سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: ترور خاموش که فیلمنامه آن با الهام از پروندههای واقعی تولید، توزیع و قاچاق مواد مخدر شکل گرفته بود، به نقش جمهوری اسلامی ایران در مبارزه با باندهای سازمانیافته بینالمللی قاچاق مواد مخدر میپرداخت. این سریال با استفاده از چهرههایی مانند سعید راد که جزو برندهای سینمای ایران به شمار میروند به سریالی تبدیل شد که بینندگان تلویزیون آن را با مجموعه «گاندو» مقایسه میکردند.
این سریال توانست یک سر و گردن از سایر سریالهای همرده خود بالاتر ظاهر شود و اگرچه در مقام قیاس هنوز راه زیادی تا رسیدن به «گاندو» داشت، ولی نشان داد بینندگان تلویزیون از تماشای سریالهایی از این دست استقبال میکنند. پخش سریال امنیتی «گاندو» و در پی آن مجموعه پلیسی- امنیتی «ترور خاموش»، بینندگان تلویزیون را به تماشای سریالهای جدی با رویکرد امنیتمحور آشنا کرد. استقبال از این دو سریال که هر دو دارای بازتابهای اجتماعی و رسانهای خوبی بودند، پیام روشنی برای مدیران تلویزیون بود که چه ژانری در سریالسازی میتواند فضای مجموعههای تلویزیونی را تحت تاثیر قرار دهد. سلطه چندین ساله ملودرامهای خانوادگی و سریالهای طنز با حضور موفق مجموعههای پلیسی و امنیتی تحتالشعاع قرار گرفته و تنوع خوبی را پیش روی مخاطبان تلویزیون قرار داده است. در شبهای گذشته، علاقهمندان به سریالهای درام، در شبکه ۳ سیما سریال «ستایش ۳» را تماشا میکردند و پس از آن در شبکه اول سیما «ترور خاموش» که پروندههای امنیتی مبارزه با مواد مخدر را دستمایه خود قرار داده بود دنبال میکردند. این تنوع خوب باعث میشد تا بینندگان ساعت بیشتری را به تماشای تلویزیون اختصاص دهند. اکنون با حذف یک سریال از ژانری خاص، باید فضای خالی به وجود آمده را به نحوی پر کرد تا همان تنوع سابق در پخش سریال باقی بماند.
توجه صداوسیما در ساخت مجموعههای متنوع تلویزیونی و نگاه به ژانرهای مغفول مانده، فرصت مغتنمی برای آشتی بینندگان با تلویزیون خواهد بود، همان طور که «گاندو» و «ترور خاموش» توانستند در زمان پخش بیننده ثابت خود را داشته باشند، در صورت تداوم تولید و پخش این سریالها میتوان انتظار داشت که بر حجم بینندگان ثابت تلویزیون افزوده شود.
لازم به یادآوری است سازندگان هر دو سریال از تداوم تولید آن استقبال کردهاند.