جوان آنلاین: سید ابراهیم عامریان، تهیه‌کننده پرفروش‌ترین فیلم‌های کمدی سینما، برگزاری جشنواره‌های تخصصی همچون جشنواره فیلم‌های کمدی را یک گام بزرگ در جهت ارتقای این گونه سینمایی دانست و گفت: چنین جشنواره‌هایی کمک بزرگی برای تشویق کمدی‌سازان است و می‌تواند آنها را به سمت کیفیت بالاتر و تنوع بیشتر سوق دهد. جشنواره‌ها رقابت ایجاد می‌کنند و همین رقابت، خود به خود فیلمسازان را وادار می‌کند که به سمت تولید آثار باکیفیت‌تر حرکت کنند.
تهیه کننده فیلم «تگزاس» در ادامه با اشاره به وضعیت کمدی در سینمای ایران افزود: کیفیت فیلم‌های کمدی در یکی دو سال اخیر افت داشته و همین باعث شده مردم به سمت سینما‌های دیگر ـ نه فقط آثار اجتماعی، بلکه ژانر‌های غیرکمدی ـ بروند. در این مدت تعداد فیلم‌های کمدی به شکل قابل توجهی افزایش یافته و در مقابل، به دلیل سیاست‌های اکران و شرایط موجود، فیلم‌های غیرکمدی کمتر فرصت نمایش پیدا کرده‌اند. این مسئله موجب بروز نوعی کمدی‌زدگی میان مخاطبان شده است. به همین دلیل دیگر شاید شاهد اقبالی مشابه آنچه در زمان اکران فسیل رخ داد ـ با جذب ۷ میلیون و ۵۰۰ هزار مخاطب ـ نباشیم.
عامریان درباره تغییر ذائقه مخاطبان توضیح داد: به نظر می‌رسد امروز مردم بیشتر علاقه‌مند به تماشای فیلم‌هایی مانند پیرپسر یا زن و بچه هستند. این تغییر ذائقه موضوع تازه‌ای هم نیست؛ هر چند سال یک‌بار این روند برعکس می‌شود. زمانی فیلم‌های غیرکمدی محبوب‌تر می‌شوند، سپس دوباره کمدی‌ها اوج می‌گیرند و حالا به نظر می‌رسد دوباره آثار غیرکمدی مورد توجه بیشتری قرار گرفته‌اند.
تهیه‌کننده فیلم «فسیل» با اشاره به تأثیر تعداد زیاد تولیدات کمدی بر کیفیت آنها خاطرنشان کرد: وقتی حجم تولیدات کمدی بیش از حد زیاد شود، طبیعی است که کیفیت افت پیدا می‌کند. از هر ده فیلم کمدی شاید سه یا چهار اثر کیفیت مطلوبی داشته باشند و بقیه در سطح پایین‌تری قرار بگیرند.
تهیه کننده «دینامیت» درباره بخش فیلم کوتاه جشنواره گفت: فیلم کوتاه معمولاً نقطه شروعی برای فیلمسازانی است که می‌خواهند به سمت فیلم بلند حرکت کنند. اما ساخت فیلم کوتاه کمدی کار بسیار دشواری است. جشنواره می‌تواند محلی برای محک‌زدن فیلمسازان تازه‌کار باشد، اما به نظرم مسیر سخت فیلم کوتاه کمدی شاید کمک چندانی به آنها نکند.
این تهیه‌کننده در ادامه به معرفی برخی از فیلم‌های برتر کمدی در ۴۵ سال گذشته پرداخت و گفت: اولین فیلمی که در زمان خودش بسیار درخشید، «اجاره‌نشین‌ها» بود. در دهه‌های بعد، آثاری، چون «آدم برفی» و «مارمولک» از بهترین کمدی‌های سینمای ایران بودند. در دهه‌های اخیر هم فیلم‌هایی مثل «هزارپا» و «اخراجی‌ها ۱» بسیار مورد توجه قرار گرفتند. با این حال، به نظر من در دهه اخیر فیلم «فسیل» ـ که خودم تهیه‌کنندگی آن را بر عهده داشتم ـ بیش از همه توانست با استقبال گسترده مردم روبه‌رو شود.
تهیه کننده «هفتاد سی» درباره نقاط قوت این آثار توضیح داد: قصه‌های متفاوت، عامل اصلی موفقیت این فیلم‌ها بوده است. همین ویژگی آنها را از سایر آثار متمایز کرده و موجب شد ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کنند. بسیاری از این فیلم‌ها بار نوستالژیک داشتند. برای مثال، «اخراجی‌ها» به دوران جنگ اشاره داشت یا «فسیل» و «هزارپا» که به دهه‌های ۵۰ و ۶۰ برمی‌گردند. همین نوستالژی بودن، یکی از دلایل مهم موفقیت این آثار بوده است. تقریباً اکثر کمدی‌های موفق، داستان‌هایی داشته‌اند که به دوره‌ای پیش از زمان ساخت خود برمی‌گشته‌اند.
عامریان در پایان خطاب به فیلمسازان جوان گفت: فیلمسازان باید نگاه بلندمدت داشته باشند. فقط به ساخت یک فیلم فکر نکنند و ادامه مسیر برایشان مهم باشد و نگاهشان باید هزاران قدم جلوتر باشد. متأسفانه بسیاری از فیلمسازان جوان فقط جلوی پای خود را می‌بینند و همین باعث می‌شود بعضی از آنها خیلی زود به فراموشی سپرده شوند. اگر نگاهشان رو به آینده باشد، قطعاً می‌توانند موفقیت‌های بیشتری به دست بیاورند.
