کتاب «امام موسی کاظم (ع) شعله خاموش» در ۱۹۲ صفحه با شمارگان یک‌هزار و ۵۰۰ نسخه از سوی انتشارات رادنگار در سال ۱۳۹۶ منتشر شده است. سلیمان کتانی، نویسنده و اندیشمند مسیحی – لبنانی، کتاب «الامام الکاظم؛ شعاع مقهور الضوء» را نوشته و مجید شاکر سلماسی آن را به فارسی ترجمه کرده است. در ابتدای این کتاب مقدمه‌هایی از مترجم، آیت‌الله صافی گلپایگانی و دکتر غالب غانم آمده است. کتاب حاضر در پنج فصل تنظیم شده است؛ «ریشه‌ها»، «همراه با امام موسی بن‌جعفر (ع)»، «امام موسی کاظم (ع)» و «پس از شهادت» چهار فصل نخست کتاب است و فصل پایانی شامل سرفصل‌هایی به نام یادها، برفراز پل‌ها، همراه هارون‌الرشید، همراه امت، و تو‌ای امام و روز‌های آینده است. در صفحه ۹۸ کتاب درباره «سیره امام کاظم (ع)» می‌خوانیم: «درس‌هایی که امام کاظم (ع) در مکتب پدرش امام صادق (ع) آموخت، زمینه مدیریت و سیره خردمندانه اوست. او با اسم رمز صبر و شکیبایی وارد میدان شد و منزل‌گاه‌ها را یکی بعد از دیگری طی نمود و با امیدی به آینده‌ای روشن و تدبیری از جنس حکمت و صبر، امت را از گزند سیلی ظلم در امان نگه داشت تا طوفان سیاه ابر‌های تاریکی آسیبی به ایشان وارد نسازد. همه این درس‌ها را در مدرسه تاریخ خوانده‌ایم که در همه این دوره‌های ظلمانی در دوران تاریک امویان خیانت‌پیشه و عباسیان خون‌ریز، زخم‌هایی بر پیکر امت یادگار دارند. اندیشه حکیمانه جز به بردباری و شکیبایی حکم به سپری کردن این دوران نمی‌کند! نرم‌خویی و مدارا شاید مانع از انفجار نکند ولی از میزان خسارت‌های احتمالی آن می‌کاهد تا زمانی که خدا تقدیر خود را به اراده امت تغییر دهد. هرچند این نرم‌خویی و مدارا که امام صادق (ع) را به رویارویی با منصور کشاند، جز با زهر کین جوابی نشنید و دیدگان فرزندش موسی (ع) را اشک‌بار کرد، ولی باز شکیبایی نموده و اشک را نه بر گونه‌هایش که در سینه‌اش ریخت و امام کاظم (ع) در برابر منصور در راستای حفظ و پاسداری از آرمان و رسالت مقدس صبر کرد و مدارا نشان داده و نرم‌خویی پیشه‌اش شد.»
