جشن چهل و پنجمین فجر انقلاب اسلامی با حضور گسترده آحاد مختلف مردم در سراسر کشور در حالی برگزار شد که جبهه معاندان نظام و مردم ایران از مدت‌ها پیش بر عدم‌حضور مردم در این راهپیمایی و متعاقب آن، انتخابات اسفند ماه امسال متمرکز است. بر این اساس، با توجه به کم و کیف حضور مردمی در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال، می‌توان به نکات و گزاره‌های تحلیل زیر اشاره کرد:
۱. میثاق دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها با انقلاب: راهپیمایی ۲۲ بهمن را می‌توان میثاق دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها با انقلاب اسلامی دانست. این معنا را می‌توان از حضور گسترده نوجوانان دهه هشتادی و نودی در این راهپیمایی فهمید. اهمیت این موضوع بدان سبب است که برخلاف دیدگاه‌هایی که تداوم انقلاب در خلال گذار نسلی موجود را با چالش‌های متعدد ارزیابی می‌کنند، حضور نوجوانان دهه هشتادی و نودی در این راهپیمایی نشان داد که انقلاب اسلامی در عمق جان ایرانیان جای دارد و بنابراین، ماندگار خواهد ماند، زیرا این نسل نوجوان کسانی‌اند که نه امام (ره) و نه دوران رژیم شاه و نه حوادث سخت دوران انقلاب را دیده‌اند و نه حتی به‌خوبی قادر به درک دستاورد‌های انقلاب‌اند (زیرا شرایط قبل از انقلاب را درک نکرده‌اند)، اما به سبب پیوند هویتی، عقیدتی، ارزشی و احساسی که با انقلاب دارند، در پاسداشت و ابراز وفاداری به آن نقش‌آفرینی می‌کنند.
۲. ترسیم هویت واقعی زن ایرانی: حضور زنان دوشادوش مردان در این راهپیمایی عظیم، که اتفاقاً عمده قریب به اتفاق آن‌ها با حجاب کامل بودند و تعداد معدودی هم بدحجاب و بدون روسری بودند، حاوی این پیام بود که اولاً عمده زنان ایرانی هویت خود را در پیوستگی با انقلاب اسلامی تعریف می‌کنند و ثانیاً اقلیت معدود بدحجاب نیز نسبتی با ضدانقلاب و شعارهایی، چون «زن، زندگی، آزادی» در قاموس ضدانقلاب ندارد.
درواقع، زنان ایرانی، اعم از با حجاب کامل و بدحجاب، زندگی و آزادی خود را در نسبت وثیق با انقلاب اسلامی تعریف می‌کند و تمایلی به زندگی و آزادی در قاموس ضدانقلاب و دشمنان ملت ایران ندارد؛ زندگی و آزادی‌ای که معنایی جز اسارت ندارد. از این نظر، مشخص است که جامعه زنان ایران نیز درک و تحلیل دقیقی از توطئه‌های دشمنان دارد.
۳. انعکاس صدای واقعی مردم: با توجه به تأکید بر لزوم شنیدن صدای مردم که همواره مطرح می‌شود، راهپیمایی ۲۲ بهمن با حضور حماسی مردم نشان داد که صدای واقعی مردم ایران، حمایت از انقلاب، مخالفت با توطئه‌های دشمنان و امیدواری به حل مشکلات کشور با نگاه به درون و اعتماد به کارگزاران انقلابی است. از این نظر، این حضور حماسی، باطل‌السحر دیدگاه‌هایی است که خواسته یا ناخواسته، روایت‌هایی ناقص و تحریف شده از مردم ایران و مطالبات آن‌ها ارائه می‌کنند.
۴. بن‌بست جنگ شناختی دشمنان: واقعیت غیرقابل‌تردیدی است که در جنگ ترکیبی کنونی نظام سلطه با نظام اسلامی، جنگ شناختی با کارگزاری جریان تحریف یک واقعیت است که حتی می‌توان گفت، امیدواری دشمن در به نتیجه رسیدن تحریم و آشوب منوط به اثربخشی این نوع جنگ است. یکی از پیام‌های مهم راهپیمایی عظیم مردم ایران در ۲۲ بهمن امسال، ترسیم بن‌بست جنگ شناختی دشمنان است. درواقع، وقتی توده‌های مردم مؤمن و انقلابی، با وجود جنگ شناختی پرشدت دشمنان، در صحنه دفاع از انقلاب و نظام حاضر شده و اعلام وفاداری می‌کند، معنای آن بن‌بست و شکست جنگ شناختی دشمنان می‌باشد.
۵. انقلابی‌گری راه‌حل مشکلات: معنای این حضور حماسی با توجه به زمینه اقتصادی نامطلوب آن است که اولاً عموم مردم میان اصل انقلاب با وضع موجود تفکیک قائل‌اند، یعنی ناکارآمدی‌ها و ضعف‌های موجود را مربوط به اصل انقلاب نمی‌دانند. ثانیاً تحلیل دقیق و درستی از وضع موجود و ریشه‌های شکل‌گیری آن دارند. درواقع، پیام این حضور حماسی، با وجود شدت مشکلات اقتصادی، آن است که مردم با آگاهی از فشار‌های خارجی به عنوان یکی از مهم‌ترین ریشه‌های مشکلات اقتصادی موجود و تلاش دشمنان برای ایجاد دوگانه میان حل مشکلات و عدول از انقلابی‌گری، برخلاف خواست دشمنان، راه‌حل مشکلات را نه در تسلیم در برابر دشمنان، بلکه در پشتیبانی از کارگزاران انقلابی می‌دانند. بنابراین، این حضور حماسی هم مصونیت‌بخش کشور در برابر تهاجم ترکیبی دشمنان (با تمرکز بر جنگ شناختی) بوده و هم نقطه قوت و اتکایی برای مسئولان است تا با وقوف به پشتیبانی ملت، با عزم راسخ برای گره‌گشایی از مشکلات آنان اقدام کنند.
به عنوان سخن پایانی باید گفت که حضور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن حاوی دستاورد‌ها و فرصت‌های متعددی برای کشور است؛ از بن‌بست راهبرد‌های دشمنی دشمنان گرفته تا قوت‌بخشی به مسئولان برای حل مشکلات و پر کردن دست مسئولان کشور در روابط خارجی. بر این اساس، جای امیدواری است که این حضور گسترده، طلیعه‌ای برای خلق حماسه‌ای دیگر در ۱۱ اسفند امسال باشد. علاوه بر این، نکته مهم درباره این حضور آن است که ملت ایران و تحولات جامعه ایران را باید با عینک‌های واقعی و نه براساس برساخته‌های دشمنان تحلیل کرد و برای این منظور باید الگوی رفتاری مردم را در بزنگاه‌های مهمی، چون سالگرد پیروزی انقلاب یا در زمان توطئه‌های دشمنان دید. فایده این امر آن است که کلیشه‌های تحلیلی دشمنان یا روایت‌های ناقص از جامعه ایران را در هم شکسته و مانع از انجماد تحلیلی غلط و پذیرش تبعات آن خواهد شد.
