طی ماه های گذشته و با بالاگرفتن اختلاف سیاسی داخلی در درون رژیم صهیونیستی عوامل متعددی موجب این شده است که اختلافات درونی بر سیاست و روابط خارجی رژیم اشغالگر نیز تاثیر گذار باشد. نمونه بارز این موضوع را می توان از کلام جو بایدن نسبت به نخست وزیر رژیم صهیونیستی و لحن نتانیاهو نسبت به رییس جمهور ایالات متحده متوجه شد. آمریکا که از بدو تاسیس رژیم صهیونیستی بعنوان حامی و متحد آن رژیم شناخته می شد در برهه هایی از زمام داری دموکرات ها در کاخ سفید، ( خواه کارتر باشد یا اوباما) بنابر مقتضیات زمان و شرایط تاریخی روابط این دو به سمت واگرایی میل می کرد. گرچه عمده موارد اختلافی بر سر مسائلی چون شهرک سازی در اراضی اشغالی به ویژه قدس شرقی و مسائل حقوق بشری فلسطینی ها و عدم عقب نشینی از کرانه باختری و ... بود اما دموکرات ها در مقابل جمهوری خواهان در مسئله فلسطین مبتنی بر سیاست چماق و هویج کنش و واکنش داشتند.
اکنون دموکرات ها در آمریکا از وضع موجود و روی کار آمدن تندروها و اختلافات درون حزبی لیکود و.... ابراز نا خشنودی کرده و البته این موقعیت را فرصت مغتنمی برای به حاشیه راندن نتانیاهو نیز قلمداد می کنند.
علیرغم نرمش نتانیاهو در برابر خواست معترضان صهیونیست و به تعویق انداختن اصلاحات قضایی در رژیم اسراییل، اما لحن و کلام بایدن نسبت به نتانیاهو چندان نرم و منفعل نشده است. نتانیاهو نیز به سخنان بایدن پاسخ تندی داد و مدعی شد که اسرائیل بر اساس فشار خارجی تصمیمات خود را پیش نمی‌برد، حتی اگر این فشارها از سوی دوستان نزدیک اسرائیل (آمریکا) باشد!
اگرچه برخی از تحلیلگران معتقد بودند که پس از خروج اولیه نتانیاهو از اصلاحات جنجالی خود، دولت آمریکا سیگنال مثبتی را به تل آویو خواهد فرستاد، اما چنین چیزی حادث نشد.
با اوج گیری بحران سیاسی و تظاهرات در فلسطین اشغالی، کاخ سفید در ابتدا از نتانیاهو خواست به مخالفان امتیاز بدهد، اما اظهارات اخیر بایدن فراتر از موضع اولیه کاخ سفید بود. بایدن تلویحا طوری بیان کرد که نخست وزیر رژیم اشغالگر اسراییل را در کاخ سفید پذیرا نخواهد بود.
رییس جمهور ایالات متحده مترصد این است که بتواند حیات سیاسی نتانیاهو را در سال 2023 چنان دچار خدشه کند که کابینه وی نیز درصدد فروپاشی قرار گیرد. این موضوع با توجه به لحن و کلام ناخشنودی که از جانب نتانیاهو به بایدن و بالعکس صادر شده است در ذهن تحلیلگران جای گرفته است. زیرا نتانیاهو اکنون مانند یک بمب ساعتی مخرب برای دموکرات ها شده و با توجه به قدرت بالای اثر گذاری لابی صهیونیستی در آمریکا بر افکار وآرای عمومی تاثیر مخرب سلبی داشته و می تواند موجب به چالش کشیدن جو بایدن و حزب دموکرات ها شود. دموکرات ها معتقدند که صرف نظر از اتفاقاتی که در فلسطین اشغالی رخ می دهد، بقای نتانیاهو در قدرت به دلیل روابط نزدیک او با حزب رقیب (جمهوری خواه)، قدرت مانور انتخاباتی جمهوری خواهان در سال 2024 را بیشتر خواهد کرد.
علاوه بر این، نتانیاهو قصد دارد در ماه‌های آینده مجدداً موضوع اصلاحات قضایی را مطرح کند و بر این موضوع تأکید دارد. مشاوران جو بایدن نیز به او توصیه کردند که از تحمیل گزینه انصراف مطلق بجای انصراف موقت در اصلاحات قضایی بر نتانیاهو استفاده کند. افرادی چون یاییر لاپید و بنی گانتز، این درخواست را از دموکرات های آمریکایی داشتند.
نظرسنجی ها در سرزمین های اشغالی نشان می دهد که در صورت برگزاری انتخابات زودهنگام که خط قرمز نتانیاهو و اعضای کابینه اش است، ائتلاف رقیب می تواند اکثر کرسی های کنست اسراییل را به دست آورد.
با توجه به اعتراضات داخلی در اراضی اشغالی، وتضعیف موقعیت نتانیاهو، در حال حاضر وی توان چندانی برای اقدام علیه جو بایدن ندارد اما با این وجود، در حالی که بر اجرای اصلاحات قضایی تاکید دارد بطور ضمنی و تلویحی از جو بایدن برای حمایت از اسراییل تقدیر و قدردانی کرد. رئیس جمهورهای آمریکا خواه جمهوری خواه باشند خواه دموکرات مشی سیاسی خود را بر مبنای حمایت از کلیت ماهوی اسراییل بنا می کنند.
پیش‌بینی می‌شود در هفته‌های آینده شاهد تشدید اختلافات پشت پرده کاخ سفید، نتانیاهو و اعضای دولت رژیم صهیونیستی باشیم و بعید نیست که ره آورد این اختلافات، این باشد که هم حزب لیکود متضرر شود و کابینه ائتلافی در آستانه فروپاشی و گسست قرار گیرد و نیز آنچنان که پیش بینی می شود گسل لابی صهیونیستی علیه دموکرات ها و در جهت منافع جمهوری خواهان فعال شود.
*
