اختصاصی جوان آنلاین، راویان صادق رسانه‌های مقاومت در کنار رزمندگان انجام وظیفه کردند و با همه عزم و تلاش برای انعکاس پیروزی‌های لشکر اسلام جنگیدند و اکنون در روزخبرنگار به چند تن از این جان برکفان عرصه رسانه ادای دین میک نیم و مروری بر زندگی نامه آن‌ها خواهیم داشت.
راوی نجات حلب
محسن خزایی ۱۵ آذر سال ۱۳۵۱ در یک خانواده‌ای مذهبی در اصفهان دیده به جهان گشود. محسن بعد از گذراندن دوران تحصیل، به‌دلیل علاقه‌ای که به عرصه خبرنگاری داشت در سن ۲۳ سالگی به‌طور جدی وارد این عرصه شد و در سال ۱۳۷۴ به‌دلیل عملکرد مناسبش، به‌عنوان مدیر باشگاه خبرنگاران جوان در زاهدان منصوب شد.
حضور شهید خزایی در زاهدان تنها به حوزه خبرنگاری معطوف نبود، بلکه این شهید والامقام تأکید بسیاری بر رسوا کردن گروه تروریستی جندالشیطان داشت که در آن زمان اقدامات خرابکارانه بسیاری را علیه امنیت مردم انجام داده بود.
شرایط تا جایی پیش رفت که محسن خزایی یک مرتبه از کمین تروریست‌ها در حادثه تروریستی تاسوکی گریخت.
وی بعد از مدتی که در زاهدان بود، برای ادامه فعالیتش به گیلان رفت، اما به‌دلیل علاقه‌ای که برای دفاع از حرم اهل بیت داشت به سوریه رفت تا به تهیه گزارش‌هایی با موضوع اقدامات جبهه مقاومت در این کشور بپردازد. شهید خزایی در نهایت در ۲۲ آبان سال ۱۳۹۵ درحالی‌که مشغول تهیه گزارش میدانی یکی از عملیات‌های مدافعان حرم در حلب سوریه بود، در اثر اصابت ترکش به ناحیه سر، ناشی از انفجار خمپاره، به شهادت رسید. از شهید خزایی دو پسر و یک دختر به یادگار مانده است.
شهادت خبرنگار العالم
نام عادل برای کاخ کنفرانس‌های خبری بغداد نامی آشنا است و همه خبرنگاران حتی خبرنگاران خارجی او را می‌شناسند، چون او علاوه بر زبان مادری اش عربی، به انگلیسی نیز مسلط بود. عادل، همه نام‌های بزرک امروز صحنه سیاست عراق را از همان آغاز سقوط دیکتاتوری صدام همراهی کرد و همه آن‌ها نیز عادل المنصوری را می‌شناسند. او خبرنگاری حقیقت جو و حقیقت گو بود و همواره در گزارش‌های خبری اش از زبان انتقاد برای تشریح وضع موجود عراق استفاده می‌کرد و اشغالگری را نکوهش می‌کرد.
"عادل المنصوری " خبرنگار شبکه العالم بر اثر تیر اندازی افراد مسلح ناشناس در بغداد به شهادت رسید.
شهدای رسانه مقاومت در دو جبهه نرم و سخت جنگیدند و اجرشان برای مقابله با توطئه‌های نرم و سخت دوبرابر است. در جنگ‌نرم، دشمن به دنبال گمراه‌کردن از مسیری که روزانه از خدا می‌خواهیم هدایت کند است. ما روزانه از خدا می‌خواهیم اهدنا الصراط‌المستقیم یعنی نزدیک‌ترین راه به تو را برای ما قرار بدهد و ما را از جمله ضالین و غضب‌شده‌ها قرار ندهد. میان ضالین و مغضوبین باید تفاوت قائل شد. مغضوبین مورد غضب هستند، اما ضالین گمراه‌شدگانند که همان قربانیان جنگ‌نرم هستند که وظیفه ما رسانه‌ها مقابله در دو جبهه است، این وظیفه خطیر را شهدای عرصه رسانه مقاومت به خوبی ایفا کردند.
مسیحی که آزاده بود
یکی دیگر از این شهدا، خبرنگار مبارز «شیرین ابوعاقله» بود. شیرین ابو عاقله در اورشلیم در یک خانواده عرب مسیحی فسلطینی اهل بیت‌لحم به دنیا آمد. وی از طریق خانواده مادری خود که ساکن نیوجرسی بودند موفق به دریافت تابعیت آمریکا شده بود.
ابو عاقله دوران دبیرستان خود را در در محله بیت حنینا گذراند و برای تحصیلات تکمیلی خود وارد رشته معماری در دانشگاه علم و صنعت اردن شد، اما تصمیم گرفت از رشته خود انصراف داده و به دانشگاه یرموک در اردن منتقل شود و در رشته روزنامه‌نگاری تحصیل کند. ابو عاقله پس از اتمام تحصیل خود به فلسطین بازگشت و مشغول خبرنگاری شد.
شیرین ابو عاقله در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ درحالی که مشغول تهیه گزارش در مورد حمله ارتش اسرائیل به شهر جنین در کرانه باختری بود بر اثر اصابت گلوله به سر جان باخت. شبکه خبری الجزیره و وزارت بهداشت فلسطین قتل او توسط ارتش اسرائیل را تأیید کردند، یک عکاس خبری آژانس خبری فرانسه (AFP) حاضر در صحنه نیز قتل او توسط نیرو‌های اسرائیلی را تأیید کرد.
شهیدی از جنگ بوسنی
از اهالی شهرضای اصفهان بود، متولد شهریورماه سال ۱۳۴۵. روحانی، عالم، بسیجی عاشق، کسی که زبان می‌دانست هم زبان انگلیسی و هم زبان عربی و البته تسلط به زبان بوسنیایی هم داشت.
فرزند خانواده‌ای اصیل، معتقد و مذهبی که پدرش حاج‌سیدمحمد نواب از شاگردان حضرت امام خمینی (ره) بود. علاقه به علوم حوزوی سبب شد تا محمدحسین درس و مدرسه را رها کند و راهی حوزه علمیه قم شود.
یک‌سال از حضورش در حوزه علمیه می‌گذشت که جنگ آغاز شد. حوزه را رها کرد و شد رزمنده، رزمنده‌ای که تا پذیرش قطعنامه در جبهه ماند. جنگ که تمام شد، درس را زیر نظر آیت‌الله جوادی‌آملی ادامه داد و در رشته فلسفه، قرآن، علوم و معارف اسلامی داشته‌های زیادی کسب کرد.
عطش مبارزه در دل محمدحسین دوباره روشن شد آن هم زمانی که حمله وحشیانه جنایتکاران به سرزمین بوسنی‌وهرزگوین آغاز شد. زبان اهالی آن سرزمین را می‌دانست که راهی آن دیار شد. محمدحسین تا آخرین روز حیاتش در آن سرزمین مظلوم ماند تا اینکه در شهر موستار بوسنی ربوده شد و بعد از ۱۵ روز سخت و طاقت‌فرسا زیر شکنجه‌های وحشیانه دشمن و تحمل زیاد به ضرب شش گلوله، شهادت را به جان خرید، شهریورماه سال ۱۳۷۳ بود. محمدحسین خبرنگار کیهان بود که به بوسنی‌وهرزگوین اعزام شد. بعد از ماجرای شهادتش پیکرش به قم منتقل شد و در گلزار علی‌بن‌جعفر و در نزدیکی مزار شهید زین‌الدین در آرامگاه ابدی‌اش به خاک سپرده شد.
گفتنی است؛ آن طور که بنیاد شهید سال گذشته اعلام کرد که آمار شهدا و جانبازان رسانه محورمقاومت چشمگیر است، به صورتی که عراق ۳۹ شهید و ۷۹ جانباز، سوریه ۵۴ شهید و یک جانباز، یمن ۱۸ شهید، فلسطین ۴۵ شهید و ۴۲ جانباز، ایران ۱۷۱ شهید و ۱۷ جانباز و افغانستان ۹۵ شهید و دو جانباز داشته است.
