سرویس سیاسی جوان آنلاین: بعد از یک هفته تبلیغات گسترده کاندیدا‌ها روز جمعه با حضور گسترده مردم انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و همچنین انتخابات میان‌دوره‌ای پنجمین دوره مجلس خبرگان برگزار شد. نتایج اولیه در تهران و شهرستان‌ها نشان می‌دهد که کاندیدا‌های جبهه انقلاب اسلامی توانسته‌اند اغلب کرسی‌ها در شهر‌های مختلف کشور را از آن خود کنند.
بر اساس این گزارش، فهرست وحدت اصولگرایان در تهران با اختلاف زیاد از سایر فهرست‌های انتخاباتی پیشتاز است. اظهارات رسمی مقامات وزارت کشور از جمله سخنگوی ستاد انتخابات کشور بیانگر اقبال ۶۰ تا ۷۰ درصدی رأی‌دهندگان تهرانی به فهرست «ایران سربلند» به سرلیستی محمدباقر قالیباف دارد. این اقبال در مناطق مرکزی و جنوبی شهر بالاتر است و در شهرستان‌های حاشیه شهر تهران حتی به بیش از ۸۰ درصد می‌رسد. همچنین آمار‌های موجود حاکی از مشارکت بیش از ۴۰ درصدی در کل کشور و بالغ بر ۳۰ درصد در تهران در انتخابات روز جمعه است.
بر اساس آخرین آمار‌ها در میان ۲۹۰ کرسی مجلس و ۲۰۲ حوزه انتخابیه، (به استثنای ۳۰ نماینده حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر و نمایندگان پنج حوزه اقلیت‌های دینی)، تکلیف مستأجران ۲۴۱ کرسی مجلس مشخص شده که از میان آنها، ۱۹۱ نفر از نیروهای جبهه انقلاب، ۱۶ نفر اصلاح‌طلب و ۳۳ نفر مستقل هستند؛ همچنین تکلیف ۱۳ کرسی نیز در مرحله دوم مشخص خواهد شد. بنا به گزارش مقامات رسمی وزارت کشور آمار نهایی انتخابات تا امروز اعلام خواهد شد.
آسیب‌های عملکرد اصلاح‌طلبان
پیروزی گسترده کاندیدا‌های فهرست جبهه انقلاب اگرچه با توجه به عملکرد نا مناسب اصلاح‌طلبان قابل پیش‌بینی بود، اما به هیچ عنوان به معنای این نخواهد بود که همان آسیب‌ها به سراغ جبهه انقلاب نیاید. در حقیقت نگاهی به انتخابات‌های گوناگون در ادوار مختلف نشان می‌دهد که مردم هیچ‌گاه با احزاب و گروه‌های سیاسی عقد اخوت نبسته و با مشاهده عملکرد نا مناسب هر کدام بلافاصله انتخاب خود را پس می‌گیرند. از این رو با قاطعیت می‌توان گفت که اگر مطالبات مردم فراموش شود، نمایندگان پیروز انتخابات یازدهم نیز در معرض همان خطر مشابهی قرار دارند که فراکسیون امید را از نگاه افکار عمومی دور کرد.
درس‌های شکست اصلاح‌طلبان برای نیروهای انقلاب
حالا که اصولگرایان توانسته‌اند در رقابت‌های سیاسی با حداکثر آرا مجلس را در اختیار بگیرند، باید توجه به مشکلات اصلی کشور در دستور کار جبهه انقلاب قرار بگیرد. اکنون فصل کار و تلاش آغاز شده و شعار‌ها باید جامه عمل بپوشاند.
نگاهی به شرایط فعلی کشور نشان می‌دهد عطش جامعه برای تغییر شرایط فعلی بسیار زیاد است. این عطش می‌تواند در مسیر ایجاد انتظارات کنترل نشده از حاکمیت حرکت کند یا از طریق یک برنامه درست و صحیح تبدیل به فرصتی بی نظیر برای نهادینه شدن تفکر انقلابی در نظام اجرایی کشور بشود. علاوه بر این انفعال گروه‌های اصلاح‌طلب به دلیل عملکرد بد دولت در شرایط اقتصادی فعلی نیز به این عطش در درون طبقات مختلف مردم دامن زده و همین مسئله به سقوط محبوبیت دولت و اصلاح‌طلبان در جامعه منجر شده است. انفعال اصلاح‌طلبان در نیرو‌سازی به خصوص میان اقشار جوان سبب شده تا نامزد‌های ثبت‌نام‌کننده آنها نیز اغلب از مهره‌های قبلی و امتحان پس‌داده باشند که همین مسئله سبب شد کاندیدا‌های جبهه اصلاحات اغلب از میان گروه‌های بسته سیاسی و بدون هیچ‌گونه سابقه‌ای قابل دفاع انتخاب شوند. این عملکرد بد به همراه فشار‌های سنگین اقتصادی سبب شد تا چهره اصلاح‌طلبان آن‌چنان در بین افکار عمومی مغشوش شود که حتی بدنه سنتی اصلاح‌طلبان نیز حاضر به رأی به آنان نشوند.
همین اتفاق چندین درس مهم برای جریان پیروز دارد که باید روی آن تمرکز کنند. متأسفانه نکته‌ای که برخی نیروهای جبهه انقلاب روی آن تمرکز کرده‌اند، بحث دستاورد‌های قبلی چهره‌های مطرح این جبهه به خصوص در زمان تصدی مناصب اجرایی بوده است. اگرچه این کارنامه موفق می‌تواند به عنوان یک برگ برنده در رقابت‌های سیاسی ظاهر شود، اما هرگز یک برگ تمام‌کننده نخواهد بود. اگر قرار است این دستاورد‌ها در جلب نظر مردم به خصوص طبقات پایین جامعه کارساز باشد، باید در قالب یک گفتمان جدی و مشخص بیان شود؛ گفتمانی که بتواند یک پیام روشن را به تمام اقشار جامعه برساند. اگر این پیام روشن و قابل قبول نباشد، این کارنامه به راحتی می‌تواند با تکیه بر نقاط ضعف آن به یک ابزار برنده تبدیل شود.
انتظار مردم از نیروهای انقلاب چیست
حال که نیروهای انقلاب بر اساس داده‌های موجود توانسته‌اند بخش اعظمی از کرسی‌های مجلس یازدهم را به دست بگیرند وظیفه سنگینی برای عوض کردن شرایط بر دوش دارند. واقعیت این است که از خرداد ماه سال آینده و پایان مجلس دهم دیگر نمی‌توان به نقد مجلس گذشته اکتفا کرد. از خرداد ماه سال آینده است که مستأجران جدید مجلس یازدهم، باید در مقابل مردم پیرامون اعمال خود جوابگو باشند. اگر باز هم توان جبهه انقلاب به نقد گذشته ختم شود همان ایرادی به آن وارد خواهد بود که در دوره چهار ساله اول دولت روحانی وارد بود.
از آنجا که بحث اقتصاد و معیشت مهم‌ترین دغدغه مردم است باید از هم اکنون بحث اجرای طرح‌هایی برای مقابله با فساد و به خصوص بهبود وضعیت معیشتی مردم در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار بگیرد. نباید این نکته را فراموش کنیم که سقوط نرخ مشارکت در برخی از مناطق به خصوص حاشیه شهر‌ها فشار‌های معیشتی گسترده بر مردم به خصوص قشر فقیر بود. اصلاح قیمت برخی از کالا‌های اساسی و یا تثبیت آنها مسئله‌ای است که می‌تواند از سوی مجلس مورد توجه قرار بگیرد.
مردم انتظار یک تحول جدی و ورود افکار جدید به نهاد‌های تصمیم‌گیری در انتخابات را دارند و اگر چنین نکته‌ای را از سوی جبهه انقلابی دریافت نکنند سراغ انتخاب‌های قدیمی خواهند رفت؛ همان مسئله‌ای که بار‌ها موجب خسارت‌های گسترده برای کشور شده است.
اولویت‌های مجلس یازدهم باید چه باشد
به طور حتم یکی از مهم‌ترین چالش‌های ابتدایی تشکیل مجلس شورای اسلامی تعیین هیئت رئیسه و ریاست مجلس و همچنین تعیین برخی از ارکان داخلی مجلس است. بدیهی است که رایزنی‌ها در خصوص انتخابات هیئت رئیسه و رئیس مجلس در روز بعد از پیروزی انتخابات آغاز خواهد شد و گریزی از آن نیست، اما نباید ماجرای بستن لیست‌های انتخاباتی در مجلس شورای اسلامی تکرار شود.
پیش از انتخابات جدال‌های لفظی بر سر لیست وحدت موجب شد پیام بدی در خصوص اهداف جبهه انقلاب به جامعه منتقل شود. اگرچه این روند با وحدت دیر هنگام و انتشار لیست مشترک به اتمام رسید و انسجام بسیار خوبی در خصوص جامعه رأی‌دهنده ایجاد شد، اما ادامه این روند می‌توانست صدمات جدی به جایگاه نیروهای انقلاب در افکار عمومی وارد کند. از این رو باید جلوی هرگونه تشتت و اختلاف آرا گرفته و بر ضرورت وحدت برای حلب مشکلات کشور تکیه شود.
از سوی دیگر باید بلافاصله طرح‌های جدی و اضطراری نیز در دستور کار مجلس قرار بگیرد به گونه‌ای که بتوان در یک فاصله سه ماهه آمار دقیقی از دستاورد‌های مجلس در حوزه‌های مختلف ارائه داد. توجه به معیشت مردم، شفاف سازی مبادلات مالی و مقابله با فساد، برخورد جدی با مسائلی همچون حقوق‌های نجومی و رسیدگی به جرائم دولتی باید در دستور کار قرار بگیرد. البته این تلاش‌ها باید به گونه‌ای صورت بگیرد تا شائبه هر گونه سیاسی کاری و برخورد جناحی با دولت به حداقل برسد چرا که طرف مقابل نیز تمایل دارد که جبهه انقلابی را مسبب درگیری‌های سیاسی احتمالی معرفی کند.
