جوان آنلاین: ۲۷ اردیبهشت ۶۵ شهر مهران که یک‌بار ابتدای جنگ به اشغال دشمن درآمده بود، مجدداً به تصرف بعثی‌ها درآمد. زمان اشغال مهران، نسلی از رزمنده‌ها وارد جنگ شده بودند که عادت به حمله داشتند و از اینکه می‌دیدند عراق از لاک دفاعی خارج شده و دست به تهاجم زده است، خون‌شان به جوش آمده بود. مرور کوتاهی بر شرایط آن روز‌های جبهه‌های جنگ تحمیلی می‌اندازیم.
سال‌های برتری ایران
سال‌های برتری ایران در جنگ، طولانی‌ترین بخش از دفاع مقدس را شامل می‌شوند. ابتدای جنگ عراق دست برتر را داشت و یک سال بعد این برتری را از دست داد. سپس ایران شروع به حملاتی کرد که صرف نظر از میزان موفقیت آنها تا اواخر سال ۶۶ این برتری در حالت هجومی را حفظ کرد. درست در این بخش از دفاع مقدس که تقریباً شش سال و نیم طول کشید نسلی در فضای جبهه‌ها ورود کرده و آبدیده شده بودند که صرفاً شاهد حملات ایران بودند. بعثی‌ها تقریباً از زمان شکست حصر آبادان که مهر ۱۳۶۰ صورت گرفت، در حالت دفاعی قرار داشتند. تا زمان فتح خرمشهر، دیوار دفاعی بعثی‌ها در داخل ایران تشکیل شده و پس از فتح خرمشهر، این ایران بود که آهنگ ورود به خاک دشمن کرد و آنها را در خاک خودشان مورد تعقیب و تنبیه قرار داد.
حملات بی‌امان به دشمن
از نیمه سال ۶۰ سپاه اولین تیپ‌های خود را تشکیل داد و کمی بعد هر تیپی به یک استان تعلق گرفت. اعزام‌ها سروسامانی به خود گرفتند و به این ترتیب حضور نیرو‌های مردمی در جبهه‌ها با سهولت بیشتری امکانپذیر شد. در این زمان نسلی وارد جنگ شد که عموماً متولد دهه ۴۰ بودند. این نسل حدود شش الی هفت سال را در شرایطی سپری کرد که ایران حمله کننده و عراق در لاک دفاعی فرو رفته بود. در خلال تمام این سال‌ها نیز کشورمان عملیات بزرگ، متوسط و کوچک بسیاری طرح‌ریزی و اجرا کرد. عموماً نیرو‌های ایرانی شب‌ها به خط دشمن می‌زدند، آنجا را فتح می‌کردند و سپس با روشنایی هوا به مقابله با پاتک‌های دشمن برمی‌خاستند. اگر نقطه فتح شده در یک عملیات می‌توانست مقابل پاتک‌های دشمن مقاومت کند و منطقه مورد نظر تثبیت می‌شد، دیگر عقب‌نشینی از آنجا معنا نداشت! ایران از سال ۶۲ که جزایر خیبر را گرفت و بعد در سال ۶۴ فاو و در سال ۶۵ بخشی از شلمچه را گرفت، دیگر از مناطق فتح شده عقب‌نشینی نکرد و همین مسئله باعث شد تفکر فتح و حفظ آن در میان رزمندگان نسل جوان به نوعی نهادینه شود. از این رو این نسل ورود کرده به جبهه‌ها را باید نسل پیروز جنگ بدانیم.
حملات بعثی‌ها
در سال ۶۵ عراق به صورت محدود از لاک دفاعی خارج شد و به استراتژی دفاع متحرک پرداخت. به صورت برق آسا به نقطه‌ای از مرز‌ها ضربه زد و سپس در جای دیگر این ضربات را تکرار کرد. نهایت و اوج این استراتژی فتح مهران بود که خبر سقوط آن برای مردم ایران و به خصوص رزمندگان دفاع مقدس بسیار سخت بود. رزمندگانی که همواره عادت به حمله داشتند، از اینکه می‌دیدند عراق از لاک دفاعی خارج شده و دست به حمله زده است، خون‌شان به جوش آمده بود. در نتیجه امام (ره) فرمان آزادسازی مهران را صادر کردند و در جریان عملیات کربلای یک و در تیرماه همان سال ۶۵، مهران در کمتر از دو ماه، از دست بعثی‌ها آزاد شد.
