سرویس جامعه جوان آنلاین: بر همین اساس معاونت درمان وزارت بهداشت طی بخشنامهای حضور همراه بیمار در بیمارستانها را ممنوع اعلام کردهاست، اما شاید آقای جان بابایی، معاون محترم درمان تاکنون خودش به عنوان بیمار یا خانواده بیمار گذارش به بیمارستان نیفتاده یا اگر هم افتاده باشد در جایگاه یک مسئول نظام سلامت بوده و رسیدگی متفاوتی را دریافت کردهاست؛ رسیدگیای غیر از رسیدگی یک بیمار عادی! پس طبیعی است که درک درستی از وضعیت بیمارستانهای کشور ندارد و نمیداند برای سادهترین مسئله همچون تمام شدن سرم و بیرون آوردن آن از دست بیمار، همراه بیمار چندین بار باید به ایستگاه پرستاری مراجعه و از پرستاران خواهش کند تا این کار را برای بیمارش انجام دهند! چه رسد به اینکه بیمار بدحال بوده و نیازمند مراقبتهای بیشتر باشد.
در چنین شرایطی به قول محمد شریفیمقدم، دبیر کل خانه پرستار «بیماران بدون همراه در بیمارستان میمیرند!»
در جواب به دکتر جانبابایی، معاون درمان وزارت بهداشت تأکید کرد: من به مردم میگویم: «همراهان از بیمارستانها بیرون نروند، چون بیمارانشان میمیرند.» تنها جایی که همراه اجازه ورود نداشت بخش ICU بود. در این بخش هم بیماران به دلیل کمبود کادر پرستاری میمردند. وقتی هر پرستار در یک بخش ۱۰ بیمار دارد، نمیرسد به همه بیماران رسیدگی کند. تعداد پرستاران در ایران نسبت به تخت درحد کشورهای عقب افتادهاست.»
به گفته وی یکی از اهداف انتقال کرونا از همراه به بیمار یا بیماران دیگر است، اما شاید دلیل دیگر ابلاغ این بخشنامه این است که اگر همراه در بیمارستان باشد، سهلانگاریهای سیستم درمان را میبیند و اعتراض میکند به همین دلیل ورود همراه بیمار را ممنوع کردهاند، اما من میگویم اگر همراه بیمار نباشد کار بیمار پیش نمیرود. این بخشنامه به زیان مردم است و خسارت آنها را افزایش میدهد.
دبیر کل خانه پرستاری با بیان اینکه پرستاران نمیرسند کارهای خود را انجام دهند، گفت: «کجای عقل حکم میکند پرستاری که در شیفت شب دست تنهاست، نمونه بیمار را به آزمایشگاه ببرد؟ این بخشنامه از طرف معاون درمان نگاه سطحی بودن تفکر و ناکارآمدی مدیریتی در سیستم درمان است. از لحاظ حقوقی اگر پرستار کاری غیر از شرح وظایف خود انجام دهد (به عنوان مثال نمونه به آزمایشگاه ببرد) و در مدت نبودش بیمار دچار مشکل شود، هیئت عالی انتظامی طبق قانون او را مجبور به پرداخت دیه ۲۰۰، ۳۰۰ میکند.»