مقام معظم رهبری در دیدار مجازی ماه رمضانی دانشجویان، تحول‌خواهی را مهم‌ترین ویژگی و کارکرد جامعه نخبگانی و علمی کشور برشمرده و از طرف دیگر تحول خواهی را ضروری‌ترین نیاز جامعه برای تغییر وضع موجود دانسته و از تحول‌خواهی به عنوان ویژگی برجسته و مؤثر دولت مطلوب آینده و دولت جوان انقلابی نام بردند.
رهبر معظم انقلاب با ورود به چله دوم انقلاب در یک جمع‌بندی هوشمندانه از رخدادها، وقایع، ضعف‌ها و قوت‌ها، افتخارات و نقایص چهار دهه گذشته با صدور بیانیه گام دوم انقلاب، چشم انداز دست یافتنی، امیدبخش و روشنی از راه باقیمانده و تحقق جامعه مهدوی و ایجاد تمدن بزرگ و نوین اسلامی ترسیم فرموده و پیامد بیانیه مذکور، به مناسبت‌های مختلف راه برون رفت از مشکلات کشور را تلاش برای تشکیل دولت جوان حزب‌اللهی و یا تشکیل دولت جوان انقلابی اعلام فرموده و در هر مناسبت برخی ویژگی‌های دولت مورد نظر را بیان کرده‌اند که برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های مورد نظر معظم‌له از این قرار است:
۱ - باورمند به جوانان و استفاده حداکثری از ظرفیت جوانی: در نگاه حضرت آقا دولت جوان، منحصر در شخص رئیس‌جمهور نبوده و مجموعه دولت با هزاران جایگاه شغلی در صف و ستاد قوه مجریه تا سطوح پایینی جامعه را شامل شده و باید کسی ریاست قوه مجریه را عهده دار شود که برای استفاده حداکثری از نیروی عظیم جوانی کشور عزمی جدی داشته باشد. بدیهی است جوانان کشور به دلیل «شجاعت»، «اخلاص»، «ازخودگذشتگی وایثار»، «خستگی ناپذیری»، «پاکدستی»، «غیرتمندی»، «باورمندی»، «عدم آلودگی به اغراض و سمت‌گیری‌های جناحی» و... بهترین و ارزشمند‌ترین گنج ملی در اختیار پیشبرد اهداف نظام است.
۲ - انقلابی به عنوان شاخص عیارسنجی دولتی که برای خارج ساختن کشتی انقلاب از باتلاق نظام غلط اقتصادی و تفکر غربگرا، اشرافی و آلوده به دنیاطلبی و چرب و شیرین دنیا باید وارد میدان شود. به فرمایش حضرت آقا، طی سه دهه پس از جنگ هرکجا که با الگو و مشی انقلابی عمل کردیم پیروز بوده ایم که خنثی‌سازی تهدید‌های دشمن برجسته‌ترین نمونه آن است و از طرف دیگر هرکجا که با الگوی غیرانقلابی عمل کرده ایم شکست را تجربه کرده ایم که ناکارآمدی و ناتوانی در خنثی‌سازی تحریم‌ها و آش برجام خسارت محض نمونه‌هایی از عملکرد تفکر غیرانقلابی است.
۳ - دولت آینده باید مؤمن باشد و مؤمن بودن صرفاً یک لفظ بدون پشتوانه عملی نیست بلکه مؤمن بودن به معنای «ایمان به نظام»، «ایمان واقعی به قانون اساسی»، «ایمان به پیروزی»، «ایمان به دشمن ستیزی و استکبارستیزی»، «ایمان به فرهنگ دینی»، «ایمان به سبک زندگی ایرانی اسلامی»، «ایمان به ارزش‌ها»، «ایمان به نظام خانواده»، «ایمان به ما می‌توانیم» و... است.
٤ - عدالتخواهی و عدالت‌جویی به عنوان مجموعه‌ای از اقدامات ایجابی و سلبی در تمام شئون تصمیم‌گیری، استفاده از منابع و امتیارات اداره کشور، تخصیص و توزیع منابع، احقاق حقوق اجتماعی و... و ضد فساد بودن در همه عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، ساختاری، آلودگی‌های اقتصادی فردی و جمعی، فساد نفوذ، غرب باوری، اشرافیگری، رانت، قاچاق و...
۵ - باکفایت که فقط یک شعار نیست بلکه باید کفایت سیاسی، اخلاقی، عملی و... در کارنامه گذشته فرد به صورت دقیق قابل ارزیابی باشد.
۶ - مردمی بودن به مفهوم «در کنار مردم بودن»، «مانند مردم زیستن»، «برای مردم وقف بودن»، «عاشق خدمت بودن»، «کیسه ندوختن برای جیب مردم و نظام» و...
۷ - سرشار از امید بودن: «امید به آینده روشن»، «امید به پیروزی»، «امید به مردم» و... اعتقاد و باور به نظام به‌عنوان مصداق عملی امید است. کسی که به توانمندی‌های داخلی باور ندارد، اختیارات رئیس‌جمهور را کافی نمی‌داند، عملاَ قانون اساسی را قبول ندارد، ظرفیت‌های داخلی را باور ندارد، عمیقاً دلبسته به غرب است، از زندگی مردم فاصله گرفته و اشرافیت و دنیاطلبی رو آورده، زلف مشکلات کشور را به بیگانگان گره زده، برنامه قابل تحقق ندارد، و... چنین کسی مصداق عینی ناامیدی و القاکننده یأس و سرخوردگی به جامعه و مردم است.
۸ - و بالاخره تحول‌خواهی به‌عنوان مهم‌ترین ویژگی دولت مطلوب گام دوم انقلاب است که اتفاقاً مطالبه مردم هم هست. حقیقت این است که مردم به معنای واقعی کلمه از وضع موجود گله‌مند و به شدت ناراضی بوده و خواهان تحول و تغییر وضع موجود هستند. در حالی‌که کشور در صد‌ها رشته معجزه آسا در صدر جهان قرار گرفته و در سایه تفکر انقلابی موفق به خنثی‌سازی قطعی تهدید‌های دشمن شده، متأسفانه ناکارآمدی، سوءمدیریت، اشرافیگری، وعده‌های پوچ و دست نایافتنی، گره زدن زلف امور به تعامل و سازش با بیگانه و دشمن، غرب گرایی، مسابقه تجمل و تکاثر ثروت، رانت‌خواری، فساد در بدنه مدیریتی کشور، عدم استفاده از ظرفیت‌های داخلی، بهاندادن به مردم، آسیب‌های اجتماعی، بیکاری، تورم، آسیب دیدن چرخ اقتصاد و تولید، تخریب اخلاق و... به روح و روان، اعتقادات و باور‌های مردم آسیب جدی وارد ساخته است.
می‌توان گفت انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری با تمام ادوار گذشته تفاوت‌های محسوس و مشخصی دارد: در انتخابات پیش رو از تقابل اصولگرا و اصلاح‌طلب شنیده نخواهد شد و منازعه و مبارزه این دو جناح دیگر برای مردم جذابیتی ندارد و پرداختن به آن موجب دل‌زدگی و رنجش خاطر بیشتر مردم خواهد شد، خاصه این‌که مقام معظم رهبری نیز این نوع دسته بندی را غلط و نارسا دانسته و خود را انقلابی معرفی کرده‌اند. به شکل روشن و غیر قابل انکاری انتخابات پیش رو بر اساس راهبرد تعیین شده از سوی رهبر معظم انقلاب تقابل تفکر انقلابی و غیر انقلابی است.
بر این اساس انتظار می‌رود در انتخابات پیش رو، نشاط اجتماعی و مشارکت حداکثری با تقابل و صف آرایی دو اردوگاه و دو جبهه با مقاهیم جدید شکل خواهد گرفت. در یک سوی میدان انتخابات، منادیان «استمرار وضع موجود» قرار داشته و در سوی دیگر «تحول‌گرایان» هستند که بر اساس شاخص‌های ارائه شده خواهان «تغییر وضع موجود» با تشکیل دولت جوان انقلابی و حرکت در مسیر تحقق بیانیه گام دوم انقلاب هستند و اقبال عمومی مردم به اردوگاه تحول‌گرایان قابل پیش‌بینی است.
