سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: وازگن متولد سال ۱۳۳۷ در فریدن استان اصفهان بود که از سال ۱۳۴۰ به همراه خانوادهاش به تهران آمدند و در این شهر ساکن شدند. سال ۱۳۵۸ که به خدمت سربازی اعزام شد، هنوز جنگ تحمیلی شروع نشده بود. سال بعد (۱۳۵۹) جنگ شروع شد و وازگن به عنوان یک آرپیجیزن ماهر، با تانکهای دشمن مقابله میکرد. او پیش از آنکه به جبهه برود، یک صنعتگر ماهر بود. به همین خاطر در جبهه اقدام به تعمیر و نگهداری ماشینآلات و ابزارها میکرد و فرماندهان روی تواناییهای او حساب ویژهای باز کرده بودند. سال ۱۳۶۰ خدمت سربازی وازگن تمام شد. با وجود این همچنان در جبهه ماند و به عنوان یک بسیجی، به خدمتش در جبهه ادامه داد. آن روزها بچههای اصفهان در دارخوین خط تشکیل داده بودند و بعدها همچنان مقرشان در دارخوین بود. وارگن هم به عنوان کسی که در استان اصفهان به دنیا آمده بود، بیشتر در خط دارخوین حضور داشت. بسیجی شدن او که یک ارمنی بود، باعث تعجب همرزمانش میشد، اما وازگن که عشق خدمت به میهن و مردمش را داشت، همچنان به خدمت داوطلبانهاش در جبهه ادامه داد تا اینکه به روز ۲۲ فروردین ۱۳۶۲ رسید.۲۰ فروردین ۱۳۶۲، عملیات والفجریک انجام گرفت. عملیاتی خونین که تلفات بسیاری به دو طرف درگیری وارد کرد. آن طرف، تانکهای دشمن که به جدیدترین سلاحها مجهز شده بودند، سعی داشتند خطوط دفاعی رزمندگان را بشکنند و این طرف، رزمندگان با سلاحهای سبک و آرپیجی، به مقابله با آنها میشتافتند. در این آوردگاه که مشهد وازگن به شمار میرفت، او دلیرانه جنگید. به گفته همرزمانش، او آن روز توانست چند تانک دشمن را منهدم کند. کار سختی بود. تانکها غرش میکردند و مسلسلچیهایشان یک نفس شلیک میکردند، اما وازگن کسی نبود که از این چیزها بترسد و تا آنجا که توان داشت، با تانکها جنگید و چند تا از آنها را منهدم کرد، اما در گرماگرم درگیری، یک تانک به سمت او نشانه گرفت و وازگن را به شهادت رساند. پیکر وازگن به تهران منتقل شد و مردم حضور گستردهای در تشییع پیکر این ارمنی بسیجی داشتند. پیکر او به نوربوستان (آرامگاه ارامنه) منتقل شد و همان جا به خاک سپرده شد. او آخرین فرزند از خانوادهای با شش فرزند بود که داوطلبانه در دفاع مقدس شرکت کرد و شربت شهادت نوشید. گفته میشود سندی در دستنوشتههای این شهید گرانقدر وجود دارد که در آن عنوان کرده مسلمان شده و نام مهدی محمدی را برای خودش انتخاب کرده است.