سرویس سیاسی جوان آنلاین: حمله به تأسیسات هسته‌ای نطنز که شامل عملیات خرابکاری در سیستم برق این مجموعه بوده، نمایی دیگر از تروریسم هسته‌ای گسترده غرب و رژیم‌صهیونیستی علیه برنامه هسته‌ای ایران است.
البته سابقه این حملات تنها محدود به این موارد نبوده، بلکه از ابتدای شروع توسعه برنامه هسته‌ای ایران بار‌ها و بار‌ها این تأسیسات مورد هدف قرار گرفته است.
تروریسم غرب و رژیم‌صهیونیستی علیه برنامه هسته‌ای ایران تنها محدود به انهدام تأسیسات هسته‌ای ایران نبوده، بلکه دانشمندان هسته‌ای ایران نیز بار‌ها مورد هدف قرار گرفته‌اند.
این تروریسم هسته‌ای علاوه بر این گاه شکل سایبری گرفته و گاه در قالب فروش تجهیزات ناکارآمد صورت گرفته که هر کدام از آن ابعاد مخصوص به خود را دارد. با این حال این تروریسم گسترده نتوانسته است برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کند. استفاده از بحث تروریسم برای هدف قرار دادن برنامه هسته‌ای ایران جزو زیر پا گذاشتن اصول مسلم قوانین بین‌المللی است.
حمله به تأسیسات هسته‌ای و مغایرت آن با موازین جهانی
اساساً هدف قرار دادن تأسیسات هسته‌ای به خصوص تأسیساتی که در آن‌ها مواد رادیو اکتیو قرار دارد، ممنوع است. دلیل این مسئله تبعات گسترده نشت مواد رادیو اکتیو و صدمات ناشی از آن در صورت هدف قرار دادن سایت‌های اتمی است. تجربه نشت گسترده مواد رادیو اکتیو در منطقه چرنوبیل نشان داد تا چه اندازه حوادث اتمی می‌تواند خانمان برانداز باشد و حتی تبعات آن کشور‌های مختلف را با این مسئله درگیر کند. از این رو هدف قرار دادن سایت‌های اتمی نقض صریح مقررات بین‌المللی است. به خصوص سایت‌ها و تأسیساتی که به صورت مستقیم زیر نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باشد.
تأسیسات هسته‌ای نطنز جزو تأسیساتی محسوب می‌شود که به صورت مستقیم زیر نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد. از این رو هدف قرار دادن مکرر این سایت می‌تواند در مراجع مختلف بین‌المللی مورد پیگیری قرار گیرد. با این حال این اولین موردی نیست که چنین حملاتی متوجه برنامه هسته‌ای ایران می‌شود، بلکه به صورت مداوم منابع انسانی و زیرساخت‌ها مورد هدف قرار گرفته است.
از خرابکاری تا حملات سایبری
یکی از مهم‌ترین اقدامات کشور‌های غربی برای هدف قرار دادن برنامه هسته‌ای ایران فروش قطعات تقلبی به ایران به خصوص در مراحل ابتدایی این برنامه بوده است.
هدف از این اقدامات در آن زمان ایجاد کندی و عدم پیشرفت در برنامه هسته‌ای ایران بود. در چارچوب همین مسئله سازمان اطلاعات مرکزی امریکا یا «سیا» طرحی با نام «مرلین» راه اندازی کرد که هدف از آن فروش قطعات و تجهیزات نامرغوب به ایران بوده است.
همچنین در چارچوب همین برنامه یک نقشه تقــلبی از بمب هسته‌ای به ایران فروخته شد که بعداً در بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روشن شد هدف از آن ایجاد ابهامات گسترده برای وارد کردن اتهامات دروغین علیه ایران بوده است. البته بعد‌ها ایران به تدریج توانست با بازرسی‌های گسترده از قطعات وارداتی تا حدود زیادی جلوی خرابکاری‌های اینچنینی را بگیرد. از سوی دیگر با گسترش محدودیت‌های خرید، ایران توانست با تولید تجهیزات در داخل محدوده خرابکار‌ها را به شدت کاهش دهد. سازمان بین‌المللی انرژی اتمی نیز تاکنون بار‌ها نمایشگاه‌های مختلفی از کشفیات ایران در این حوزه برگزار کرده است. استفاده از حملات سایبری نیز اتفاق دیگری است که برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران مورد استفاده قرار گرفته است.
ویروس استاکس‌نت به عنوان پیچیده‌ترین سلاح سایبری علیه برنامه هسته‌ای ایران به کار گرفته شد تا بتواند برنامه هسته‌ای ایران را با اخلال روبه‌رو کند. اگرچه در نهایت این ویروس به طور کامل مهار شد، اما روشن شد این اقدامات سرآغاز سلسله اقدامات جدید خواهد بود.
بعد‌ها روشن شد امریکایی‌ها برنامه‌های گسترده‌ای برای حملات سایبری به زیرساخت‌های هسته‌ای ایران داشتند که به دلیل تبعات آن از اجرایی کردن آن خودداری کردند با این حال روشن است که استفاده از حملات سایبری علیه برنامه هسته‌ای ایران ادامه خواهد یافت. در حمله اخیر به سایت هسته‌ای نطنز نیز از حربه حمله سایبری استفاده شده تا امکان اختلال در زیرساخت‌ها فراهم شود. البته به لطف تلاش‌های متخصصان کشورمان دامنه این حملات تا حدود زیادی کاهش یافته است، اما تلاش دشمن همچنان ادامه دارد. بدیهی است در آینده هم می‌توان انتظار داشت تلاش دشمن برای خرابکاری در این حوزه باز هم ادامه یابد و باید آمادگی‌ها نیز بالاتر رود. سنگین‌ترین نوع خرابکاری نیز از طریق وارد کردن مواد منفجره به داخل سایت‌ها بوده که در برخی موارد اندکی منجر به صدماتی به کشور شده است.
به عنوان مثال فریدون عباسی به توطئه صهیونیست‌ها برای انفجار خطوط برق فردو در سال ۹۱ اشاره می‌کند که خوشبختانه با هوشیاری متخصصان ایرانی به جایی نمی‌رسد.
دانشمندان هسته‌ای چرا ترور شدند؟
بحث ترور دانشمندان هسته‌ای ایران نیز یکی از برنامه‌های جدی رژیم صهیونیستی برای متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران بود که از سال ۸۸ آغاز شد. نگاهی به تاریخ نشان می‌دهد تاریخچه ترور دانشمندان کشور‌های مختلف از سوی رژیم صهیونیستی به سال‌های بسیار دور برمی‌گردد و تنها محدود به ایران نیست. موارد گوناگونی وجود دارد که گویای این است که رژیم صهیونیستی برای ایجاد ارعاب در کشور‌های اسلامی و با استفاده از همکاری سرویس‌های غربی دست به این کار زده است. در لیست ترور دانشمندان هسته‌ای که به دست این رژیم صورت گرفته، موارد گوناگونی وجود دارد که از آن جمله می‌توان به ترور دانشمندان مصری و عراقی اشاره کرد. زمانی که کشور عراق توسط نیروهای امریکایی اشغال شد، بسیاری از دانشمندان عراقی که در حوزه‌هایی حساس همچون انرژی اتمی فعال بودند، به طرز مشکوکی به قتل رسیدند. براساس گزارش‌ها و مجموع اخباری که تاکنون منتشر شده است، تنها در کشور عراق بین ۵۰۰ الی ۶۰۰ دانشمند هسته‌ای، نظامی و شخصیت‌های برجسته علمی ترور شده‌اند. در همین رابطه، الجزیره در گزارشی که سال ۲۰۰۶ منتشر کرده است (و البته مدتی بعد از خروجی وبگاه آن حذف شد)، فاش می‌کند که امریکا با همکاری موساد ۵۳۰ دانشمند و استاد دانشگاه عراقی را ترور کرده است، بنا بر این گزارش که اولین بخش آن در سال ۲۰۰۵ و توسط مرکز اطلاعات فلسطین فاش شد، عوامل موساد با همکاری نیروهای امریکایی از آوریل ۲۰۰۳ کار شناسایی و ترور دانشمندان هسته‌ای و چهره‌های علمی مرتبط با برنامه نظامی این کشور را آغاز کردند. این گزارش که آن زمان برای رئیس‌جمهور وقت جورج بوش تهیه شده بود، از عملیاتی پرده برداشت که طی آن ۳۵۰ دانشمند و ۲۰۰ استاد دانشگاه‌های عراق کشته شدند.
جالب این است که لیست بسیاری از دانشمندان عراقی که توسط سرویس‌های اطلاعاتی کشور‌های غربی ترور شدند، در جریان بازرسی‌های مکان‌های مشکوک توسط بازرسان آنسکام لو رفتند. مصاحبه دانشمندان عراقی با بازرسان برنامه خلع سلاح عراق سبب شناسایی آنان شد. در ایران نیز ترور شهدای هسته‌ای با ترور شهید علی محمدی در سال ۸۸ آغاز شد. در ادامه نیز برخی دانشمندان دیگری همچون شهید شهریاری هدف ترور‌های دانشمندان هسته‌ای قرار گرفتند. رژیم صهیونیستی هیچ گاه به صورت رسمی مسئولیت این ترور‌ها را بر عهده نگرفت، اما خاطرات منتشر شده از سوی خبرنگاران رژیم صهیونیستی حاکی است که دستگاه اطلاعاتی این رژیم نقش اساسی در این ترور‌ها داشته است. جدیدترین واقعه نیز در این باره ترور شهید فخری‌زاده در سال گذشته بود که از دانشمندان جدی کشور در حوزه هسته‌ای و دفاعی بوده‌اند.
البته در مقابل نیز ایران اعلام کرده است پاسخ به ترور‌ها و خطا‌های رژیم صهیونیستی را در زمان و مکان مناسب می‌دهد.
ضرورت مطرح کردن جنایات هسته‌ای در مجامع جهانی
نگاهی به همین موارد محدود گویای آن است که رژیم صهیونیستی در هدف قرار دادن زیرساخت‌های هسته‌ای ایران تابع هیچ خط قرمز بین‌المللی نیست. حتی اگر این اقدامات منجر به صدمات گسترده انسانی و مادی شود.
از همین رو شاید لازم باشد آمادگی‌ها در این حوزه برای مقابله با وقایع احتمالی گسترش یابد تا از هر گونه صدمه بیشتر جلوگیری شود. البته در کنار این باید بحث تروریسم هسته‌ای رژیم صهیونیستی به عنوان یک اقدام خصمانه در نهاد‌های بین‌المللی مطرح شود.
در این صورت حتی در صورتی که ایران یک واکنش جدی به این اقدامات نشان دهد رژیم صهیونیستی امکان مظلوم نمایی را نخواهد داشت و زمینه‌سازی مناسبی برای واکنش فراهم می‌شود.
