کد خبر: 1250784
تاریخ انتشار: ۲۴ شهريور ۱۴۰۳ - ۰۴:۰۰
اولین مسئله‌ای که به ذهن متبادر می‌شود، نقض گسترده این حقوق برای مردم مظلوم فلسطین و در مقابل سکوت سنگین کشور‌ها به خصوص کشور‌های اسلامی است. آیا این زنان و مردان و کودکان مظلوم مسلمان نیستند؟ حتی اگر مسلمان هم نبودند، فریاد کشور‌های اسلامی باید بلند می‌شد. 
فاطمه حاجی‌علی‌خمسه *
جوان آنلاین: اعلامیه‌ای که در سال ۱۳۶۹ هجری شمسی در قاهره از سوی سازمان کنفرانس اسلامی به تصویب ۵۷ کشور اسلامی رسید، در سال ۱۳۸۷ هجری شمسی با پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران هم در تقویم با نام روز حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی نام گرفت. این نامگذاری در کشور‌های اسلامی به امید توجه بیشتر ملت‌های اسلامی به ارزش‌ها بود که پیش از همه قوانین بین‌المللی و اعلامیه‌های جهانی از سوی پیامبر رحمت و مهربانی و در آیین بلندوالای اسلامی از آن‌ها نام برده شد و توجه و اجرای آن‌ها مورد تأکید قرار گرفته است. در واقع این مسلمان‌های جهانند که داعیه‌دار پرچم آزادی و آزادگی در دنیا هستند. 
اعلامیه ۲۵ ماده‌ای حقوق بشر اسلامی بر کرامت انسانی، حقوق و آزادی‌های فردی، برابری و مساوات، خانواده، حق حیات، حق آموزش و... اشاره دارد. حقوقی که در اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل نیز بر آن تأکید شده، اما با خوانش دیدگاه غرب از این حقوق و آنطور که در طول این سال‌ها در سیره عملی کشور‌ها و سازمان‌های بین‌المللی دیده شده، برای سلطه بیشتر و زیاده‌خواهی کشور‌های استعمارگر و صاحبان قدرت، تفسیر و اجرا شده است و همیشه به عنوان حربه‌ای به دست صاحبان قدرت می‌باشد. آنچه این روز‌ها همه ما با قلبی آکنده از درد و اندوه در حال مشاهده آن هستیم و حتی با گذشت ۱۰ماه نیز برای ما عادی نشده، مسائلی است که در باریکه غزه و کرانه باختری در حال وقوع است. حقوق مسلم و اولیه هر انسانی که نقض آن‌ها بدون نیاز به تأکید قوانین بین‌المللی هم محکوم و وقیح است، هر روز به طور گسترده و به فجیع‌ترین شکل در حال وقوع است. چه رسد به اینکه این مسائل در اعلامیه‌های جهانی و بین‌المللی پیش‌بینی شده و نقض آن‌ها شدیداً محکوم است. 
اولین مسئله‌ای که به ذهن متبادر می‌شود، نقض گسترده این حقوق برای مردم مظلوم فلسطین و در مقابل سکوت سنگین کشور‌ها به خصوص کشور‌های اسلامی است. آیا این زنان و مردان و کودکان مظلوم مسلمان نیستند؟ حتی اگر مسلمان هم نبودند، فریاد کشور‌های اسلامی باید بلند می‌شد. 
۱- اگر استفاده نادرست از مفاهیم حقوق بشری در اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل، بهانه‌ای برای حرکت کشور‌های اسلامی برای تصویب اعلامیه‌ای در حمایت از حقوق بشر حقیقی بر پایه مبانی اسلام بود، اکنون نقض آشکار و متعدد این حقوق نیز باید محرک قوی برای دادخواهی این اعمال سبعانه باشد. آیا کشتار ۴۰هزار نفر که اکثر آنان زنان و کودکان هستند، آن هم برای جمعیت حدود ۲میلیون نفر و در بازه زمانی ۱۰ماهه کشتار و نقض حق حیات نیست؟ (نقض بند «الف» ماده ۲)
۲- برای درک شدت فاجعه تعداد شهدای غزه کافیست بدانید از سال ۴۲ تا به امروز با در نظر گرفتن شهدای انقلاب، شهدای دفاع مقدس، شهدای امنیت و شهدای سلامت، تعداد شهیدان تهران، ۲۴ هزار نفر است، آیا این تعداد شهید مصداق از بین بردن سرچشمه بشریت نیستند؟ (نقض بند «د» ماده ۲) چطور می‌شود که زنان و کودکان غزه، استثنای حرمت کشتار کودکان و زنان و سالمندان در جنگ شده‌اند؟ (نقض بند «الف» ماده ۳)
۳- هدف بمباران قرار دادن بیمارستان‌ها در کدام قاعده ممنوع نشده است که با هدف قراردادن چندین بیمارستان از بیمارستان‌های محدود غزه و به شهادت رسیدن تعداد زیادی کودک و نوزاد هنوز دلیلی برای فریاد دادخواهی زدن برای کشور‌های به خصوص اسلامی پیدا نشده است؟ هدف بمباران قراردادن ماشین‌های حمل آب، موادغذایی و دارو و هدف قراردادن آمبولانس‌ها را نیز به مواد بالا اضافه کنید. (نقض بند «الف» ماده ۳)
۴- بمباران‌کردن مزارع و درختان، زیرساخت‌های اساسی کشور مانند سوخت و برق. (نقض بند «ب» ماده ۳)
پس مشاهده می‌شود که با مطالعه همین چند خط ابتدایی این اعلامیه، چقدر تصاویر دردناک این روز‌ها مقابل چشمان انسان‌ها مرور می‌شود، چطور این همه نقض آشکارا، منجر به اعتراض فریاد گونه نشده است. حتی اعتراض‌های مردم آزادیخواه کشور‌های مختلف از سوی دولت‌ها با نقض حقوق آشکار معترضین، سرکوب شده است. گاهی به ذهن می‌رسد که چطور ادعای دروغین سربریده‌شدن چند ده کودکی که هرگز وجود نداشته‌اند و حتی رسانه‌های خودشان هم دروغ بودن آن را را ثابت کرده‌اند و هیچ عکس و فیلمی از آن‌ها وجود ندارد، مجوزی برای قتل فجیعانه و مستند چندین هزاران کودک و زن می‌شود، در حالی که هنوز کشور‌ها در حال محکوم‌کردن مورد اول هستند!
چطور می‌شود که عکس گرفتن با پرچم یک کشور مسلمان، در یک کشور مسلمان دیگر، ترویج خشونت محسوب شده و محکوم به حبس است، اما عکس‌گرفتن با موشک‌های اسرائیلی و تقدیم‌کردن آن به مردم فلسطین از سوی ورزشکار حامل پرچم بازی‌های المپیک اسرائیل، نه تنها ترویج خشونت نیست و محکوم نمی‌شود، بلکه شاید موجب تشویق هم شود. 
گفتگو از حقوق بشر اسلامی، این روز‌ها بدون نام‌بردن از اوضاع کنونی فلسطین خود نقض غرض آشکار این اعلامیه است. مطالبات مردم از دولت‌ها و مطالبات دولت‌ها از سازمان‌های بین‌المللی، حرکت یکپارچه کشور‌های اسلامی در چارچوب قوانین بین‌المللی برای محکومیت اسرائیل و دفاع از حقوق مردم مظلوم فلسطین، امید است که مانعی برای ادامه این وضع دردناک بوده و بتواند جلوی تکرار این فجایع تاریخی را بگیرد. 
* حقوقدان و پژوهشگرحقوق بین‌الملل
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار