سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: به تازگی سه فیلم «بنیامین»، «تورنادو» و «منطقه پرواز ممنوع» در سینماها اکران شده است. فیلمهایی که میتوانستند با اکران مناسب و مدیریت صحیح بهتر دیده شوند، اما به دلیل تصمیمات نادرست مسئولان سینمایی نه تنها قوت نگرفتهاند بلکه تصویر ضعیفی از خود به نمایش گذاشتند. این در حالی است که اگر این سه فیلم کودک بهصورت همزمان در سینما اکران نمیشد، کودکان و نوجوانان فرصت بیشتری برای نشستن پای این فیلمها در سینما داشتند و هم سود حاصل از آن به فیلمسازانش میرسید و متضرر نمیشدند.
اگر سانس صبح و ظهر سینما را به «مطرب» هم بدهند باز میسوزد
حامد بامروتنژاد، تهیهکننده فیلم «منطقه پرواز ممنوع» با گلایه از وضعیت اکران همزمان سه فیلم کودک در سینما گفته است: «مهمترین مشکل ما بیتوجهی به سینمای کودک و نوجوان بهعنوان سینمای حاشیهای و دمدستی است. یکی از نشانههای آن همین اکران همزمان سه فیلم کودک است که میبینیم.»
بامروتنژاد ادامه داده است: «سانسهای اکران ما بسیار عجیب است، ساعتهای صبح تا ظهر! آیا واقعاً سینما در این سانسها فروش دارد؟ به سینماداری گفتم که «حتی اگر سانسهای صبح و ظهر ما را به «مطرب» بدهید باز هم میسوزد.» بعد از صحبت و تلاش برای اقناع یکی از سینماداران برای داشتن سانس اکران پرمخاطب نهایتاً به ما سانس ساعت ۲۳:۵۹ دقیقه را دادند! آیا واقعاً فیلمی که برای خانواده و کودک و نوجوان است در آخر شب اکران میشود؟»
اکران همزمان سه فیلم، بهضرر سینمای کودک تمام شده است
«مصطفی حسنآبادی» تهیهکننده انیمیشن سینمایی «بنیامین» نیز نسبت به اکران همزمان سه فیلم کودک در سینما گلایه کرده و گفته است: «سینمای نوپای انیمیشن در ایران نیازمند توجه بیشتر مسئولان فرهنگی کشور است. اگر میخواهیم کودکانمان را از آسیبهای فرهنگی و اجتماعی آثار خارجی مصون بداریم و صنعت اثرگذار و مهم سرگرمی را در کشور از رخوت فعلی دربیاوریم، باید از تولیدات داخلی سینمای انیمیشن و کودک بیشتر حمایت کنیم.»
حسن آبادی اظهار داشته: «متاسفانه با اکران همزمان سه فیلم کودک و نوجوان در سینمایی که قحطی گونه کودک و نوجوان در آن جدی است، بیتوجهی به برنامهریزی حوزه اکران و نمایش را نشان میدهد.»
یادآوری سوءرفتار مدیران سینمایی با فیلشاه
به تازگی حامد جعفری، تهیهکننده انیمیشنهای سینمایی «شاهزاده روم» و فیلشاه و مدیر عامل هنرپویا نسبت به اکران همزمان سه فیلم کودک و نوجوان در سینماهای کشور اعتراض کرده و طی یادداشتی نوشته است: «این روزها خبر اکران همزمان سه فیلم کودک و نوجوان (بنیامین، تورنادو و منطقه پرواز ممنوع) در سینماها برایمان یادآور همان رفتاری است که برخی از مدیران و اهالی سینما با فیلشاه داشتند. همان سنگهایی که برخی مدیران سینمایی با سوءاستفاده از سمتهایشان بر سر راه موفقیت ما در اکران قرار میدادند، بر سر راه سه فیلمی قرار گرفته که اگر در رقابتی ناجوانمردانه واردشان نمیکردند، فارغ از محتوایشان میتوانستند فروش بهتری در گیشه داشته باشند.»
او به نقش سازمان سینمایی و مدیران سینمایی که وظیفه نظارتی در این بین دارند نیز اشاره کرده و نوشته است: «سینمای مهم و استراتژیک کودک نیازمند تصمیمگیریها و اقدامات درست و اساسی است و نمیتوان فقط با شعار حمایت و اقدامات نمایشی کمکی به آن کرد. سینمای کودک نیازمند حامیان جدی و دلسوز بیشتری در بدنه مدیریتی و صنفی سینماست. نیاز به وجود دفتر پخش تخصصی، سرگروه سینمایی مستقل و حضور یک نماینده ویژه در شورای صنفی نمایش برای سینمای کودک و نوجوان حالا بیشتر از قبل احساس میشود؛ نیازی که پاسخ شفاف مدیران سینمایی به آن نشان میدهد که آیا واقعاً میخواهند سینمای کودک و نوجوان در کشور قوت بگیرد یا نه؟»
نگاه حذفی مسئولان سینمایی به سینمای کودک و نوجوان؟
مهم نیست که سهم تقصیر کدام یک از سازمانها یا مسئولان بیشتر است. شورای صنفی اکران یا سازمان سینمایی یا حتی سازمان دیگری! مهم این است که تمام مسئولان بیتوجه به دیده شدن فیلمهای کودک در سینما فقط آنها را اکران میکنند و در شرایطی که سینمای کودک نیاز به حمایت دارد، یک نگاه حذفی به سینمای کودک و نوجوان دارند؛ نگاهی که اگر اصلاح نشود مشخص نیست در آیندهای نزدیک چه بلایی بر سر سینمای کودک خواهد آمد؟ و اصلا با ادامه این سوءرفتار، فیلمسازی سمت تولید فیلم برای کودکان و نوجوانان خواهد رفت؟