زیاد مدوخ، شاعر و نویسنده فرانسوی زبان ساکن غزه است که به عنوان رئیس بخش فرانسوی در دانشگاه الاقصی در غزه و هماهنگکننده مرکز صلح فعالیت میکند و به دلیل تعهد به اصول دموکراسی، آزادی و حقوق بشر مشهور است. وی در سال ۲۰۱۱ به عنوان اولین شهروند فلسطینی نشان شوالیه از دانشگاههای فرانسه دریافت کرد. گفتوگوی این شاعر با نشریهای فرانسوی را میخوانید.
نظر شما درباره موقعیت فرانسه و رسانههایی که همیشه وابستگی بیدریغ آنها به اسرائیل و حفظ امنیت آنها را یادآوری میکند، چیست؟
فلسطینیها در غزه از رسانههای رسمی که جنایات جنگی اسرائیل علیه غیرنظامیان فلسطینی را تأیید میکند، هیچ انتظار و توقعی ندارند، چه رسد به رسانههایی که واقعیت سخت آنجا را پنهان میکنند و نشان نمیدهند. چیزی که برای ما مهم است تظاهرات چشمگیر همبستگی هزاران شهروند انسان دوستی است که در خیابانهای پاریس و سراسر فرانسه، بلکه در سراسر نقاط جهان اتفاق افتاده تا به بیعدالتی و ظلم به اهالی غزه نه بگویند و از یک هدف عادلانه حمایت کنند، یعنی آرمان فلسطین. سیاستمداران و رسانههای غربی فقط در صورت درگیری با فلسطین به نفع اسرائیل میپردازند. آنها مقابل سرنوشت غمانگیز ۲ میلیون نفر از مردم غزه که بیش از ۱۵ سال تحت محاصره غیرانسانی اسرائیلیها زندگی میکنند چه کردند؟ و کجا بودند؟ منطقه شهیدپرور غزه فراموش شده توسط جهانی است که هیچ کمکی به فلسطینیان نکردهاند به خصوص برای پایان دادن به این وضعیت و رنجهای وحشتناک آنها. شهروندان غزه در تلاشند برای زنده ماندن در منطقهای کاملاً آسیب دیده و در شرایط فجیع و ناگواری که اشغالگران اسرائیل برایشان ایجاد کردهاند زندگی کنند و سیاستمداران و رسانههایشان سکوت کردهاند.
آیا امیدوارید از طرف سازمان ملل و جامعه بینالمللی کاری انجام شود؟
پس از ۱۰ روز تجاوز وحشیانه اسرائیل ما امیدی به این مسیر و سازمانهای بینالمللی نداریم، هیچ تصمیم شجاعانهای توسط نهادهای بینالمللی برای محکوم کردن، مجازات و توقف قتل عام اتخاذ نشده است. این سکوت کر کننده دنیای رسمی، اشغال اسرائیل را ترغیب میکند تا بیوقفه و بدون مصونیت از مجازات به سیاست نابودی فلسطینیان ادامه دهد. بسیاری از رهبران بینالمللی برای نه گفتن به اشغالگری، بیعدالتی و آپارتاید اسرائیلی، اراده سیاسی و شهامتی ندارند! این نهاد غیرقانونی از حمایت بیقید و شرط ایالات متحده و بقیه جهان برخوردار است از طرف سازمانهای مشهور بینالمللی که حتی نمیتوانند ظلم و ستم اشغالگری را بر فلسطینیان برای چندین دهه محکوم کنند و در همه زمینهها از سال ۱۹۴۸ هیچ تصمیم بینالمللی قاطعی علیه این کشور غیرقانونی اعمال نشده است. در نتیجه این مصونیت از مجازات تنها میتواند ارتش اسرائیل را به ارتکاب جنایات جنگی فجیعتر علیه مردم فلسطین تحریک کند. بدتر اینکه همه دنیا تماشاگر شدهاند.
آینده را در چشماندازی متروکی که جلوی چشمان شماست چطور میبینید؟
با وجود همه اینها ما به آینده، آینده صلح و عدالت امیدوار هستیم. فلسطین آزاد خواهد شد. ما دوباره غزه را بازسازی خواهیم کرد. این را بلند و واضح فریاد میزنیم که اینجا سرزمین ماست و ما آن را ترک نخواهیم کرد! اما در برابر این بیعدالتی وحشتناک که در حق ما صورت گرفته، در برابر چنین رنجهایی که به مردممان وارد شده است، چارهای جز تحمل و مقاومت نداریم تا زمانی که تغییری رخ دهد. احساس حصر و انزوا از نظر انسانی قابل تحمل نیست! مردم غیرنظامی غزه روزانه میجنگند تا با عزت و سربلندی در سرزمین خود زنده بمانند، با مقاومت و کاملاً ساده با موجودیت. فلسطینیها در غزه در تلاشند تا در شرایط بسیار ناهنجار زندگی را به حد طبیعی برسانند! هدف واقعی طراحی فاجعه بار اسرائیل و سیاست نابودی جمعیت غیرنظامی در نوار غزه، غلبه بر مقاومت فلسطین و درهم شکستن اراده آنهاست. بیتردید اهالی غزه جمعیتی است که تصمیم گرفته با هر هزینه، با وجود جنایات جنگی و اوضاع اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی بسیار سخت در سرزمین خود بماند و همه رنجها را تحمل کند. ۱۰ روز پس از باران بمبهای کشنده به غزه، میتوان گفت که اسرائیل در رسیدن به هدف عالی خود ناکام مانده است، زیرا مردم ما با شهامت، عزم راسخ و عزت والایشان نشان میدهند که هنوز پابرجا هستند. بله، آرمان فلسطین یک هدف جهانی است، همان مبارزه برای عدالت است! با وجود همدستی و سکوت طاقتفرسای دنیای دیپلماتیک و نقش منفی اغلب رسانههای دست نشانده، در آگاهی دادن درباره واقعیت وحشتناک، مردم دنیا روز به روز در همه جای جهان با ما همراه هستند و جمعیتشان در حال افزایش است. به لطف تحرک عظیم مردمی به نفع ما به اقدامات بزرگ همبستگی و تحریم نمادین محصولات اسرائیلی هماکنون میدانیم که هدف درست ما محدود به غزه نیست بلکه مربوط به تمام بشریت است.