از دست دادن امتیاز میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا هر چقدر به ضرر تیم‌ها تمام شد و انتقاد رسانه‌های داخلی را به همراه داشت به همان اندازه به نفع مدیران، اعضای هیئت مدیره و اطرافیان باشگاه‌ها بوده است. اخبار و عکس‌های منتشر شده از کاروان‌های اعزامی چهار نماینده فوتبال ایران به امارات، عربستان و هند حاکی از آن است که برای توریست‌های چسبیده به فوتبال عدو شده سبب خیر تا مفت و مجانی چرخی نیز در آسیا بزنند.
لیگ قهرمانان بزرگ‌ترین آوردگاه باشگاهی فوتبال در قاره کهن است و مدعیان که برای جام نقشه کشیده‌اند با تدارکات ویژه و برنامه‌ریزی اصولی وارد گود می‌شوند، اما برای فوتبال بی‌درو پیکر ما همین که یک تیم سهمیه آسیا بگیرد کافی است و بعد از آن همه به فکر این هستند که در لیست اعزام قرار بگیرند!
مدیرعامل، اعضای هیئت مدیره، اسپانسر، کارمندان باشگاه، دلال، لیدر و خیلی‌های دیگر به هر دری می‌زنند تا با مهم جلوه دادن نقش خود در موفقیت احتمالی تیم‌ها در لیست کاروان جا بگیرند و خلاصه اینکه در دورهمی آسیایی حضور داشته باشند. استقلال با ۵۸ نفر به عربستان سفر کرده، پرسپولیس طبق اعلام سایت باشگاه با ۲۱ بازیکن و ۲۱ مربی و همراه عازم هند شده و رئیس و نایب‌رئیس هیئت مدیره باشگاه فولاد نیز علاوه بر مدیرعامل باشگاه، تیم نکونام را در عربستان تنها نگذاشته‌اند. این رویه‌ای است که همه ساله تیم‌های کشورمان در سفر‌های آسیایی به آن پایبند بوده‌اند و برای‌شان هم فرقی نمی‌کند که در اوج کرونا باشیم یا مشکلات اقتصادی، تحت هر شرایطی فرصت را غنیمت می‌دانند و هرگز به فرصت همراهی تیم در لیگ قهرمانان پشت پا نمی‌زنند.
اینکه چرا تیم‌های ما همیشه کاروانی پر از افراد بی‌ربط و توریست را راهی آوردگاه آسیایی می‌کنند، سؤالی است که هیچ‌کس حاضر به پاسخگویی به آن نیست، حتی وزارت ورزش که متولی اصلی سرخابی‌ها محسوب می‌شود. جالب اینجاست که آقایان برای توجیه سفر گردشی خود بهانه‌های دهان پرکنی می‌آورند؛ یک مدیر برای پیگیری امور تیم همراه‌شان رفته، آن مدیر تمرینات تیمش را رصد می‌کند و سایرین هم در صورت لزوم در مراسم تقدیر از بازیکنان حضور دارند. این تمام مسئولیتی است که همراهان اضافه تیم‌ها برعهده دارند و برای انجام این وظایف به سرعت پیشقدم می‌شوند. درست است که در این دوره ای‌اف‌سی برای مقابله با انتقاد‌ها در بحث میزبانی هزینه اسکان تیم‌ها را پرداخت می‌کند، ولی به این نکته توجه داشته باشید که این هزینه فقط شامل اسکان اعضای تیم می‌شود، نه افراد اضافی. درثانی هزینه‌های جانبی و گرفتن ویزا و پرواز را نیز نباید فراموش کرد. تیم‌هایی که در پرداخت دستمزد بازیکنان‌شان مشکل دارند در خرج یومیه مانده و طلبکاران خارجی امان‌شان را برده‌اند، چرا باید در سفر‌های خارجی دست و دلباز شوند. پرسپولیس و استقلال هنوز باشگاه‌های دولتی هستند و با کوهی از بدهی‌های سنگین دست و پنجه نرم می‌کنند، ولی برای اعزام‌های برون‌مرزی هیچ قانون و ضابطه‌ای وجود ندارد که بابت نفرات اضافی از آن‌ها بازخواست کند!
جای تعجب دارد که شورای برون‌مرزی نیز حساسیتی روی این موضوع نشان نمی‌دهد و انگار نه انگار که آقایان با پول بیت‌المال به این طرف و آن طرف سفر می‌کنند. حتی حضور مدیران باشگاه‌ها در محل برگزاری لیگ قهرمانان ضرورتی ندارد؛ وقتی همین مدیران در ایران قادر به حل مشکلات ریز و درشت تیم‌های‌شان نیستند، چطور قرار است در عربستان و امارات که از حمایت قاطع ای‌اف‌سی برخوردارند مشکلات احتمالی را حل کنند. اینکه رئیس یک شرکت اسپانسری کنار آبی‌ها در جده حضور دارد را واقعاً با هیچ عذر و دلیلی نمی‌توان توجیه کرد، مگر اینکه دوباره وزیر ورزش بیاید و ادعا کند حتی یک ریال هم به سرخابی‌ها کمک نکرده و نمی‌کند! اگر برایتان مهم نیست که کرونا بگیرند یا نه، حداقل دلتان به حال پول بیت‌المال بسوزد که در این وانفسا خرج گردشگری بهاره آقایان می‌شود.
