سال‌ها قبل تصویری که از پلیس در ذهن افراد نقش می‌بست، یک تصویر کلیشه‌ای و در نگاه همه یک مرد جلوه‌گر می‌شد، اما با گذشت زمان و نیازی که در این حوزه احساس شد، زنان هم این لباس را به تن کردند و در بعضی حوزه‌های پلیس به کار گرفته شدند. اولین کشوری که پلیس زن استخدام کرد، امریکا بود. اولین پلیس زن لولا بالدوین در شهر پورتلند امریکا بود. این پلیس زن لباس فرم و سلاح نداشت، اما این شرایط به تدریج تغییر کرد و روز به روز نقش زنان پلیس امریکا پررنگ‌تر و جدی‌تر شد. بعد از امریکا، انگلستان بود. افسران پلیس زن فعالیت‌شان را در این کشور از سال ۱۹۱۹ آغاز کردند، اما با این باور که این فعالیت‌ها مناسب کار پلیس زن نیست، زنان پلیس از کار کنار گذاشته شدند، ولی بعد از وقفه کوتاهی بار دیگر جذب نیروی پلیس شدند. فعالیت زن پلیس علاوه بر کشور‌های اروپایی و امریکایی در کشور‌های اسلامی هم آغاز شد. مثلاً در کشور بنگلادش در چند دهه قبل شش پلیس زن استخدام و اکنون این تعداد به ۶هزار نفر رسیده‌است. علاوه بر این کشور، پلیس زن در کشور‌های مالزی، اردن، بحرین و پاکستان هم جذب شد و روز به روز تعداد جذب آن‌ها رو به افزایش رفت. در کشور ما فعالیت پلیس زن از سال ۱۳۴۵ آغاز شد، تعدادشان بسیار کم بود. فعالیت‌شان هم ایستادن سر چهارراه‌ها برای رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی بود. فعالیتی که بیشتر جنبه نمایشی داشت و بسیاری از موازین شرعی در نوع پوشش و آموزش رعایت نمی‌شد. این نگاه به پلیس زن ادامه داشت تا اینکه با پیروزی انقلاب مردمی کشورمان و دیدگاه‌های صریح حضرت امام (ره) به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی در خصوص بهره‌مندی از توان زنان در همه عرصه‌های مورد نیاز جامعه نقش پلیس زن با این نگاه انقلابی تغییر یافت. حضور زنان پلیس از سر چهارراه‌ها به مشاغل اداری راه پیدا کرد تا اینکه ضرورت وجود افسران پلیس زن احساس شد. به این ترتیب سال ۱۳۷۷ اصلاحیه نیروی انتظامی به مجلس ارسال شد و به تصویب رسید. در نتیجه اولین دوره پلیس زن با یونیفرم نظامی از سال ۷۸ از طریق کنکور وارد دانشکده پلیس شد. قرار بود زنان پلیس تنها برای رفع نیاز‌های زنان، کودکان و در مشاغلی که از بعد شرعی، روحی و فرهنگ اسلامی و ایرانی ضرورت دارد حضور داشته باشند.
بعد‌ها پلیس زن طبق دستورالعمل‌های صادره در شغل‌های خاص و عرصه‌های مختلفی از جمله مشاغل انتظامی مثلاً در فرودگاه‌ها، مبادی ورودی و خروجی کشور، بازرسی گذرنامه، بدرقه متهم زن، بازدید از مکان‌های مختص زنان، امنیت تجمعات و در کلانتری‌ها برای رسیدگی به شکایات زنان و مشاوره دادن به آن‌ها حضور یافت.
امروزه در کشورمان ۴ درصد پلیس زن هستند و این تعداد ممکن است به دلیل بعضی نیاز‌ها بیشتر هم بشود. همچنین دانشکده کوثر در دانشگاه علوم انتظامی امین به عنوان تنها دانشکده پلیس زن ایران، به تربیت پلیس زن می‌پردازد و هر ساله دختران علاقه‌مند وارد این دانشکده می‌شوند. هر چند زمان رضاخان شاهد تغییر شدیدی در زندگی اجتماعی زنان بودیم، اما این عرصه بدون پوشش غیرممکن نبود و حضور زن به عنوان یک نیروی اثربخش به شمار نمی‌رفت. حضور اجتماعی زن در آن زمان تنها برای طرفداری از تجددگرایی و طرفداری از شیوه‌ها و مد روز جدید و دلبستگی به راه و رسم‌های تازه باب شده غربی بود و لاغیر. اما طبق گفتمان انقلاب اسلامی و رهنمود‌های امام خمینی (ره) زن، غربی یا شرقی نیست. بلکه تعریف جایگاه زن، برپایه دین‌مداری، اخلاق‌گرایی، زیست عفیفانه، حجاب و عفاف است و مشارکت او در امور مختلف جامعه هم باید بر اساس این ارزش‌ها پایه‌گذاری شود.
