عباس عبدی، جامعه‌شناس، روزنامه‌نگار، سیاستمدار، مهندس و صاحب تألیفاتی درباره نامگذاری‌ها اخیراً در گفت‌وگویی مدعی شده است که اگر حاکمیت بخواهد فرهنگ مردم را عوض کند، مردم در جا‌هایی مثل نامگذاری فرزندان‌شان تلافی می‌کنند، مثل اسم «شاهان» که الان دومین نام انتخابی والدین است.
دروغ عبدی آن است که اسم شاهان دومین نیست. برخی منابع خبری با نشان‌دادن فهرستی نوشته‌اند که شاهان- که قبلاً جزو اسامی برتر نبوده- در سال جاری ششمین اسم انتخابی برای پسران بوده است. اسامی اول تا پنج همچنان محمد و حسین و امیرمحمد و امیرعلی و اسامی مذهبی بوده است. منابعی نیز به «جوان» گفته‌اند که حتی شاهان، ششم هم نیست و خیلی ناچیز است. به هر حال آقای مهندس برای اثبات حرف خودش باید همین فردا در روزنامه هم‌میهن از سازمان ثبت‌احوال که دولتی و با روزنامه‌های اصلاح‌طلب نیز همسو است، بخواهد که آمار رسمی را اعلام کنند.
این از دروغ آقای مهندس جامعه‌شناس، اما از دلنگ همراه با دروغ اینکه ایشان با علم به اینکه شاهان دومی نیست می‌گوید دومی است (کی به کیه!) تا بعد این دروغ را به ادعای خودش که مردم زیر بار فرهنگ تحمیلی نمی‌روند بچسباند. حتی موقع گفتن این دروغ کمی چشم‌هایش در کاسه می‌چرخد، یعنی شرم سراغش آمده، اما برای اثبات حرفش باید دروغ بزرگ بگوید.
این دلنگ است. زیرا اولاً انتخاب اسم شاهان را می‌خواهد با دلالت ضمنی به معنای شاه‌دوستی یا لجبازی مردم با نظام اسلامی بداند. مردم همیشه موقع پخش سریال ابن‌سینا، اسم سینا و موقع پخش سریال ملاصدرا، اسم صدرا و موقع پخش سریال ستایش، اسم ستایش را بیشتر انتخاب کرده‌اند، یعنی انتخاب‌ها گاهی الگوواره‌های اینچنینی دارد، گاهی یک اسم بین مردم می‌پیچد و مدتی بعد همه‌چیز فراموش می‌شود. ثانیاً آیا مردمی که پنج انتخاب اولش‌شان اسم پیامبر و ائمه‌اطهار است، به سوی فرهنگ دیگری رفته‌اند و حالا حکومت تلاش می‌کند تا آنها را از آن راه برگرداند؟! این فرهنگ آیا با انقلاب اسلامی آمده است؟! آیا انقلاب اسلامی فرهنگ دینی مردم را ناپسند کرد، یا اگر خدشه‌ای وارد شده مدیریت سی‌ساله اصلاح‌طلبان در دوران پس از جنگ بر دولت‌های مستقر بوده است؟ آقای عبدی عضو شورای راهبری ریاست‌جمهور مستقر آیا درباره گوشت یک میلیونی و لوبیای ۵۰۰ هزار تومانی نظری ندارد؟ در دولت قبل پوست گوشت را کند از بس نوشت و نقد کرد. اگر از او بپرسید می‌گوید چاره کار گرانی رفتن در شرم‌الشیخ است (نخندید! دیروز در یکی از سرمقاله‌های خود نوشته است) یعنی اگر پزشکیان در آن ردیف ایستاده بود و چهارتا متلک از ترامپ شنیده بود، الان گوشت صدهزارتومان شده بود. خوشبختانه نظرات بیشتر اصلاح‌طلبان درباره شرم‌الشیخ منفی است و مخالف حضور ایران بوده‌اند یا آن را بی‌فایده و حتی مضر می‌دانند. اما مهندس‌های جامعه‌شناس حتماً بهتر می‌فهمند، چنان‌که از شاهان به صحرای کربلا هم می‌زنند!
