سرویس جامعه جوان آنلاین: پروین غفاریان گفت: منطقه شمالی خلیج گرگان اقلیمی بسیار متفاوتی نسبت به بخش جنوب غربی خود دارد؛ میزان بارش آن متفاوت است و از نظر دمایی هم بسیار آسیب پذیرتر است.
وی اظهار داشت: منطقه خلیج گرگان معمولاً بیشترین بارشها را در فصل زمستان و پایینترین را در فصل تابستان دریافت میکند. میانگین تبخیر نیز در تیر ماه در بندر گز بیشتر از هزار و ۱۰۰ میلیمتر برآورد میشود، در بندر ترکمن نیز در تیر و مرداد بیشترین میزان تبخیر اتفاق میافتد، تبخیر موضوع بسیار مهمی در وضعیت خلیج گرگان است.
غفاریان با اشاره به الگوی بارش در حوضه آبریز دریای خزر افزود: شواهد نشان میدهد که بارش تا سال ۱۹۸۰ افزایش داشتهاست. از سال ۱۹۸۱ به بعد تا ۲۰۱۹ بارش کاهش یافته و در سال ۲۰۱۹ به زیر صفر رسیده و در واقع منفی شده، بر این اساس میتوان مدت ۶۶ سال را به دو بخش پربارش و کم بارش تقسیم کرد. رئیس پژوهشکده علوم جوی پژوهشگاه ملی اقیانوسشناسی و علوم جوی اظهار داشت: با این حساب سالانه حدود ۳ میلیمتر کاهش بارش اتفاق افتاده و این میزان کاهش بارش بعد از ۶۰ سال میتواند زنگ خطری برای خلیج گرگان باشد. وی افزود: سالانه شاهد افزایش ۰۲/ ۰ درجه سیلیسیوس دمای بیشینه در منطقه هستیم و این نشان میدهد که روند افزایش تصادفی نیست، بلکه برخی به دلیل برخی عوامل از جمله افزایش شهرنشینی و بخش زیادی به علت تغییر اقلیم است. وی تأکید کرد: با توجه به اهمیت حفظ خلیج گرگان، در سال ۲۰۱۶ مدلسازی انجام شده نشان میدهد که خلیج گرگان در صورت خشک شدن میتواند به عنوان یک منبع گرد و غبار محسوب شود و غلظت قابل ملاحظهای داشته باشد و بیش از هزار میکروگرم از هوای خشک را تا سطح بالای جوی ببرد.
خلیج گرگان بزرگترین خلیج دریایخزر است که بر اثر پیشروی و گسترش شرقی رشته ساحلی شبهجزیره میانکاله در جنوب شرقی دریای خزر تشکیل شده است. خلیج گرگان تنها خلیج دریای خزر در محدوده جغرافیایی ایران و بین دو استان مازندران، شهرستان بهشهر و استان گلستان، شهرستان بندرگز است.