دفاع از عنوان قهرمانی ایران در جام ملتهای آسیا کار آسانی نبود، اما شهرزاد مظفر و دخترانش به خوبی از عهده آن برآمدند. قهرمانیای که انعکاس گستردهای در دنیا داشت، اما درست بعد از آن قهرمانی بود که سرمربی تیم فوتسال بانوان ایران که بارها و بارها دلآزرده کنارش گذاشته بودند و به وقت نیاز او را به مبارزه فراخوانده بودند، گفت که به هدف ۲۰ سالهاش رسیده است. جملهای که معنای آن آخر هفته گذشته مشخص شد، همان زمانی که خبر حضورش در تیم ملی بانوان کویت روی خروجی خبرگزاریها رفت. خبری که از بیتوجهیهای مسئولان و هدر رفتن دوباره سرمایههای ورزش ایران حکایت میکرد، درست مثل اتفاقی که پیشتر برای مهماندوست افتاده بود. شهرزاد مظفر راهی کویت شد و گفت که باید از صفر شروع کند و شاید از صفر شروع کردن در کشوری دیگر به مراتب برایش سادهتر از جدال بینتیجه با آنهایی باشد که بعد از هر قهرمانی و موفقیت سختیهای مسیر را فراموش و ورزشکاران و مربیان آنها را به امان خدا رها میکنند. حسین شمس که خود از نزدیک با این بیمهریها آشناست، میگوید شهرزاد حق داشت که برود. فریده شجاعی، نایبرئیس سابق فدراسیون فوتبال هم تأکید میکند که در حق مظفر کوتاهی کرده است.