جوان آنلاین: در حالی یک روزنامه فرانسوی از ساخت فیلم «داستان‌های موازی» در مورد حمله تروریستی داعش به تئاتر باتاکلان به کارگردانی اصغر فراهادی خبر می‌دهد که این فیلمساز هیچ علاقه‌ای به ساختن فیلمی در مورد داستان دردناک ارسال خون‌های آلوده فرانسوی به کشورمان و کشته‌شدن بیش از ۲۰۰ نفر از بیماران هموفیلی مصرف‌کننده آن خون‌ها از خود نشان نداده‌است؛ شاید، چون کارفرما همه چیز را تعیین می‌کند و امثال او صرفاً کارگران پروژه‌هایی هستند که کارگردان اراده می‌کند؛ درست مانند حرف‌هایی که او چند روز پیش در مورد فیلم ساختنش در ایران به زبان آورد و سعی کرد چهره سیاه و چرکی از اوضاع کشور برای مخاطبانش ترسیم کند.
ابتدای هفته جاری یک روزنامه فرانسوی اعلام کرد که اصغر فرهادی، کارگردان ایرانی با جمعی از بازیگران فرانسوی حمله تروریستی به سالن تئاتر باتاکلان فرانسه را در قالب فیلمی بلند روایت می‌کند. دقیقاً روز یک‌شنبه بود که روزنامه فرانسوی «لو فیگارو»، اصغر فرهادی پاییز امسال اولین فیلم بلند خود در فرانسه را با بازی ونسان کسل، ایزابل هوپر، پیر نینی و ویرژینی افیرا جلوی دوربین خواهد برد.
کارگر ایرانی، کارفرمای فرانسوی
این روزنامه فرانسوی می‌نویسد: «حملات ۱۳نوامبر ۲۰۱۵ در ۹ سال گذشته سوژه کارگردانان متعددی بوده و این بار قرار است اصغر فرهادی در «داستان‌های موازی» این واقعه را روایت کند. فیلمبرداری این اثر برای پاییز برنامه‌ریزی شده و انتظار می‌رود در بهار ۲۰۲۶ اکران شود.
همانطور که پیشتر در هفته جاری اعلام شد، این فیلم بلند، بازیگرانی از محبوب‌ترین ستارگان سینمای فرانسه‌زبان را گرد هم خواهد آورد. ونسان کسل که موضوع فیلم را روز یک‌شنبه در روزنامه «لا تریبون دیمانش» فاش کرد، در این فیلم سینمایی نقش یک فرمانده واحد تحقیقات و مداخله پلیس را ایفا خواهد کرد که در زمان حمله به باتاکلان در محل حاضر بوده‌است. او در کنار ایزابل هوپر، ویرژینی افیرا، پیر نینی و همچنین کاترین دونو که ظاهراً حضور کوتاهی خواهد داشت، در این فیلم به ایفای نقش خواهد پرداخت.»
لو فیگارو در ادامه می‌نویسد: «داستان‌های موازی» اولین فیلم اصغر فرهادی خواهد بود که پس از ۱۲ سال [پس از ساخت فیلم قبلی اش]در فرانسه فیلمبرداری می‌شود. در سال ۲۰۱۳، این کارگردان ۵۲ ساله با فیلم «گذشته» به موفقیت بزرگی دست یافته‌بود. یک میلیون نفر در فرانسه این فیلم را تماشا کردند. برنیس بژو، بازیگر زن این فیلم که در کنار طاهر رحیم درخشیده بود، جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن را از آن خود کرده بود.»
این گزارش می‌افزاید: «این کارگردان ایرانی که در ژوئن ۲۰۱۳ نشان بزرگ نقره‌ای شهر پاریس را دریافت کرد، جوایز بین‌المللی متعددی را در کارنامه دارد. او در سال ۲۰۱۲ برای فیلم «جدایی نادر از سیمین» موفق به دریافت جوایز سزار، اسکار و گلدن گلوب برای بهترین فیلم خارجی زبان شد. همچنین در سال ۲۰۱۶ برای فیلم «فروشنده» جایزه بهترین فیلمنامه در جشنواره کن و اسکار بهترین فیلم خارجی زبان را کسب کرد و جوایز متعدد دیگری در مسکو، ورشو، شیکاگو و برلین به دست آورده‌است.»
توهمات یک فیلمساز اسکاری
چند روز پیش فرهادی در مصاحبه با روزنامه لوموند فرانسوی در مورد شرایط فیلمسازی در کشورمان می‌گوید: «۴۰ سال است هنرمندان ایرانی با وجود سرکوب و سانسور، سال به سال به تولید خود ادامه داده‌اند، طی یک سال گذشته، روند تولید، به ویژه تولیدات سینمایی، خشک شده‌است. به سهم خودم دیگر نمی‌توانم با همان شرایط به کار ادامه دهم و تا زمانی که حجاب اجباری وجود دارد، در ایران فیلم نخواهم ساخت.»
اصغر فرهادی فیلمسازی است که مهم‌ترین و اولین عناوین افتخارآمیز در کارنامه سینمایی‌اش را به واسطه آثاری دریافت کرده که در داخل کشور ساخته شده‌اند؛ در واقع او همه چیزش را مدیون کشورش است. طبیعتاً هر فیلمسازی مختار و آزاد است که در هر نقطه‌ای از دنیا که دوست دارد می‌تواند اثری هنری‌اش را تولید کند و این گزاره یک موضوع کاملاً منطقی و پذیرفته شده‌است، اما آنچه در مورد فرهادی آزار دهنده‌است، کارگری کردن او برای کمپانی و کارفرمای فرانسوی است، همان کشوری که هر جا و هر موقعی که توانسته ضربه‌ای به کشورمان وارد کند، حتماً آن را انجام داده‌است؛ از حوزه‌های سیاسی و اقتصادی تا فرهنگی و هنری، هیچ فرقی ندارد.
بعد از دروغ‌هایی که او در رابطه با شرایط فیلمسازی در کشورمان به زبان آورد، فاش‌شدن موضوع فیلمی که قرار است آن را برای کارفرمای فرانسوی و در کشور فرانسه بسازد، کمی مسئله روشن‌تر می‌شود که مبنای آن دروغ‌ها کجاست و به چه منظوری به زبان آورده‌است!
داستان خون‌های آلوده فرانسوی
فرهادی برای نشان دادن مظلومیت و فرهنگ‌دوستی فرانسوی‌ها حاضر به ساخت فیلم «داستان‌های موازی» با محوریت یک حمله تروریستی که منجر به کشته شدن ۱۳۰نفر شده، می‌شود، اما در تمام سال‌هایی که در سینما سپری کرده هرگز حاضر نشد که داستان ارسال خون‌های آلوده از سوی کارفرمای فرانسوی‌اش به کشورمان را که جان بیش از ۲۰۰ نفر از هموطنان‌مان گرفت، بسازد! از آنجایی که فرهادی یک فیلمساز اجتماعی محسوب می‌شود، به نظر می‌رسد پرداختن به ابعاد مختلف و زوایای روشن‌شده ماجرای ارسال خون‌های آلوده فرانسوی به کشورمان که اتفاقاً یک موضوع کاملاً اجتماعی است، می‌توانست یا می‌تواند سوژه خوبی برای تولید یک اثر سینمایی باشد! این فرآورده‌های آلوده فرانسوی در میانه‌های دهه ۶۰ و درست زمانی که بعثی‌ها با هواپیما‌های میراژ فرانسوی مشغول بمباران مردم کشورمان بودند، در اختیار ۹۷۶ نفر از بیماران مبتلا به هموفیلی قرار گرفت که ۱۹۳ از آنها را به ایدز مبتلا کرد. در واقع سال ۱۳۶۶ و پس از کشف اولین بیمار مبتلا به ایدز، رسماً وجود ایدز در ایران علنی شد.
جالب اینکه اولین قربانی ایدز و خون‌های آلوده فرانسوی در ایران یک کودک شش ساله به اسم اصغر نعیمی بود که در ششم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۶پرپر شد و مزار او در ردیف ٣٩ قطعه ١٠٨ بهشت زهرا (س) هست. هر کسی که کمترین اطلاعی از فیلمنامه و فیلمسازی دارد، می‌داند ظرفیت دراماتیک داستان ارسال خون‌های آلوده فرانسوی به کشورمان بسیار بالاست، ولی چرا فیلمسازانی مثل اصغر فرهادی که در تولید آثار پیچیده و چند لایه اجتماعی تبحر دارند، هرگز سراغ آن نمی‌روند؟! امیدواریم که فرهادی بعد از تولید فیلم «داستان‌های موازی» سراغ ساختن فیلم «داستان خون‌های آلوده فرانسوی» هم برود!
