سرویس ایران جوان آنلاین: امسال راهپیمایی عظیم اربعین که نمادی از اتحاد مسلمانان و حتی پیروان ادیان دیگر در برابر ظلم و ستم و حمایت از مظلومان است، به صورت محدود انجام میشود. بر همین اساس و با توجه به اینکه مرزهای زمینی بسته و زائران باید به صورت هوایی وارد عراق شوند، حرکت زائران از فرودگاه نجف یا بغداد شروع میشود.
اینجا بغداد است. شاید برای همه دنیا به عنوان پایتخت عراق شناخته شود، اما برای ایرانیان شهادتگاه سردار دلها حاج قاسم سلیمانی است. فرودگاه بینالمللی بغداد یا همان به قول خودشان «مطار بغداد الدولی» تنها افتخارش این است که هواپیمای سردار سلیمانی و همراهانش برای آخرین بار بر روی باندهای آن فرود آمده و آنچه دل ایرانیان و عاشقان این شهید والا مقام را به درد میآورد دیدن باقیمانده و تکههای ماشینی است که شهیدان حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس سوار بر آن در مسیر خروج از این فرودگاه مورد اصابت گلولههای پهپاد امریکایی قرار گرفتند.
شهادتگاه حاج قاسم
حالا زائران اربعین حسینی که از طریق فرودگاه بغداد وارد خاک عراق میشوند قبل از هر چیز سری به «شهادتگاه قاسم» میزنند و پیاده روی خود را با سلام و فاتحهای برای شهیدان همیشه زنده حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس و همراهان باوفایشان آغاز میکنند.
بعد از خروج از فرودگاه بینالمللی بغداد، هنوز از محوطه امنیتی آن خارج نشدهایم که در فضای سبز میان بلوار، تکه آهن قراضههای سیاهی به چشم میخورد. به گفته راننده، این همان ماشینی است که شهید سلیمانی و المهندس در آن حضور داشتهاند. از همین جا دلت میگیرد و میفهمی شهادت مدال افتخاریست که بر سینه هر کس نمیآویزند.
باید «قاسم» بود و در راه «حسین» گام برداشت تا تکههای آهن سوخته هم از نامت ارزش طلا بگیرند.
اینجا آب هم خونگریه میکند
هنوز روزهای زیادی تا اربعین مانده و میشود کاظمین را با فراق خاطر قدم زد. ابتدا حرم مطهر امام موسی کاظم (ع) و امام جواد (ع) و از آنجا به سمت مسجد براثا. مسجد براثا تاریخ کهنی دارد. اما وجود چاه آبی که به دست امام علی (ع) در آن حفر شده و آب گوارایی که شفای درد بسیاری از دردمندان است، میطلبد حتماً نمازی در آن اقامه شود.
عراق ویژگی خاصی دارد و آن هم اینکه، دیدن هر قطره آب، در هر کدام از شهرهایش، دلها را خون میکند. به همین خاطر، وجود رودخانه عظیم دجله که از میان شهر بغداد میگذرد جز لبهای تشنه حسین (ع) و یاران وفادارش و طفل سه سالهای که فقط طلب آب داشت و به شهادت رسید، چیز دیگری تداعی نمیکند.
غربت عصر عاشورا
محدودیتها، حضور زائران در راهپیمایی اربعین را به شدت کاهش داده، اما در زیارتگاهها میتوان ایرانیانی را دید که از شهرهای مختلف برای عرض ارادت به امامان و در صدر آنها سالار شهیدان، راه عراق را در پیش گرفتهاند.
حاج محمد میرسلیمی که به همراه کاروانی از یزد آمده در کاظمین و حیاط حرم مطهر امام موسی کاظم (ع) مشغول دعا خواندن است.
حاج محمد با بیان اینکه تا قبل از کرونا افتخار برپایی موکب جهت ارائه خدمت به زائران اربعین را داشته، میگوید: «اولین دعایم این است که این بیماری هرچه زودتر از بین برود تا یکبار دیگر شاهد برگزاری راهپیمایی عظیم اربعین و به نمایش گذاشتن عظمت اتحاد مسلمین و تمام آزاده خواهان جهان باشیم.»
وی که به همراه ۱۵ نفر از موکب داران استانهای دیگر امسال هم افتخار زیارت حرم مطهر امامان حاضر در عراق نصیبشان شده است، ادامه میدهد: «معتقدم این نعمت بزرگی است که امسال هم به ما عطا شده، اما کار ما خیلی سختتر است. چون باید نایب الزیاره میلیونها ایرانی باشیم که سالهای قبل با حضور آنها این راهپیمایی و پیادهروی چهره جهانی میگرفت. هر چند هنوز همان تعداد محدود زائرانی که مجوز ورود به عراق را دارند هم به صورت کامل نیامدهاند ولی حس و حال و بوی اربعین، همه جا را پر کرده و نوعی غربت و تنهایی، عصر عاشورا برایمان تداعی میکند.»
همه در خدمت مهمانان اباعبدالله (ع)
زیارت اباعبدالله الحسین (ع) وقت و زمان نمیشناسد، اما در ایام اربعین، گویی زمین و زمان خود را برای مرثیهای عظیم آماده میکند. در این روزها تمام ارادتمندان سیدالشهدا در کنار شیعیان از هر زائری به گرمی پذیرایی کرده و به اندازه وسع و توان و نیتشان قدمی در این راه برمیدارند. موکبهای ایرانی و عراقی یکی یکی برپا شده و با ارائه خدمت به مهمانان اباعبدالله (ع) خستگی راه را از تنشان زدوده و سهمی از ثواب زیارت را در سبدشان ذخیره میکنند. هنوز برای رسیدن به کربلا راه زیادی مانده و سامرا و کوفه و نجف در سر راهند.