جوان آنلاین: سید محمدرضا دماوندی فعال رسانه در تلگرام نوشت:
حمله روز سه شنبه رژیم صهیونیستی به ساختمان محل گردهمایی رهبران حماس در قطر از زوایای مختلف قابل تحلیل است، اما شاید پراهمیت‌ترین بخش این اتفاق را بشود وجه عربی مسئله دانست.
کشور مورد تهاجم واقع شده یک کشور عربی است، افراد هدف حمله رهبران حماس نماد مقاومت عرب هستند، ساختمان مورد حمله قرار بود محل رایزنی برای پایان بخشی به محاصره غزه و ساکنان عرب آن باشد.
عربی بودن ماجرا زمانی پررنگ‌تر می‌شود که به جزئیات خبر حمله که کانال ۱۴ اسرائیل منتشر کرد، دقت کنیم. به گفته این کانال، ۱۰ فروند هواپیمای جنگی در حمله به قطر شرکت داشتند که مسافتی ۱۸۰۰ کیلومتری (از اردن، سوریه، عراق و عربستان عبور کردند) و ۱۲ موشک به مقر نشست هیئت حماس در دوحه شلیک کردند.
حتی اگر این خبر و مسیر طی شده دقیق نباشد، اسرائیل برای دسترسی به قطر راهی به غیر از عبور از فضای کشور‌های عربی منطقه نداشته است و به همه این ها، اطلاع قطر پیش از حمله را باید اضافه کرد (هرچند نقل قول‌های متضادی درباره آن مطرح می‌شود) که برای زیر سوال بردن شرافت عربی کفایت می‌کند.
شرافت عربی اصطلاح پرمصرف جوامع عرب زبان در هنگام مواجهه با سختی‌ها و نشان دهنده اراده برای حمایت از مظلوم و پشتیبانی همدیگر جهت گذر از بحران است، اصطلاحی که در سال‌های اخیر به لقلقه زبان مقامات کشور‌های عرب زبان تبدیل شده است.
اما این شرافت عربی در کجا نمود پیدا کرده است؟ فلسطین بیش از ۷۰ سال است که به زخم صهیونیست گرفتار است. غزه دو سال است که در محاصره کامل قرار دارد و مردمانش در حال قتل عام تدریجی. اما غیر از حرکت‌های خودجوش مردمی، حکمرانان کدام کشور عربی قدمی برای کمک به التیام زخم‌های فلسطین برداشته است؟
صحبت از شرافت عربی می‌شود، اما نه تنها اقدامی در جهت بهبود وضعیت ساکنان غزه نمی‌شود، بلکه در پشت صحنه همسویی میان مقامات کشور‌های عربی با اسرائیل هم دیده می‌شود.
حمله روز سه شنبه رژیم صهیونیستی به مکان حضور رهبران حماس فقط نقض حریم یک کشور نبود، این حمله با همراهی کشور‌های عربی برای در اختیار گذاشتن آسمان جهت عبور جنگنده‌های اسرائیلی و اطلاع احتمالی قطر از آن، شرافت عربی را به چالش کشیده است.
