به گزارش خبرنگار جوان آنلاین از اصفهان ، معاونت مشاوره و مددکاری اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان درخصوص پژوهش هايی که در زمینه بزهکاری کودکان و نوجوانان انجام شده یاداشتی می نویسد كه نحوه عملكرد خانواده با مشكلات رفتاري فرزندان مرتبط است و آشفتگي و تعارض خانوادگي و رفتار خصمانه والدين با نوجوانان موجب رشد خشم و رشد خشم موجب رفتار بزهكارانه در نوجوانان مي شود.
آشفتگي خانوادگي، ميزان همبستگي در خانواده، نگرش والدين و نحوه نظارت والدين بر نوجوانان به بزهكاري مرتبط است. همچنین يكي ازعوامل مرتبط با رفتار بزهكارانه ميزان احساس تعلق و وابستگي کودکان و نوجوانان با والدين به شمار می آید.
همزمان با رشد كودك از ميزان تسلط والدين بر او كاسته مي شود و ميزان قدرت تسلط آن ها نقش خود را در پيشگيري از بزهكاري از دست مي دهد. و درعوض با افزايش ميزان تعلق و دلبستگي او به والدين از بروز رفتار بزهكارانه پيشگيري به عمل مي آيد . در صورتي كه والدين با نوجوانان خود رابطه بهتري داشته باشند همسالان آن ها اثر كمتري بر گرايش آن ها بر بزهكاري خواهند داشت.
تحقيقات نشان مي دهد اكثر بزهكاري ها و رفتارهاي ضد اجتماعي كودكان و نوجوانان از روابط نا مساعد، اختلافات و نابسماني ها و ناسازگاري هاي زناشويي يا وجود آسيب هايي همچون اعتياد، طلاق و آسيب هاي اخلاقي در بین اعضای خانواده نشأت مي گيرد و خانواده نقشی مهم و اساسي در بروز کجروی و انحرافات اجتماعي کودکان و نوجوانان ايفا مي كند.
آنچه در اين باب قابل تامل است عواملي همچون نابساماني خانواده، اعتياد پدر و اختلات مرتبط با آن، عدم مهارت مادر در كنترل اوضاع و اعتماد به نفس پايين او، بي توجهي به احتياجات و نياز هاي فرزندان، نبود نظم و انضباط در خانواده، كمبود محبت و عشق و نبود احترام بين والدين و فرزند، عيب جويي، سرزنش، داد و فرياد كردن، كتك زدن، بددهني و مشاجره كردن و از سويي عدم اقتدار والدين در كنترل رفتار فرزند خود است که این موارد موجب هدايت نوجوانان به سمت و سوي دوستان ناباب و معاشرت با افراد مشكل دار می شود.
همانطور که می دانید بیماري هايي هستند كه اگر درمان نشوند و از شيوع آنان جلوگيري نشود به ساير پيكره جامعه سرايت مي كنند در خصوص آسيب هاي اجتماعي نیز وضعیت همین گونه است به طوری که اگر پدر و مادر دچار یک آسیب باشند این آسیب به سایر اعضای خانواده و یا سایر گروه همسالان نیز سرایت می کند.
در صورتي كه از چنين اعمالي پيشگيري نگردد با گذر زمان مشكلات فردي، خانوادگي و اجتماعي مزمن و غير قابل حل خواهد شد و متاسفانه با سرايت اين دست مشكلات به ساير هم سن و سالان آن ها هم به مرحله آسيب هاي اجتماعي سقوط خوا هند کرد.
