سرویس ایران جوان آنلاین: فقر را نمی‌توان نوشت. فقر را باید دید. باید لمس کرد تا وقتی دست بر روی پوست زمختش می‌کشی، بدانی که با چه قدرتی نفست را در سینه حبس کرده‌ای تا کسی صدای ناله‌های دلخراشت را نشنود. فقر یعنی با چشم باز و در حال زندگی مردن. برای دیدن فقر باید در کوچه پس کوچه‌های روستایی قدم بزنی که فقط پنج خانواده در آن باقی مانده، شاید آن هم از سر ناچاری و به انتها رسیدن تمام آمال و آرزوهایشان. این داستان چند ماه پیش برخی روستا‌های کردستان مثل گوندک است. روستایی که شمارش معکوسش برای حذف از روی نقشه آغاز شده بود. اما به یک باره و با ورود برکت به این سرزمین بازی تغییر کرد. حالا طرح‌های اشتغالزایی بنیاد برکت ستاد اجرایی فرمان امام (ره) نه تنها زندگی را در این روستا به جریان انداخته بلکه موجب مهاجرت معکوس و بازگشت روستاییان به سرزمین آبا و اجدادیشان شده است. گوندک پایان روستا‌های مورد حمایت بنیاد نیست. وقتی نام خودلان و خسروآباد و... پشت سر هم قطار می‌شوند.
بعد از سفر پرخیر و برکت رهبر معظم انقلاب اسلامی به کردستان در اردیبهشت ماه سال ۸۸، ستاد اجرایی فرمان امام (ره) و شرکت‌ها و مجموعه‌های وابسته به آن سرمایه‌گذاری در این استان به ویژه مناطق کم‌برخوردار را آغاز کردند. سرمایه‌گذاری در سه بخش توانمندسازی اقتصادی، امور زیربنایی و فرهنگی و همچنین خدمات بیمه از جمله برنامه‌های اصلی بنیاد برکت ورود به کردستان بود که در همین راستا هم اکنون هزار و ۸۲۶ طرح آغاز و شمار زیادی از آن‌ها نیز به بهره‌برداری رسیده‌اند.
۳ هزار طرح اجتماع محور برای سال ۹۸
براساس آمار‌های اعلام شده از سوی مسئولان استان کردستان شهرستان بیجار در شاخص‌های مختلف توسعه یکی از استان‌های کم‌برخوردار استان است و شاید به همین دلیل باشد که طی چهار دهه اخیر همواره این شهرستان با رشد منفی جمعیت مواجه بوده و ساکنان این شهرستان برای جست‌وجوی شغل راهی سایر مناطق کشور شده‌اند. کاهش جمعیت در شهرستان بیجار و همچنین نبود فرصت‌های جدید شغلی باعث شده است که شاخص‌های توسعه در این خطه از استان رشد چندانی نداشته باشد و به همین دلیل سرمایه‌گذاری در این شهرستان به یکی از اولویت‌های اصلی تبدیل شده است. روستای گوندک در فاصله ۲۶ کیلومتری شهر بیجار در استان کردستان قرار دارد که در طی سال‌های اخیر بیشترین آمار مهاجرت را به خود اختصاص داده بود. مشکلات خشکسالی و کسب و کار و سختی امرار معاش باعث شده بود تا در این روستا فقط پنج خانواده باقی بماند.
اما بعد از اجرای طرح‌های اشتغال محور بنیاد برکت در بسیاری از مناطق ایران و روستای گوندک، جمعی از مهاجران به سرزمین پدری خود بازگشتند و حالا حدود ۱۵۰ نفر در این روستا ساکن هستند. مدیر طرح‌های اشتغالزایی اجتماع محور بنیاد برکت نیز با بیان اینکه در حال حاضر روستای گوندک ۱۵۰ نفر ساکن دارد که تعدادی از آن‌ها مهاجرت کرده بودند که با اجرای طرح‌های بنیاد برکت به این روستا بازگشته‌اند، می‌گوید: «شغل بیشتر مردم زراعت گندم به شکل دیمی بوده که به دلیل خشکسالی و کمبود آب‌های زیرزمینی این کار را کنار گذاشتند.» مرتضی نیازی با بیان اینکه با ورود به ۳۶ روستای شهرستان بیجار و ارائه خدمات شاهد مهاجرت معکوس به این روستا‌ها هستیم، ادامه می‌دهد: «تا کنون ۲۵۰ پروژه محرومیت‌زدایی و اشتغالزایی توسط بنیاد برکت وابسته به ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) در استان کردستان اجرا شده است.» به گفته وی در سال ۹۸ در کردستان بیش از ۳ هزار طرح اشتغالزایی اجتماع محور اجرا می‌شود که این میزان می‌تواند موجب تحولی بزرگ در سطح استان باشد.
خداحافظی با شترمرغ‌های شمالی
خودلان روستای دیگری از توابع بیجار است. هر چند حال و روز خولان نشینان کمی بهتر از گوندکی‌هاست، اما اینجا هم هستند خانواده‌هایی که به لطف طرح‌ها و تسهیلات بنیاد برکت، سفره‌شان پر روزی شده است. فرش بیجار دارای شهره‌ای جهانی است و به همین دلیل از گذشته‌های دور تاکنون فرش‌بافی یکی از فعالیت‌های اصلی مردان و زنان بیجاری بوده است. همین موضوع باعث شده تا طرح‌های قالیبافی برکت، دار‌های قالی را در برخی خانه‌های خودلان برپا کند. یکی از خانم‌هایی که با تسهیلات برکت توانسته اشتغال خانگی را ایجاد کند، می‌گوید: «با توجه به گران بودن خرید مواد اولیه و همچنین تجهیزات قالیبافی، نمی‌توانستیم کاری بکنیم، اما خوشبختانه با حمایت‌هایی صورت گرفته و پرداخت تسهیلات مناسب ما هم اکنون نه تنها یک شغل پایدار و با درآمد مناسب داریم، بلکه فرصت برای آموزش افراد علاقمند را نیز فراهم کرده‌ایم.»
به گفته وی، تسهیلات ارائه شده به دلیل شرایط خوب و تسهیل‌گری‌های صورت گرفته بهترین امکان برای ایجاد اشتغال در مناطق محروم به شمار می‌روند. بی‌شک یکی از ویژگی‌های مهم و اصلی طرح‌های اشتغالزایی بنیاد برکت ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره)، اختصاص تسهیلات به افراد ساکن در مناطق روستایی و کمتر توسعه یافته است که دمیدن روح زندگی در این گونه مناطق و البته در بین افراد محروم ملموس و قابل توجه است. خسروآباد روستای دیگری است که در سفری کوتاه و یک روزه فرصت می‌شود تا عملکرد بنیاد برکت در رابطه با اشتغالزایی را در آن دید. واحد پرورش شترمرغ این روستا از جمله کار‌هایی است که به عقیده بسیاری از کارشناسان نیاز به تخصص و حمایت همه جانبه دارد. جایی که آقای خزایی توانسته چرخه علمی پرورش شترمرغ را از ابتدا تا انتها یعنی از جوجه‌کشی تا شترمرغ بالغ یک‌جا جمع کند؛ آن‌هم در روستایی کوچک و ساده.
خزایی ۱۵ سال ساکن کرج بوده و حالا چند سالی می‌شود که به خسروآباد بازگشته. بازگشتی که می‌توان نامش را مهاجرت معکوس گذاشت. وقتی فهمید می‌تواند از حمایت‌های بنیاد برکت در زمینه پرورش شترمرغ استفاده کند، با خرید سه دستگاه جوجه‌کشی موفق به تولید ۴۰ جوجه شترمرغ شده، چیزی که باید در گذشته از شمال می‌خرید که با تحمل ریسک آسیب‌پذیر بودن تخم‌ها شاید حدود ۵۰ درصدشان به خسروآباد می‌رسید.
