یک کودک دیگر بر اثر حمله سگهای ولگرد در دامشهر قم جان باخت. به همین راحتی. باز هم حمله سگها، باز هم دریدهشدن و جان باختن یک کودک و باز هم سکوت مسئولان شهری که خوب میدانند، اگر چند روزی صبر کنند تا آبها از آسیاب بیفتد، نه کسی بازخواستشان خواهد کرد و نه سؤالی که بپرسند مسئول این اتفاقات کیست!
هفته گذشته یک کودک چهارساله در منطقه دامشهر قم از ناحیه گردن مورد حمله چند قلاده سگ ولگرد قرار گرفت و به دلیل جراحات بیش از حد جان خود را از دست داد. هنوز چند روز از این اتفاق تلخ نگذشته بود که روز جمعه کودک دیگری بر اثر حمله سگهای ولگرد در همین منطقه دریده شد و جان داد. تصور لحظه حمله سگها، ترس و جان دادن کودکان سخت است، اما میتواند عمق فاجعه در دامشهر قم را نشان دهد و بیتفاوتی شهردار که حتی برای یک توضیح ساده در مورد اتفاقات حوزه استحفاظیاش به خود زحمت نمیدهد.
آنطور که رئیس مرکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی استان قم نقل کرده است، ظهر جمعه و به دنبال تماس با اورژانس ۱۱۵ مبنی بر حمله سگهای ولگرد به پسر بچه شش ساله بلافاصله کارشناسان فوریتهای پزشکی قم به محل حادثه اعزام میشوند، اما در کمال تأسف، این کودک پیش از رسیدن تکنسینهای اورژانس و به دلیل شدت جراحات ناشی از حمله سگها جان خود را از دست میدهد.
حادثه قبلی هم حوالی ظهر ششم تیرماه رخ داد که اورژانس ۱۱۵ یک کودک بدحال در منطقه دامشهر را که مورد حمله گروهی از سگهای ولگرد قرار گرفته بود، به بیمارستان شهدای قم انتقال میدهد.
به محض ورود کودک، به سرعت اقدامهای اولیه انجام و در حالت احیا و سی پی آر قرار میگیرد و عملیات لولهگذاری جهت تنفس نیز انجام میشود، اما تلاش پزشکان به نتیجه نرسید و ساعت ۲۳ همان روز کوک جان خود را از دست میدهد. البته با توجه به روند افزایشی جمعیت سگهای ولگرد و به واسطه کمکاری ارگانهای مسئول و به خصوص شهرداری قم در جمعآوری این حیوانات وحشی، همچنان باید منتظر این گزارشها و مرگهای دلخراش دیگر باشیم.
چطور میشود شهردار قم، منطقه دامشهر که یکی از بزرگترین میادین دامی کشور محسوب میشود را ندیده باشد و از وضعیت آن باخبر نباشد. شهرک صنعتی بزرگی به مساحت ۶۶۴ هکتار که در سال ۷۵ در کیلومتر ۱۳ محور قم - جعفریه احداث شده و حالا ۳۰ کاروانسرای دام دارد و سالانه بین ۶۰۰ هزار تا یک میلیون رأس دام از استانهای مختلف کشور وارد آن میشود. منطقهای به این عظمت بیشک نیاز به رسیدگی و مراقبت و بهداشت و سلامت دارد، ولی شهردار قم که حتماً از خدمات و درآمدهای دامشهر منتفع میشود، اصلاً خود را مسئول اتفاقات ناگوار آن نمیداند و هنوز توضیحی برای فجایعی که کمکم میرود به یک اتفاق عادی تبدیل شود، نداده است. هر چند در این میان خبری از مدعیالعموم نیست تا برای دفاع از حق و حقوق این خانوادهها کاری کند. وقتی اتفاق و حادثهای در جایی چند بار تکرار شود، بیانگر این است که در آن منطقه مسئولان و متولیان امر رسیدگی به امور را وظیفه خود نمیدانند تا بخواهند وارد قضیه شوند یا خدای ناکرده، به فکر جلوگیری از تکرار آن باشند. حالا شهردار و دیگر مسئولان اجرایی قم نیز در مقابل جان باختن کودکان مظلوم و بیدفاع، خود را مسئول نمیدانند که بخواهند بگویند وظیفه جمعآوری سگهای ولگرد بر عهده کدام نهاد است و بعد از وقوع چنین حوادث دلخراشی چه کسی مسئولیت آن را باید بپذیرد و پاسخگوی افکار عمومی و قانون باشد.