علیرضا اسحاقی بر این باور است که شادی‌آفرینی از ارکان مهم هر جامعه محسوب می‌شود و خانواده‌ها می‌توانند این شادی را از طریق اصلاح سبک زندگی برای خود ماندگار سازند. به گفته وی، اگرچه هنرمندان ممکن است با خلق آثار طنز و کمدی در شادی‌آفرینی جامعه تأثیرگذار باشند، اما این شادی دائمی نخواهد بود.
این هنرمند پیشکسوت با بیان اینکه هنگامی که از شادی حرف می‌زنیم از یک امر روانشناسی سخن می‌گوییم، افزود: شادی تنها از طریق رقص و موسیقی ایجاد نمی‌شود – اگرچه این مقوله‌ها می‌توانند برای لحظاتی شادی‌آور باشند–، اما باید به دنبال شادی‌های عمیق‌تر در جامعه باشیم که این امر مستلزم کار‌های کارشناسی و میدان دادن به افراد کاربلد است.
نارسایی رسانه‌ها برای شاد کردن مردم
بازیگر فیلم سینمایی «چشم شیشه‌ای» با بیان اینکه رسانه‌های گروهی، الگوی مناسبی برای ایجاد فضای شاد در جامعه نخواهند بود، گفت: رسانه‌های جمعی از قابی که متناسب با سیاست‌های خودشان است به این امر نگاه می‌کنند. بنابراین کسانی که الگوی زندگی خود را از رسانه‌ها دریافت می‌کنند، قطعاً دچار اشکالاتی خواهند شد.
وی با اشاره به تولید آثار نمایشی در کشور، این نوع آثار را به دلیل اینکه برخی‌ها به وجه سرگرمی و جذابیت آن توجهی ندارند، بی‌تأثیر عنوان کرد و اظهار داشت: برخی مدیران رسانه‌ها، تصورشان از آثار نمایشی، فقط بیان حرف‌های دهان پرکن است و از کارکرد اصلی آن، یعنی جذابیت و سرگرمی غافل شده‌اند. این در حالی است که اساس هنر‌های نمایشی در گام اول، سرگرمی و جذابیت و در گام بعدی، محتوا و پیام است و شاید یکی از دلایل ریزش مخاطب رسانه ملی نیز همین عامل باشد. معروف است که چارلی چاپلین، چون می‌خواست مردم را بخنداند، «هنر» را خلق کرد.
این فیلمنامه نویس کشورمان یادآور شد: متأسفانه ما شاهد کاهش فضای مفرح در آثار نمایشی هستیم و اگرچه تلویزیون در تلاش به سمت خلق آثار شادی‌آور است، اما همچنان در این زمینه کمبود داریم و بی‌جهت نیست که بار‌ها شاهد نمایش آثار کمدی و قدیمی در تلویزیون هستیم که همچنان پرمخاطب هستند.
به گفته بازیگر فیلم سینمایی «دکل»، باید همه برنامه‌سازان و هنرمندان به فکر چاره‌ای برای تولید آثار اساسی و مفرح و در عین حال آموزنده باشند که البته این امر نیازمند تعامل رسانه ملی و خالقان آثار نمایشی است.
علیرضا اسحاقی با اشاره به میهمانی ۱۰کیلومتری غدیر از این اقدام به عنوان حرکتی تازه و بکر یاد کرد و گفت: این رخداد که سال گذشته شکل گرفت، کاری بسیار خلاقانه و نو بود که البته نیازمند آسیب‌شناسی است تا به عنوان یک حرکت بالنده در جامعه اسلامی تأثیرگذار باشد. این هنرمند کشورمان تأکید کرد: ما باید بپذیریم که شادی در جامعه ما نمی‌تواند به شکل غربی آن همچون راه‌اندازی کارناوال‌ها اجرا شود، اما می‌توان با خلاقیت، این شادی‌ها را در مناسک و مراسم‌های اسلامی - ایرانی جست‌وجو کرد.
وی با بیان اینکه باید میهمانی غدیر را به‌گونه‌ای مدیریت کنیم تا به یک رسم به یاد ماندنی و جذاب تبدیل شود، یادآور شد: از راهپیمایی غدیر می‌توان به عنوان یک فضای شادی‌آور در جامعه یاد کرد به شرطی که مرحله به مرحله آسیب‌شناسی و از بدعت‌گذاری‌های غلط پرهیزشود.
اسحاقی در پایان اظهار داشت: بسیاری ظرفیت‌های نشکفته‌در دین، آیین و مراسم‌های ما وجود دارد که می‌توان از آن‌ها به عنوان فضا‌های شادی‌آور و در عین حال دینی استفاده کرد.
جشنی که از دل جامعه می‌جوشد
سعید مدنی‌قهفرخی، جامعه‌شناس نیز با بیان اینکه مرز‌های شادی در جامعه ما مشخص نیست و محدودیت‌هایی برای شادی‌های دسته‌جمعی وجود دارد، عنوان کرد: جشن‌های خیابانی مانند میهمانی ۱۰ کیلومتری عید غدیر اگر از بطن جامعه و با همکاری و مشارکت خود مردم برگزار شود، می‌تواند تأثیر مطلوب و خوبی در جامعه داشته باشد.
این پژوهشگر ارشد علوم اجتماعی کمبود شادی در جامعه را مربوط به پیشینه تاریخی در کشور دانست و گفت: سرزمین ما از گذشته‌های دور مورد هجوم دشمنان بوده و جنگ‌های مختلفی از حمله مغول‌ها و اعراب به ایران گرفته تا همین جنگ اخیر ایران و عراق، خانواده‌های زیادی را داغدار کرده و مادران بسیاری را به سوگ فرزندان‌شان نشانده است، به همین دلیل آیین‌های سوگواری در کشور ما از قدیم وجود داشته و وزنه سوگ همیشه از وزنه شادی سنگین‌تر بوده است. ضمن اینکه سوگ و عزا چه خانوادگی و چه قومی و فامیلی، هیچ نوع محدودیت و مرزی ندارد، اما شادی چه در سطح خانواده و چه در سطح قومی و ملی با محدودیت همراه است، چراکه برخی از افراد جامعه مرز شادی کردن را نمی‌شناسند و بعضی حتی نمی‌دانند که چطور باید شادی کنند که مورد قبول جامعه و اکثریت مردم و مطابق با عرف جامعه باشد.
این استاد دانشگاه و روزنامه‌نگار ایرانی معتقد است جشن‌های همگانی و دسته‌جمعی باید افزایش پیدا کند و از آنجایی که شادی دستوری نیست، خود مردم باید به دنبال برگزاری چنین جشن‌هایی به مناسبت‌های ملی و مذهبی باشند تا شور و نشاط در جامعه تسری پیدا کند.
مدنی با بیان اینکه جشن‌ها و مراسم شادی‌آفرین باید برای همه طیف‌های جامعه برگزار شود، گفت: میهمانی ۱۰ کیلومتری غدیر و از این دست جشن‌ها می‌تواند روحیه جمعی را تقویت کند و شادی و نشاط را در جامعه افزایش دهد، البته به شرطی که مردم مشارکت فعال داشته باشند و خود افراد جامعه برای چگونگی برگزاری چنین جشن‌هایی برنامه‌ریزی داشته باشند.
