امام خمینی (ره) در روز ۲۸ فروردین در پیامی اعلام کردند: «روز چهارشنبه ۲۹ فروردین روز ارتش اعلام مىشود. ارتش محترم در این روز در شهرستان‌هاى بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانى خود را از جمهورى اسلامى و ملت بزرگ ایران و حضور خود را براى فداکارى در راه استقلال و حفظ مرزهاى کشور اعلام نمایند. ملت ایران موظفند از ارتش اسلامى استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان نمایند. اکنون ارتش در خدمت ملت و اسلام است و ارتش اسلامى است و ملت شریف لازم است آن را به این سِمت رسماً بشناسند و پشتیبانى خود را از آن اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامى که حافظ استقلال و نگهبان مرزهاى آن است، جایز نیست. ما و شما و ارتش، برادرانه باید براى حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اختلال مفسدان خاتمه دهیم.»
این ارتش همان نیرویی است که پس از ۵۰ سال تبلیغ دیگران در پادگان ها، آن روز که پای اسلام و مردم و انقلاب به میان آمد، خود را کنار مردم و انقلاب اسلامی قرار داد و افتخاری، چون ۱۹ بهمن و ۲۱ بهمن را آفرید و انقلاب اسلامی پیروز شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هم در سخت‌ترین روز‌ها مردم و میهن کشور و نظام را تنها نگذاشتند. امروز ارتش جمهوری اسلامی ایران خودکفاست، ارتشی است که از فناوری‌های نو برخوردار است و در عین حال که در کنار دانش و فناوری، دانش محور است، همواره اخلاق مدار و ولایت مدار بوده است.
به مناسبت سالروز ارتش و حماسه آفرینی‌های نیروی زمینی با سرتیپ دوم شاهین تقی خانی معاون فرهنگی و روابط عمومی ارتش همکلام شدیم:متن پیش رو حاصل این همکلامی است:
انحلال رژیم ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی
یکی از ویژگی‌های انقلاب اسلامی ایران، نسبت خاص آن با ارتش رژیم حاکم در جریان تحولات یک سال و چندماهه فرایند انقلابی سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ است. پیروزی سریع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ نه از خلال رشته برخورد‌ها و رویارویی‌های مستقیم، بلکه پیوستن قوی‌ترین ارتش منطقه به انقلاب مردم مسلمان میهنش امکان‌پذیر شد. در حوادث دوران انقلاب، ارتشی‌ها ناکارآمد نبودند، بلکه به خود می‌گفتند که در شأن ما نیست اینجا برای یک شاه خائن و حامیان آمریکایی‌اش، جلوی مردم سرزمینمان بایستیم. بنابراین امام که با آن ابهت و آن ابعاد معنوی و مرجعیت خود سال‌ها به‌دنبال بروز این احساس ارزشمند معنوی و اعتقادی در ارتش ایران بود، معنویتی خلل‌ناپذیر را بین ارتش و مردم حاکم کرد و همه عوامل اثرگذار بر سرنگونی و انحلال رژیم ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی و پیروزی انقلاب، دست در دست هم، با دست توانگر امام پایه‌های حکومت ظلم و ستم را بعد از سال‌ها مبارزه درهم فرو ریخت و انقلاب شکوهمند اسلامی ایران در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به پیروزی رسید.
ارتش و حرکت‌های انقلابی
همزمان با حرکات انقلابی مردم ایران، سربازان ارتش امام خمینی برای مبارزه با شاه، به یاری انقلاب شتافتند و با نهضت اسلامی همراه شدند تا حلقه‌های نظامی علیه رژیم طاغوت را با شرکت در محافل مذهبی در برابر رژیم شاه سازماندهی کنند. سازمانی نظامی و پیچیده از بدنه انقلابی پیرو امام در مسیر پرخطر براندازی رژیم شاه تشکیل شد. مقابله با ساواک و ضد اطلاعات کاری بسیار دشوار برای ارتشیان بود؛ ولی این مهم توسط جوانان مؤمن در دانشکده افسری و بیشتر پادگان‌های ارتش و حتی گارد جاویدان انجام شد. ارتشی بودن عاملی برای برخورد شدیدتر ساواک با انقلابیون بود. فعالیت‌های انقلابیون ارتشی بین کارکنان مذهبی در سال ۱۳۵۶ تقریباً علنی انجام می‌شد و ارتباط با نمایندگان امام خمینی هم در بیرون از پادگان زیاد شده بود.
در ۱۷ بهمن طی گزارشی اعلام شد که امام توانسته است چندین هزار نفر از افسران بازنشسته را که به‌خاطر مخالفت با شاه از ارتش ایران تصفیه شده بودند، جذب نهضت کنند. در ۱۹ بهمن نیز که به «روز نیروی هوایی» معروف است، تعداد زیادی از کارکنان نیروی هوایی ارتش به طرفداری از انقلاب در تظاهرات شرکت کردند و به نشانه همبستگی با امام، به اقامتگاه ایشان رفتند.
در آخرین جلسه شورای امنیت ملی کشور که عصر روز یکشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ در حضور شاهپور بختیار (نخست‌وزیر) تشکیل شد، بختیار برای اولین و آخرین بار به فرمانداری نظامی تهران دستور داد تا برای اجرای مقررات حکومت نظامی و متفرق ساختن مردم، به اسلحه متوسل شوند، اما افسران جوان، درجه‌داران و سربازان ارتش شاهنشاهی مسئول حکومت نظامی و مجری دستورات فرمانداری نظامی، با فرمان امام و هدایت فرماندهان انقلابی خود، از خیابان‌ها و پادگان‌ها به‌صورت دسته‌جمعی یا انفرادی فراری شدند. به‌جز نیرو‌های شهربانی که با مردم برخورد‌هایی داشتند، ارتشی‌های انقلابی از نیروی زمینی و هوایی به طرفداری از مردم، کنترل اوضاع را در نقاط مختلف شهر تهران به‌دست گرفته و با نیرو‌های شهربانی و تعدادی از نیرو‌های گارد درگیر شدند.
در نتیجه این تحرکات، ملت مسلمان و انقلابی ایران، شورای سران نظامی ارتش در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تصمیم گرفت با صدور اعلامیه شورای عالی ارتش برای مهندس بازرگان (نخست‌وزیر موقت) بی‌طرفی ارتش را اعلام کند. با پیوستن ارتش به ملت و یاری مردم به فرار کارکنان پایور و سرباز از پادگان‌ها، به‌گونه‌ای برق‌آسا و در کمتر از ۴۸ ساعت پادگان‌های ارتش، کلانتری‌ها، مراکز دولتی و ساواک سقوط کردند و وضعیت به سمت پیروزی انقلاب در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ پیش رفت.
در اوایل پیروزی انقلاب
پس از فروپاشی پایه‌های ظلم و ستم طاغوت در ایران و برپایی نهال نوپای انقلاب اسلامی، دشمن شکست‌خورده و رانده‌شده از کشور، دست به توطئه‌هایی جدید با شیوه‌های نوین زد. به این ترتیب که آن‌هایی که صداقت، امانت و میهن‌دوستی ارتشیان غیور را در حماسه پیروزی انقلاب اسلامی درک نکرده بودند و با ترفندی نو کمر به نابودی ارتش بسته بودند، شعار به‌ظاهر انقلابی «ارتش بی‌طبقه توحیدی» را سر دادند.
در چنین شرایطی، گروهک‌های معاند، نیرو‌هایی که از بیگانه خط می‌گرفتند و یک عده از آدم‌هایی که نمی‌توانستند پشت قضایا را ببینند، شروع کردند به سر دادن شعار‌های انحلال ارتش و فسخ قرارداد خرید‌های خارجی ایران مانند ناو، هواپیما و تجهیزات پیشرفته نظامی ایران و هماهنگ با عراق و آمریکا در خلع سلاح و تحریم نظامی ایران عمل کردند.
آمریکا به‌دنبال خلع سلاح ایران بود و نمی‌خواست تسلیحات پیشرفته نظامی و فروخته‌شده به ارتش ایران، برای دفاع از انقلاب اسلامی باقی بماند و به همین دلیل جنگ کردستان و غائله قومی در خوزستان و شرق کشور و جنگ ارتش عراق با ایران را از سال ۱۳۵۸ طراحی و اجرا کرد.
تصمیم عدم انحلال ارتش در آن زمان با وجود مخالفت‌ها یک تصمیم پرهزینه بود، اما امام خمینی ادامه این وضعیت را به هیچ عنوان به صلاح کشور ندیدند و با آینده‌نگری و تدبیری که برای حفظ انسجام و یکپارچگی ارتش داشتند، به‌عنوان بزرگ‌ترین حامی ارتشیان، پای به میدان نهاده و نقشه دشمنان را نقش بر آب کردند و طی پیامی در ۲۸ فروردین ۱۳۵۸ ضرورت حفظ ارتش را برای ایران اسلامی تأکید کردند و «روز ۲۹ فروردین» را روز ارتش نام‌گذاری کردند.
نقش ارتش در کنترل آشوب‌های داخلی
هنوز عمر انقلاب به یک هفته نرسیده بود که ارتش پیوسته به انقلاب، با فرمان امام وارد غائله‌های کشور برای دفاع از انقلاب و سرزمین ایران شد. با درخواست امام، «سرلشکر محمدولی قرنی» رئیس ستاد ارتش، جهت احضار نظامیان برای نجات ایران اسلامی از تجزیه و جلوگیری از بی‌نظمی و هرج و مرج در کشور فراخوانی زد و طی آن افسران و درجه‌داران به‌تدریج به خدمت بازگشتند. ارتش که به‌علت خاصیت طبیعی انقلاب، در این برهه از نظر آمادگی رزمی در پایین‌ترین سطح ممکن قرار داشت، با حضور ارتشیان جان برکف و وطن‌دوست گوش به فرمان امام، برای دفاع از کشور و انقلاب، در میدان نبرد با جدایی‌طلبان، و متجاوزان خارجی اعلام آمادگی کرد.
استقرار به‌موقع و قدرتمندانه ارتش در آن زمان برای مقابله با شورش‌های داخلی، برای خودی و دشمن باورکردنی نبود؛ زیرا آمریکا اگر با پشتوانه ضدانقلاب در کردستان و غرب کشور موفق به نابودی انقلاب اسلامی بدون ارتش جمهوری اسلامی می‌شد، دیگر نیازی به جنگ هشت‌ساله عراق علیه ایران و لشکرکشی پرهزینه ارتش آمریکا به منطقه خلیج‌فارس نبود و امپریالیسم آمریکا به‌آسانی می‌توانست سدی در مقابل انقلاب اسلامی، بیداری اسلامی ملل منطقه و در پی آن بیداری سیاسی ملل آزادی‌خواه جهان شود.
امروز ارتش و نیروی زمینی
کارنامه درخشان ارتش جمهوری اسلامی ایران در گذشت بیش از ۴ دهه انقلاب اسلامی بسیار روشن و گویاست.
حضور مقتدرانه ارتش در سال‌های دفاع مقدس و پس از آن پر از روایت‌های ایثارگونه و فداکارانه است.
تقدیم ۴۸ هزار شهید و صد‌ها جانباز و آزاده ارتشی نشان از ایثار و فداکاری این نهاد انقلابی و نظامی است.
امروز ارتش جمهوری اسلامی ایران به برکت رهبری‌های امامین انقلاب مسیر پیشرفت و توسعه دفاعی و نظامی خود را با سرعت و قدرت پشت سر می‌گذارد؛ و تا کنون با همت جوانان غیرتمند و دانشمند خود در حوزه‌های فن اوری، تحقیقاتی و خودکفایی گام‌های بزرگی برداشته است.
ساخت، بهینه سازی و نوسازی تجهیزات مدرن و پیشرفته از جمله تانک، نفربر، جنگنده، سامانه‌های موشکی و راداری، ناوشکن‌های جنگی و زیر دریایی و از همه مهم‌تر پهپادهای عملیاتی از دستاورد‌های مهم ارتش در طول انقلاب اسلامی می‌باشد.
حضور در آب‌های آزاد و بین المللی، مقابله با دزدان دریایی و انجام طولانی‌ترین ماموریت‌های دریانوردی در کارنامه پرافتخار ارتش می‌درخشد.
تربیت نیرو‌های جوان، مومن و متعهد در دانشگاه‌ها و مراکز اموزشی، توجه به سربازان و ارتقا جایگاه آنان در جامعه، ارتقا بصیرت دینی و انقلابی کارکنان و خانواده‌ها از جمله برنامه‌های راهبری ارتش می‌باشد که به خوبی در حال اجراست.
امروز صیانت از مرز‌های زمینی، هوایی و دریایی با اقتدار توسط کارکنان خدوم ارتش با همکاری سپاه پاسداران و فرماندهی انتظامی ج. ا. ا در حال انجام است که حاصل آن امنیت پایدار جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان است
از سپهبد ولی‌الله قرنی نخستین مسئول شهید ارتش تا پرچم‌دار شهیدان ارتشی صیاد شیرازی
نظام جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدای تأسیس، با مسئله ترور حامیان و فرزندان خود توسط افراد و گروه‌های معاند این نظام مقدس مواجه شد. اما شاید بتوان گفت که اولین و آخرین قربانیان ترور‌های مرتبط با حوادث انقلاب و شکل‌گیری این نظام مقدس، ارتشی بودند. شهید «سپهبد ولی‌الله قرنی» اولین رئیس ستاد مشترک ارتش، به فاصله چند روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در سوم اردیبهشت ۸۵۳۱، توسط گروهک فرقان ترور شد و شهید «سپهبد علی صیاد شیرازی» چندین سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، یعنی در ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ توسط گروهک منافقین که در بزنگاه‌های مختلف، به‌خصوص عملیات مرصاد شکست سختی از فرماندهی با درایت ایشان خورده بودند، ترور شده و به شهادت رسید.
شهید «سپهبد ولی‌الله قرنی»
شهید قرنی ازجمله ارتشیان انقلابی بود که قبل از انقلاب در فضای بسیار حساس و خطرناک امنیتی ارتش، مبارزه با رژیم پهلوی را شروع کرد و یکی از عناصر مؤثر در پیروزی انقلاب اسلامی بود. به همین دلیل چندین بار زندانی و سرانجام از ارتش اخراج شد. پس از پیروزی انقلاب، بلافاصله، یعنی روز ۲۳ بهمن، سرلشکر قرنی، ضمن اعاده به ارتش، با حکم امام خمینی و با درجه سرلشکری به‌عنوان اولین رئیس ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد، اما شرایط آن روز به‌گونه‌ای بود که قرنی ناگزیر بود در چند جبهه مبارزه کند.
جوسازی‌های بسیار علیه ارتش و شهید قرنی باعث شد که ایشان طی نامه‌ای استعفای خود را از سمت ریاست ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران در اولین روز‌های فروردین ۱۳۵۸ به امام خمینی تقدیم کند. شهید قرنی در استعفای خود با شکایت از اقدامات ضدانقلاب و دشمنان خارجی، دخالت‌های بی‌جا در امور ارتش را محکوم و ازجمله دلایل استعفای خود بیان کرد، اما کمتر از یک ماه بعد، سپهبد قرنی توسط گروهک فرقان ترور شد و به شهادت رسید.
شهید «سپهبد علی صیاد شیرازی»
شهید صیاد شیرازی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به مدت چند سال در بخش‌های مختلف ارتش، به‌ویژه در غرب ایران، به صیانت و دفاع از کشور پرداخت و تلاش‌های وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ساماندهی ارتش و ساختار نیرو‌های مسلح متجلی شد. او پس از پیام امام خمینی مبنی بر شناسایی نیرو‌های مخلص ارتش طاغوت، به‌خاطر توان بالای سازماندهی اش مورد توجه حضرت امام و یاران انقلاب اسلامی قرار گرفت.
شهید صیاد شیرازی در سال ۱۳۵۶ به فکر تشکیل شبکه‌های پنهانی مبارزه در ارتش افتاد. صیاد شیرازی موفق شد با درایت خاصی پادگان نظامی اصفهان را با همه نیرو‌ها و تجهیزاتش در خدمت انقلاب درآورد.
با پیروزی انقلاب، غرب کشور محل خدمت صیاد جوان و انقلابی شد و با اعطای دو درجه موقت، به‌عنوان فرمانده عملیات غرب کشور منصوب شد. او در کنار دوستان سپاهی‌اش، نیروی مشترکی را تشکیل داد و به‌نحو شایسته‌ای، امر پاک‌سازی منطقه غرب کشور از لوث وجود اشرار ضدانقلاب را به انجام رسانید.
شهید صیاد شیرازی در مهر ۱۳۶۰ به پیشنهاد رئیس شورای عالی دفاع، از سوی امام خمینی به سمت فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و در این منصب، فرماندهی نیرو‌های ارتش اسلام را در عملیات‌های پیروزمند ثامن‌الائمه، طریق‌القدس، فتح‌المبین و بیت‌المقدس برعهده داشت؛ عملیات‌هایی که سرنوشت جبهه‌های اسلام علیه کفر را به پیروزی رقم زد و روند جنگ تحمیلی را در مسیر پیروزی ارتش اسلام قرار داد.
شهید صیاد شیرازی در ۲۳ تیر ۱۳۶۵ طی حکمی از سوی حضرت امام خمینی به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد و باتوجه به مسئولیت خطیر او در شورای‌عالی دفاع، با درخواست رئیس شورای عالی دفاع و موافقت حضرت امام خمینی در مرداد ۱۳۶۵ مسئولیت فرماندهی نیروی زمینی ارتش به شخص دیگری واگذار شد. صیاد شیرازی در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به‌همراه تعدادی دیگر از فرماندهان ارتش، با پیشنهاد رئیس شورای عالی دفاع و موافقت امام خمینی به درجه سرتیپی ارتقا یافت. سپس در مهر ۱۳۶۸ نیز به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیرو‌های مسلح و موافقت مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا، به سمت معاون بازرسی ستاد فرماندهی کل نیرو‌های مسلح منصوب شد.
امیر شجاع ارتش اسلام، در شهریور ۱۳۷۲ با حکم فرماندهی معظم کل قوا به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح منصوب شد و در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ همزمان با عید خجسته غدیر، با حکم مقام معظم فرماندهی کل قوا، به درجه سرلشکری نایل شد.
ازجمله نقاط درخشان کارنامه صیاد شیرازی، مقابله با عملیات گروهک منافقین در مرداد ۱۳۶۷ در تنگه چهارزبر کرمانشاه است. در این عملیات که به «مرصاد» معروف شد، صیاد شیرازی سوار بر یکی از بالگرد‌های رزمی هوانیروز، فرماندهی مقابله با ستون نظامی منافقین را به‌عهده داشت و توانست ضربات سنگینی بر آن‌ها وارد کند.
