خود را هر روز بیشتر از قبل افزایش دهد. باور توانمند بودن از زن یک مادر نمونه می‌سازد و تربیت نسل سالم را به دنبال دارد.
یکی از نکات مورد تأکید در گفته‌های ناظمی به موضوعات اقتصادی بر می‌گردد که درباره آن می‌گوید: مشکل اصلی امروز دغدغه اقتصادی برای فرزندآوری نیست بلکه مشکل اصلی به تدبیر اقتصادی برمی‌گردد.
به اعتقاد وی نه مشکلات اقتصادی، بلکه اولویت‌های اقتصادی است که باعث شده تا شاهد عدم تمایل به فرزندآوری باشیم. درواقع بسیاری از خانواده‌ها برای سفر نوروزی خود از ماه‌ها قبل پس انداز می‌کنند و حتی قید لباس و رستوران رفتن را می‌زنند، اما به فرزندآوری که می‌رسند مشکل اقتصادی را بهانه می‌کنند.
این کنشگر جوانی جمعیت به «جوان» توضیح می‌دهد: برخی جوانان امروزی حاضر نیستند محل زندگی خود را تغییر دهند و حتی چند کوچه پایین‌تر بروند تا شرایط را برای فرزند داشتن مهیا کنند، اما در مقابل همان افراد چنین کاری را برای رفتن به یک سفر خارجی یا خرید خودروی لوکس انجام می‌دهند.
وی تغییر الگو‌های زندگی را در تمایل به فرزندآوری مؤثر می‌داند و می‌گوید: امروز زنان ما نقش مادرانگی را ضعف تلقی می‌کنند و این نقش را به جای آنکه قدرت و اعتبار بدانند، اتفاقاً بی‌اعتبار می‌دانند، در حالی‌که شرایط اقتصادی، چون داشتن ماشین بهتر و وسیله زندگی لوکس‌تر را نقطه اعتبار فرض می‌کنند.
وی در پاسخ به این سؤال که چگونه می‌توان این اعتبارسنجی را به زن ایرانی بخشید، می‌گوید: باید افق روشن زن تمدن ساز اسلامی برای زنان ایرانی تبیین شود تا بدانند دین اسلام چگونه در قالب نقش مادری به آن‌ها عزت داده است.
ناظمی ضمن قرائت و اشاره به آیه‌ای از قرآن بیان می‌کند: آیه «وَ نُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ» را باید برای زنان ایرانی تبیین کنیم تا بدانند قرار است آورنده نسلی باشند که جهان را تغییر می‌دهد. یقین داشته باشند آن‌ها وارثانی هستند که می‌توانند با نقش مادری خود جهان را دگرگون کنند.
وی توضیحاتی درباره خانواده شاد و موفق ارائه و خاطرنشان می‌کند: سندرومی به نام «آشیانه خالی» داریم که بر اساس آن باید گفت در گذشته به دلیل فاصله سنی بچه‌ها با یکدیگر در طول زمان هرگز آشیانه‌ها خالی از فرزند نبود، فرزندان کمک حال پدر و مادر خود بودند و روحیه و انرژی بهتری داشتند، اما امروزه با تک فرزندی و کم فرزندی آشیانه زودتر خالی می‌شود و کیفیت زندگی پدران و مادران پایین‌تر می‌آید.
