چند روز پیش جناب رئیس‌جمهور نکات مهمی در مورد آسیب‌های اجتماعی موجود در جامعه اظهار کردند و در کنار بیان روش‌های مقابله با آسیب‌های اجتماعی به نکات کاربردی نیز اشاره نمودند.
۴۰ سال پیش برای اولین‌بار تحقیقاتی در مورد آسیب‌های اجتماعی کردم و نتایج آن‌ها را در مقالات کتبی مورد اشاره قرار دادم. در آن روز‌ها، اعتیاد به عنوان خطری جدی جامعه را به چالش می‌کشید؛ سپس فرار از خانه، تن‌فروشی، طلاق و تکدی و آسیب‌های دیگر در ردیف شمارش قرار می‌گیرند. آن روز‌ها نه من و نه هیچ‌کس دیگر تصور نمی‌کردیم روزی سن اعتیاد به ۱۴سال برسد.
امروز شاهد بروز حوادث و وقایعی هستیم که برای بسط و توجیه برخی آز آن‌ها نیازمند توضیحات گسترده می‌باشند. بار‌ها و بار‌ها در مقالات مختلف به جناب ایشان موضوع را گوشزد کرده ام؛ براساس این ۴۰ سال تلاش و تحقیق توقع دارم و داشتم که جناب رئیس‌جمهور حالا که به نتایج کاربردی رسیده‌اند، این قدم‌ها را بردارند: حدود ۲۴ نهاد و سازمان دولتی با بودجه‌های هنگفت در محور‌های مختلف و مرتبط با آسیب‌های اجتماعی فعالیت می‌نمایند که همسو با آن‌ها صد‌ها سازمان غیر دولتی در قالب ان جی او با حمایت‌ها و بودجه‌های مردمی نیز فعالیت کنند. نتایج تلاش‌های این مجموعه آمار وحشتناک معتادان و تعداد زندانیان مربوطه و همچنین آمار طلاق‌ها و آسیب‌های آن است.
جناب رئیس‌جمهور برخی از افراد و مسئولان تمایلی به تشکیل چنین نهاد و پژوهش‌های مرتبط را ندارند. ما با ماندن در وطن و تلاش‌های گسترده در زمینه‌های تخصصی علاقه و صداقت خود را به ثبوت رسانده و در آستانه پایان زندگی نظری به دنیا و مافی‌ها نداریم. آقای رئیسی! یکبار فقط یکبار با دعوت از آسیب‌شناسان اجتماعی و اساتید جرم‌شناس و نخبگان مددکاری کمیته‌ای تشکیل دهید تا با نظارت قضات مجرب محور‌های مورد نظر تعیین و تعریف شود. فقط حیف است که این دانش وتجربه را که با سرمایه مردم کسب کرده‌ایم به زیر خاک رود.
