عملیات و خدماتی که گروه‌های جهادی در مناطق محروم کشور ارائه می‌کنند آنقدر زیاد است که به جرئت می‌توان گفت هیچ نهاد مردمی و دولتی نمی‌تواند ادعا کند این حجم از کار‌های فرهنگی، عمرانی و بهداشتی را در روستا‌های کم‌برخوردار ارائه کرده است. با این حال گروهی از جهادگران با راه‌اندازی قرارگاه‌هایی، اقداماتشان را دسته‌بندی کرده و با ایجاد تعامل و همکاری با سازمان‌ها و نهادها، سعی در برطرف کردن نیاز‌ها و کمبود‌های مناطق محروم در کمترین زمان ممکن دارند. درست مثل گروه جهادی راه کربلا که با مدیریت بچه‌های جهادی، روستا‌های زیادی در کشور و به‌خصوص استان کرمان را هدف قرار دادند و به ارائه خدمات عمرانی و بهداشتی و فرهنگی و ورزشی در آن‌ها می‌پردازند. به سراغ محمدامیر بزرگیان، مسئول این گروه جهادی رفتیم تا گفت‌وگویی با ایشان داشته باشیم.
چطور شد که به فکر تشکیل گروه و خدمت در مناطق محروم افتادید؟
دقیقاً ۱۰ سال پیش یعنی در سال ۱۳۹۰ قرارگاه جهادی را راه‌اندازی کردیم و تا امروز استقبال خیلی خوبی از سوی جهادگران شده است.
امسال قرارگاه بسیج سازندگی خودش قرارگاه کشوری را با اتحاد و همکاری کل استان‌های کشور با ظرفیتی حدود ۲ هزار و ۳۰۰ جهادگر خانم و آقا تشکیل داده و در مناطق محروم فعالیت می‌کنند و معمولاً بچه‌هایی که متأهل می‌شوند خانوادگی در منطقه حضور دارند.
چرا فکر می‌کنید گروه‌های جهادی باید قرارگاه داشته باشند و از این طریق کار کنند؟
بعد از گذشت حدود ۲۰ سال از فعالیت گروه‌های جهادی احساس شد باید کار قوی‌تری انجام دهیم و نیازمند مدل جدیدی برای کار جهادی هستیم. بر همین اساس ابتدا مشکلات و آفت‌های گروه‌های جهادی را بررسی کردیم و با توجه به همه موارد، حدود ۱۸ مورد برای معضلات کار جهادی نوشتیم و به فکر رفع آن‌ها افتادیم. در نهایت به این مدل رسیدیم که خیلی از ایراد‌ها به واسطه انجام کار جزیره‌ای است و کارهایمان مکمل هم نیست و به دلیل اینکه کار‌ها مقطعی صورت می‌گیرد، همیشه ناقص می‌ماند، بنابراین قرارگاه را پیشنهاد دادیم و یک مدل برای قرارگاه نوشته و با بهترین گروه‌های جهادی تبادل نظر و از آن‌ها استفاده کردیم و به یک نتیجه نهایی و مدل رسیدیم.
ویژگی‌های قرارگاه شما چیست؟
قرارگاه سه وجه دارد. اول اینکه کار‌های گروه‌های جهادی خیلی تسهیل می‌شود، یعنی پروژه‌ها با هماهنگی با دستگاه مربوطه و این تعامل که در کنار هم کار‌ها را پیش می‌بریم، انجام می‌شود.
مورد دیگر اینکه به محل خدمت گیرنده سود بیشتری می‌رسد. یکی از مشکلات گروه‌های جهادی این است که کار‌ها نمود ندارد و مردم و مسئولان متوجه اصل فعالیت آن‌ها نمی‌شوند و در نهایت اینکه با تشکیل قرارگاه، دستگاه‌های اجرایی و پشتیبان، کارشان تسهیل شده و می‌دانند با چه کسانی طرف حساب بوده و چه اقداماتی قرار است صورت بگیرد.
در کلامی ساده‌تر باید بگویم ابتدا باید نیازسنجی شود و بعد با مطالعه و برنامه‌ریزی اقدامات جهادی شروع شود تا بهترین نتیجه برای رفع محرومیت‌ها به دست بیاید.
بر این اساس شما در بخش عمرانی چه اقداماتی داشته‌اید؟
در اوایل امسال کار‌های عمرانی زیادی داشتیم که آغاز شده و تا به امروز به نتیجه رسیده‌اند. چهار پروژه آبرسانی در روستا‌ها را شروع کردیم و به پایان رساندیم. حفر چاه روستای چهارتایی، اصلاح شبکه آب روستای گلدشت و روستای جلال‌آباد به پایان رسیده و در حوزه گسترش مدارس دو مدرسه در روستای فدک و داوران ساخته شد. ۱۱ مسجد بازسازی کامل شد. همچنین خطاطی و دیوارنویسی مساجد و رنگ‌آمیزی و بازسازی شش مدرسه به‌طور کامل انجام شده است.
امسال ساخت ۱۰۰ سرویس بهداشتی و ۳۰ حمام در دستور کار بود که بخش اعظمی از آن‌ها آماده شده و برای بهره‌برداری در اختیار مردم قرار گرفته است و تا آخر سال نیز باقیمانده این پروژه‌ها را به نتیجه می‌رسانیم. در بحث فرهنگی شش جشن متمرکز و بزرگ هر کدام با حضور ۲ تا ۳ هزار نفر با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و قرعه‌کشی سفر مشهد تدارک دیده شده بود که انجام شد.
یک گروه فرهنگی متشکل از ۲۵ روحانی که به عنوان کاروان بازی فعالیت می‌کنند در زمان حضور در روستا‌ها احکام را به صورت بازی در کنار بچه‌ها آموزش می‌دهند که استقبال خوبی از سوی مردم شده است. همچنین گروه دیگری در اعیاد مختلف مثل غدیر و شعبانیه و... به اتفاق اهالی روستا‌ها جشن‌هایی بزرگی برگزار کردند.
آیا در بخش ورزشی هم اقداماتی داشته‌اید؟
بله. این یکی از مهم‌ترین کار‌هایی است که باید توجه ویژه‌ای روی آن شود. حدود ۳۰۰ تیم ورزشی در ۹ رشته در مسابقات شرکت کرده‌اند. ضمن اینکه بسیاری از کار‌های قرارگاه از ۲۷ اسفند سال گذشته آغاز شده و هر قولی که به مردم بدهیم را در زمان خودش به سرانجام می‌رسانیم.
از نتایج عملیاتی کردن این شیوه راضی هستید؟
بسیار تأثیرگذار بوده و در هزینه و وقت و انرژی هم صرفه‌جویی‌های بالایی می‌شود. به طور مثال برای سال‌جاری هفت روستای محروم کشور را در نظر گرفتیم که دسترسی به آن‌ها سخت بوده و از نظر فرهنگی و امکانات کمبود‌های زیادی داشتند. روستا‌هایی مثل چاه دادخدا در جنوب کرمان که محرومیت بالایی داشت و به خاطر نداشتن راه مناسب حتی امکانات مورد نیازشان هم سخت به دستشان می‌رسید.
در این روش، بچه‌های جهادی به روستا‌ها می‌روند و کار را شروع می‌کنند. در این نقطه هم سرویس بهداشتی و حمام ساختند و در تأمین آب مورد نیاز هم خدماتی ارائه کردند. جهادگران خانه‌هایی را که بنیاد مسکن ساخته بود، تکمیل کردند. روستایی داشتیم که سه بار پیمانکار به دلیل سختی راه و نبود امکانات از آنجا فرار کرده و بنیاد مسکن پروژه را ناقص گذاشته بود.
با این حال ابتدا شروع به برنامه نویسی کردیم و سپس از لحاظ بهداشت، درمان، آموزش و زیرساخت‌ها روستا را بالا آوردیم.
وقتی در روستایی کار خاصی را شروع می‌کنیم، مازاد نیروهای جهادی را در مسیر گسترش مدارس و بازسازی مساجد و کار‌های دیگر می‌گذاریم.
در بحث آموزش نیز ۱۴۰ نفر از دانشگاه فرهنگیان کرمان در قرارگاه حضور دارند که تیم را یاری می‌کنند.
در بخش بهداشت دهان و دندان هم اوایل سال بود که ۲۵ دندانپزشک و ۲۰ یونیت دندانپزشکی در منطقه مستقر شدند که فقط در یک دوره حدود ۲ هزار و ۵۰۰ نفر را درمان و ۵ هزار نفر را ویزیت کردند.
