جوان آنلاین: رضا شهبازی شامگاه چهارشنبه در گفتوگو درباره وضعیت مخاطرات زمین‌شناسی در استان اصفهان اظهار داشت: مطالعات ما در این استان با ابزار‌های دقیق زمین‌شناسی انجام شده که ماهیت آنها پهنه‌ای و منطقه‌ای است و برای تحلیل یک سازه خاص طراحی نشده‌اند؛ به همین دلیل انتظار نمی‌رود سازمان زمین‌شناسی کشور که وظایف گسترده‌ای در سطح ملی دارد، بتواند به صورت متمرکز روی یک بنای خاص وارد عمل شود.
به گزارش ایرنا، وی افزود: سازمان زمین‌شناسی آمادگی خود را برای همکاری اعلام کرده و در سال‌های گذشته نیز اطلاعات لازم را ارائه داده است، با این حال انتظار می‌رود نهاد‌هایی که متولی مستقیم سازه‌ها و بنا‌های تاریخی هستند مانند وزارت میراث فرهنگی و شهرداری‌ها در این زمینه فعال‌تر عمل کنند.
شهبازی با اشاره به وضعیت میدان نقش‌جهان و ابنیه تاریخی اصفهان گفت: این موارد در مطالعات ما مستندسازی، محل و میزان خطر برای آنها مشخص و از سال ۱۳۹۷ تا کنون نیز بار‌ها بر آن تاکید شده است، بنابراین موضوع جدیدی در این زمینه وجود ندارد.
وی افزود: باید توجه داشت که مساله فرونشست زمین در اصفهان فقط یک چالش محلی نیست بلکه بخشی از مساله کلان مدیریت منابع آب در کشور است.
شهبازی گفت: مشکل اصلی کمبود آب یا انتقال آن نیست، بلکه مدیریت درست منابع موجود در قالب برنامه‌ای جامع برای اصفهان و دیگر استان‌ها است که اهمیت دارد.
معاون زمین‌شناسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی درباره تاثیر باز و بسته شدن زاینده‌رود بر فرونشست و آسیب‌های وارده به بنا‌های تاریخی تصریح کرد: این موضوع، کاملاً مهندسی و تخصصی است. برخی کارشناسان معتقدند ناپیوستگی در جریان آب می‌تواند باعث تشدید خشک‌شدن خاک و ترک‌های ثانویه شود، در حالی که برخی دیگر تاثیر آن را چندان جدی نمی‌دانند بنابراین هنوز در این باره اجماع وجود ندارد.
وی تاکید کرد: زمانی که آب در زاینده رود جاری می‌شود، این جریان آن‌قدر محدود است که در تقویت سفره‌های زیرزمینی نقش قابل‌توجهی ایفا نمی‌کند، امیدواریم حداقل جریان پایه برای زاینده رود تعریف شود تا بتوان نام رودخانه را برای آن حفظ کرد و تا حدی شرایط هیدروژئولوژیکی منطقه را بهبود بخشید.
طبق گزارش سازمان زمین‌شناسی نرخ فرونشست اصفهان به طور میانگین بین ۱۵ تا ۱۸ سانتی‌متر در سال است.
اصفهان تنها شهری محسوب می‌شود که فرونشست به دل آن نفوذ کرده و به گفته کارشناسان، این موضوع ریسک پذیری این خطه را بیشتر کرده است و تنها راهکار جلوگیری از پیشرفت فرونشست، جاری شدن زاینده‌رود و کاهش برداشت آب‌های زیرزمینی دشت «اصفهان برخوار» است؛ اتفاقی که هرچقدر به تعویق بیفتد با مشکلاتی نظیر تهدید سازه‌های شهری، ساختمان‌ها و خطوط انتقال نیرو، جمعیت ۲ و نیم میلیون نفری شهر اصفهان را تهدید خواهد کرد.
فرونشست یک پدیده زیست محیطی به معنی نشست تدریجی و یا پایین رفتن ناگهانی سطح زمین به دلیل تراکم موارد زیرسطحی است؛ برداشت بیش از حد از آب‌های زیرزمینی ناشی از نیاز روزافزون به منابع آب که به دنبال توسعه جمعیت، صنعت و کشاورزی در حوضه آبریز زاینده رود رخ داده از دلایل اصلی فرونشست به شمار می‌رود.
استان اصفهان با بیش از ۲۲ هزار اثر تاریخی (یک هزار و ۹۴۰ اثر ملی و ۱۵ اثر ثبت جهانی) و افزون بر ۶۰۰ خانه تاریخی و جاذبه‌های مختلف طبیعی، فرهنگی، مذهبی و تفریحی در کانون توجه گردشگران قرار دارد.
