سرويس اقتصادی جوان آنلاین: در حالی که حداقل ۸۰درصد حجم نقدینگی ۳هزارهزار میلیارد تومانی تحت قالب سپرده‌های بانکی کوتاه‌مدت، میان‌مدت، بلندمدت و انواع ذخایر در اختیار سیستم بانکی کشور است و افزایش هر یک درصد سود سپرده بانکی ۲۰الی ۲۵هزار میلیارد تومان برای نظام بانکی هزینه ایجاد می‌کند، این روز‌ها زمینه‌سازی برای افزایش نرخ سود بانکی بالا گرفته است.
بی‌شک یکی از دلایل رشد نرخ سود بین بانکی چالش‌های مربوط به نقدینگی بانک‌هایی است که مقرر بود نیمی از شعب خود را کاهش دهند تا نقدینگی‌شان افزایش یابد، اما در کمال تعجب شاهد افزایش حجم بدهی‌های معوق آن‌ها هستیم.
از سوی دیگر اگر نرخ حقیقی و واقعی تأمین مالی بانک‌ها مورد بررسی قرار بگیرد، مشخص می‌شود که نقش واقعی آن‌ها در تأمین مالی اقتصاد ایران به شدت کاهش پیدا کرده‌است که یکی از دلایل این رویداد خروج بانک‌ها از حوزه و فعالیت واسطه‌گری مالی است. در حقیقت بانک‌هایی که باید فعالان اقتصادی متخصص را جهت فعالیت اقتصادی تأمین مالی می‌کردند، خود وارد چرخه فعالیت اقتصادی شدند که آسیب‌های متعدد و متنوعی را برای اقتصاد ایران ایجاد کرده است.
به نظر می‌رسد بانک‌ها اشخاص اقتصاد خوانده‌ای را نیز برای تأمین اهدافشان در خدمت گرفته‌اند، به‌طور نمونه در مواقع افزایش نرخ سود بین بانکی یا بانکی، این اشخاص تحلیل‌ها و محتوا‌هایی را در سطح رسانه‌ها عنوان می‌کنند تا منافع بانک‌ها در رشد نرخ سود بانکی و جمع‌آوری منابع تأمین شود. از این رو کارشناسان و اساتید مستقل اقتصادی باید به میدان بیایند تا حوزه بانکی در مسیر اصلاح و خدمت به اقتصاد قرار گیرد، در غیر این‌صورت همچنان با مشکل رشد نرخ بهره در اقتصاد رو به رو خواهیم بود.
