جوان آنلاین: مسابقه تلویزیونی «۱۰۰» با دکوری به وسعت بیش از ۱۵۰۰ مترمربع عرصه‌ای نوین در سنجش اطلاعات عمومی و سرعت عمل شرکت‌کنندگان را به تصویر می‌کشد. این برنامه که با الهام از فرمت جهانی محبوب و با بومی‌سازی هوشمندانه برای مخاطب ایرانی طراحی شده است در ۶ فصل روی آنتن شبکه سه سیما خواهد رفت. سازندگان این برنامه با درهم آمیختن عناصری مانند درام، موسیقی، هیجان و ابتکار و زدودن عناصر اضافی توانسته‌اند یک فرمت جهانی را به مسابقه تلویزیونی کاملا ایرانی بدل کنند.
مسابقه تلویزیونی «۱۰۰» بستری برای نمایش گستره وسیع دانش و شناخت شرکت‌کنندگان از دنیای پیرامونشان است. فرم کلی مسابقه «۱۰۰» ریشه در قالب بین‌المللی «The ۱۰۰» دارد که در کشور‌های متعددی از جمله ایالات متحده آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان و استرالیا با موفقیت‌های چشمگیری روبه‌رو شده است. این فرمت بر پایه ترکیبی از دانش عمومی، سرعت واکنش و توانایی اجرای استراتژی‌های رقابتی بنا شده است. ایده اصلی این است که با افزایش تعداد شرکت‌کنندگان در ابتدای مسابقه هیجان و تنوع در مراحل اولیه حفظ می‌شود و با حذف تدریجی تمرکز روی رقابت‌های نزدیک‌تر و پرفشارتر قرار می‌گیرد.
ایرانیزه کردن یک فرمت جهانی
هرچند فرمت «۱۰۰» یک قالب جهانی است، اما موفقیت آن در ایران به دلیل بومی‌سازی هوشمندانه آن است. این بومی‌سازی می‌تواند در انتخاب سؤالات، نوع چالش‌ها، و حتی لحن و سبک اجرای مجری خود را نشان دهد. هدف این است که مخاطب ایرانی احساس نزدیکی و همذات‌پنداری با برنامه داشته باشد و احساس کند که این مسابقه بخشی از دنیای اوست. این تلفیق باعث می‌شود که «۱۰۰» صرفا یک کپی از برنامه‌های خارجی نباشد، بلکه هویتی مستقل و ایرانی پیدا کند. دکور عظیم بیش از ۱۵۰۰ مترمربعی، خود گواهی بر سرمایه‌گذاری کلان و تلاش برای ایجاد تجربه‌ای بصری قدرتمند برای مخاطب است. این ابعاد وسیع، امکان اجرای چالش‌های متنوع و قرارگیری تمامی ۱۰۰ شرکت‌کننده را به‌طور همزمان فراهم می‌آورد و حس مقیاس بزرگ رقابت را تشدید می‌کند.
قلب تپنده مسابقه «۱۰۰» در فرمت منحصر‌به‌فرد آن نهفته است. ۱۰۰ شرکت‌کننده هر کدام روی یک مربع از جدول ۱۰ در ۱۰، در ابتدای هر دور چالش قرار می‌گیرند. رقابت‌ها به‌صورت دو به دو برگزار می‌شود و بازنده هر رقابت از دور مسابقه حذف می‌شود. این فرایند حذف تدریجی، تنش و هیجان را تا آخرین لحظه حفظ می‌کند. هدف نهایی رسیدن به مرحله‌ای است که تنها یک نفر باقی بماند؛ فردی که بتواند مالکیت تمامی ۱۰۰خانه را به دست آورد و عنوان قهرمانی فصل را از آن خود کند. این ساختار که در بیش از ۲۸ کشور جهان با موفقیت اجرا شده است با ظرافت‌های فرهنگی ایران تلفیق شده تا تجربه‌ای تازه و جذاب را برای بینندگان فراهم آورد. مکانیزم اصلی حذف، برگزاری رقابت‌های دو به دو است. در هر مرحله دو شرکت‌کننده در یک چالش مشخص با یکدیگر به رقابت می‌پردازند. این چالش می‌تواند شامل پاسخگویی به یک سؤال، انجام یک عمل فیزیکی یا ترکیبی از هر دو باشد. برنده‌هر رقابت، خانه خود را حفظ کرده و به مرحله بعد صعود می‌کند، در حالی که بازنده از دور مسابقه حذف می‌شود. این ساختار شباهت‌هایی با مفاهیم بازی‌های حذفی در ورزش‌های تک نفره مانند تنیس یا بدمینتون دارد، اما با مقیاس و تعداد شرکت‌کنندگان بسیار بزرگتر. قهرمان نهایی مسابقه کسی خواهد بود که بتواند در نهایت تمامی ۱۰۰ خانه را از آن خود کند. این به معنای پیروزی در تمام رقابت‌های رو در رو و حذف تمامی ۹۹ رقیب دیگر است. این هدف که بسیار جاه‌طلبانه و دشوار به نظر می‌رسد، انگیزه و تلاش مضاعفی را در شرکت‌کنندگان ایجاد می‌کند.
حضور دراماتیک یک مجری
انتخاب هادی حجازی‌فر به‌عنوان مجری، یک انتخاب مهم است. بازیگران شناخته شده معمولا توانایی خوبی در برقراری ارتباط با مخاطب، ایجاد هیجان، و مدیریت فضا‌های دراماتیک را دارند. حجازی‌فر در مقام یک هنرمند که فضای تئاتر، سینما و تلویزیون را تجربه کرده است می‌تواند با لحن، بیان و اجرای خود به برنامه انرژی ببخشد. او صرفا یک گوینده نیست، بلکه هدایت‌گر مخاطب در طول چالش‌هاست. نحوه نمایش سؤالات در «۱۰۰» نیز ابتکاری است؛ سؤالات به‌صورت تصویری روی ویدئو وال داخل استودیو به نمایش درمی‌آیند و شرکت‌کنندگان باید در زمان تعیین‌شده نام تصویر را بیان کنند. تنوع موضوعات تصاویر از خوراکی‌ها و میوه‌ها گرفته تا لوازم ورزشی، اماکن دیدنی، چهره‌های سرشناس و… این بخش را به محک جدی اطلاعات عمومی شرکت‌کنندگان تبدیل کرده است. دامنه موضوعی سؤالات، نقش حیاتی در سنجش اطلاعات عمومی ایفا می‌کند. این رویکرد نه تنها جنبه سرگرمی برنامه را افزایش می‌دهد بلکه توانایی شرکت‌کنندگان در تشخیص و طبقه‌بندی اطلاعات بصری را نیز به چالش می‌کشد. همچنین تنوع موجود تضمین می‌کند که طیف وسیعی از دانش عمومی مورد نیاز است و شرکت‌کنندگان نمی‌توانند صرفا با تکیه بر یک حوزه تخصصی موفق شوند. این امر برنامه را برای مخاطبان با علایق مختلف نیز جذاب‌تر می‌کند زیرا هر کسی ممکن است در یک حوزه خاص، دانش بیشتری داشته باشد.
نقش برجسته موسیقی
موسیقی مسابقه توسط آریا عظیمی‌نژاد، آهنگساز برجسته موسیقی ایران ساخته شده است. موسیقی می‌تواند حس هیجان، اضطراب، شادی یا آرامش را در لحظات مختلف برنامه منتقل کند. در «۱۰۰» موسیقی فضایی پرتنش و دراماتیک برای چالش‌ها و فضایی پرانرژی برای معرفی و بخش‌های دیگر برنامه ایجاد کرده است. سبک آهنگسازی عظیمی‌نژاد که غالبا با تلفیق المان‌های سنتی و مدرن همراه است به «۱۰۰» جلوه‌ای منحصر‌به‌فرد و ایرانی بخشیده است.
محسن نجفی سولاری به‌عنوان طراح و تهیه‌کننده نقش محوری در شکل‌گیری «۱۰۰» ایفا می‌کند. تیم بزرگ پشت صحنه شامل طراحان صحنه، نورپردازان، صدابرداران، تدوین‌گران، مدیران تولید و عوامل فنی، نقش حیاتی در اجرای موفق «۱۰۰» دارند. کیفیت اجرای برنامه تا حد زیادی به هماهنگی و تخصص این افراد بستگی دارد.
تنوع سنی شرکت کننده‌ها
اشاره به تنوع سنی شرکت‌کنندگان (که در آینده مورد توجه بیشتری قرار خواهد گرفت) نکته مهمی است. حضور افراد از سنین، مشاغل و پیشینه‌های مختلف به برنامه رنگ و لعاب بیشتری می‌بخشد و امکان همراهی را برای طیف وسیع‌تری از مخاطبان فراهم می‌آورد چراکه این تنوع نشان‌دهنده این است که دانش و هوش، مختص به قشر یا گروه خاصی نیست. همان‌طور که پیشتر اشاره شد، بومی‌سازی فرمت جهانی، کلید موفقیت «۱۰۰» در تلویزیون است. وقتی مخاطب، عناصر آشنای فرهنگی، زبانی و اجتماعی را در یک قالب بین‌المللی می‌بیند، احساس نزدیکی بیشتری با برنامه پیدا می‌کند. این تلفیق باعث می‌شود که «۱۰۰» به جای یک مسابقه خارجی دوبله شده یا ترجمه شده به‌عنوان یک برنامه ملی دیده شود. انتظار می‌رود که این مسابقه در فصول آتی نیز با نوآوری‌ها و بهبود‌های بیشتر جایگاه خود را بین مخاطبان تثبیت کند.
