نیما حسینی در کانال تلگرامی خود بخشی از سفرنامه الامایارد و آنه ماری شواتسنباخ را به اشتراک گذاشت. این دو مسافر سوئدی با ماشین شخصی خود از سوئد تا ایران آمدهاند. حسین در باب تصویر رنگی که این دو مسافر از حرم مطهر امام رضا (ع) ثبت کردهاند، نوشت: «۲۵ جولای ۱۹۳۹ میلادی از میان آتش جنگ جهانی دوم به همراه دوستش با یک ماشین سواری از راه افغانستان خودش را به ایران رسانده و با دوربینی که زیر لباسش پنهان کرده اولین فیلم رنگی از حرم امامرضا (ع) را ثبت کرده است. دیشب بعد از مدتها نامهنگاری مجموعهای از عکسها و فیلمهای این سفر را که تبدیل به یک مستند شده به لطف خانم لوینسکی کارگردان این مستند دریافت کردم.» حسینی همچنین بخشی از سفرنامه الامایار را که به شرح این پنهانکاری آنها مربوط است، در کانال خود به اشتراک گذاشت. در این بخش از سفرنامه میخوانیم: «من و کریستینا پیاده به سوی حرم مقدس روانه شدیم. دوربینهای عکاسیمان را زیر بغل قایم کرده بودیم، چون مجوز لازم برای عکس گرفتن نداشتیم و البته کار بیش از حد مقامات ذیصلاح در تهران مانع از این شده بود که به رغم دیدارهای متعدد به خواسته ما توجه نشان دهند. امیدوار بودم در صورت توقیف بتوانم مدرکی که حاوی تاریخ سفر قبلیام باشد فراهم کرده و از ضبط وسایل جلوگیری به عمل آورم. خیابانهای عریض مشهد مرا به یاد تاشکند انداختند. زنان بیحال و مغموم، بدون کلاه و ملبس به مانتویی خاکستری، سبد در دست به بازار میرفتند. درشکهها روسی بودند و رنگ یال کاملاً هماهنگ یال اسبها که اغلب حنایی بود به ریش سالمندانی شباهت داشت که حنا زده باشند، فیلمهای سینمایی، زیرنویس ایرانی و روسی داشتند و در مغازهها همیشه یک نفر که زبان روسی میدانست حضور داشت، تبلیغات جدید ضد مذهبی نیز که از سویی سطحی بود به شعارهایی شباهت داشت که در کیف یا بخارا مشاهده میشد و باید گفت که هزینه ساختمان بیمارستان جدید را بنیادهای مذهبی پرداخت کرده بودند.»