سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: وقتی از جعبه جادویی که امروزه در هر خانهای با به تصویر کشیدن وقایع و اتفاقات مختلف باعث خیره شدن چشمها و مشغول کردن دلها و قلبها به خود شده است به یکباره سیمای جوانی را مشاهده کردم که همه را مجذوب خود کرد و از مرزهای جغرافیاییمان گذشت، در حیرت فرو رفتم که چطور یک جوان میتواند اینقدر قدرت معنوی داشته باشد و خود را محبوب دلها کند؟! دنبال رمز و راز این محبوبیت رفتم که چطور جوانی با ۲۵ سال سن، شهره خاص و عام شد. مگر ندیدهایم که انسانها با چه خرجها و رفتوآمدهایی در تلاشند تا خود را در دل مردم جا و محبوبیتی برای خود دست و پا کنند؟ مگر نه این است که بازیگرانی با سالها تلاش و نقشآفرینی هنرمندانه خود را در دل مردم جا میدهند، اما چطور میشود یک جوان در عین گمنامی به یکباره در دلها نفوذ میکند؟ به طوری که در روز پرواز خود از این دنیا از سراسر کشور مردم به عشق او خود را به شهرهایی که جسمش بدرقه میشد، رساندند.
آن چهره معصوم در حالی که در ظاهر اسیر دشمنان دین بود، مسلم وار با لبان خشک، اما در باطن و ظاهر با صلابتی بینظیر، عجز و ناتوانی دشمنانی که به ظاهر او را اسیر کرده بودند را به رخ عالم کشاند. دنبال این عزت و عظمت کوچه پس کوچههای منزل شهید حججی را طی کردم تا قدم در منزل شهید گذاشتم. پای درددل پدر و مادرش در این منزل محقر و ساده نشستم و تازه به چشم خود علت اصلی شهرت او را یافتم. احترام و رضایت قلبی پدر و مادر، این کلیدی است که در هر زندگی یافت شد، عزت دنیا و آخرت را برای افراد به ارمغان خواهد آورد.
اگر خواستیم بدانیم جایگاه مادر کجاست خوب است خود را در کنار کودک شیرخواری قرار دهیم و لحظاتی به عجز و ناتوانی او و دلسوزی مادر برای پر و بال دادن به فرزند بنگریم. چه شبهایی که مادر در اوج خواب با صدای ضعیف فرزند از جا برخاسته و شیره وجود خود را در دهان فرزند قرار میدهد. از خودگذشتگی میکند و روزها کودک بزرگ میشود و چه بسا پدر یا مادری در این زندگی شود، اما افسوس که گاهی اوقات با بزرگ شدن خود فراموش میکنیم که پدر و مادر دارند نحیف و پیر میشوند.
فراموش نکنیم آنها زمانی پر و بال مهربانی خود را بر سر ما کشیدند. به همین دلیل خداوند فرمودهاند: «تو نیز در زمانی پیری پر و بال محبتت را از آنها دریغ نکن.» افسوس که گاهی اوقات از خدمتگزاری به آنان رنجور میشویم. خوب است بدانیم آنها هیچ وقت از خدمت به فرزند خسته نشدند و در این خدمت عشق ورزیدند. از این رو خداوند متعال میفرمایند: «وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرً: و از روى مهربانى و لطف، بالِ تواضع خویش را براى آنان فرود آور و بگو پروردگارا! بر آن دو رحمت آور، همان گونه که مرا در کودکى تربیت کردند.»
چه انسانهایی که نتوانستند در برابر عظمت پدر و مادر آنچه در زندگی داشتند، هزینه کنند و در نهایت چه هزینههای زیادی که بر آنان تحمیل شد و خود نمیدانستند که عاقبت این همه سختی از کجاست. نمیدانستند به خاطر بیمهری به آنان، خود را از دعای پدر و مادر محروم کردند، اما هستند کسانی همچون شهید حججی که برای رسیدن به عزت خود دست و پای پدر و مادر را بوسیدند و حتی برای شهید شدن هم رضایت آنان را گرفتند.
هر که باشی، هر جایگاه و مقامی داشته باشی، بدان تو فرزند پدر و مادری هستی که اکنون حیات خود را مدیون آنانی. پس بدان دنیا و آخرت ما وابسته به نگاه ویژه و دلسوزانه به پدر و مادر است. پدران و مادران رمز موفقیت و کلید خوشبختی فرزندان هستند. کلیدهایی که متأسفانه امروزه در کوچه پس کوچههای دنیا گم شدهاند. آنان گنج نهانی هستند و کلید آن در دستان فرزندان است تا با آن زندگی و سرمایه عمر خود را به خوبی طی و مصرف کنند.
پر و بال رحمت و مهربانی را بر پدر و مادر بگشاییم و بدانیم آنها هستند که میتوانند گرههای زندگی ما را به آسانی با یک دعای خود باز کنند. پدر و مادری که همه هستی و زندگی خود را برای آماده کردن رفاه و آرامش تو خرج کردهاند و حالا که پیر شدهاند، چشم به راه محبتهای تو هستند. فراموش نکنیم زندگی امروزمان را مرهون عمر سپری شده دیروز آنان هستیم.
*کارشناس مذهبی و پژوهشگر سبک زندگی