سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: اهمال‌کاری بحثی است قابل تأمل که از جهات مختلفی قابل بررسی است. در این باب حتی حکایت‌ها و ضرب‌المثل‌های زیادی نیز وجود دارد که هر یک حکایتی را بازگو می‌کند. «تنبل نرو به سایه، سایه خودش میایه» ... «چو فردا شود فکر فردا کنیم» و از جمله معروف‌ترین آن‌ها «تنبل‌خانه شاه عباسی».
چنین نقل شده است که روزی شاه‌عباس به اطرافیانش گفت: «خدا را شکر که همه اصناف در مملکت به نوایی رسیده‌اند». تمام دور و بری‌ها حرف شاه را تأیید کردند به غیر از وزیر که گفت: «فقط تنبل‌ها سرشان بی‌کلاه مانده است». سپس شاه دستور داد تنبل‌خانه‌ای در اصفهان تأسیس شود تا به امور تنبل‌ها رسیدگی کنند و این‌گونه بود که تنبل‌خانه‌ای بنا شد. تنبل‌ها از کل کشور به آنجا آمدند و از بودجه دولت امور خود را می‌گذراندند. شاه از مصرف روزافزون بودجه تعجب کرد و علت را پرسید. به او گفتند: «آن‌قدر جمعیت زیاد شده که به غیر از کمبود فضا، بودجه هم کم می‌آید.»
روزی شاه با لباس مبدل وارد تنبل‌خانه شد و دید به حدی تعداد آن‌ها زیاد شده که آنان از در و دیوار بالا می‌روند. حتی زمانی هم که اعلام کردند شاه وارد شده، کسی محل نمی‌گذاشت. شاه دریافت که بسیاری از آن‌ها تنبل نیستند و به بهانه تنبلی وارد شده‌اند تا مواجب بگیرند. او مسئله را با مشاوران خود به شور گذاشت. مشاوران از حل مسئله بازماندند. سپس دلقک گفت: «همه را به حمام ببرید، منافذ را ببندید و آتش را کم‌کم تند کنید. تنبل‌نما‌ها تاب نمی‌آورند و پا به فرار می‌گذارند.»
این تصمیم اجرا شد و از آن همه جمعیت همه به جز دو نفر که کف حمام سوزان خوابیده بودند، پا به فرار گذاشتند. یکی از آن‌ها ناله می‌کرد و می‌گفت: «آخ! سوختم!» و دیگری که از شدت تنبلی مفرط حال ناله کردن هم نداشت فقط گه‌گداری می‌گفت: «بگو رفیقم سوخت»!
به تعویق انداختن تصمیم یا کاری و یا گریز از انجام کار‌ها مختص فرد یا گروه خاصی نیست. بلکه این امر شامل تمامی افراد و اقشار می‌شود. از مردم عادی گرفته تا افراد برجسته، نخبگان و حتی دانشمندان. مطمئناً برای همه پیش آمده است که احساس کرده‌ایم توان و رغبتی برای انجام کاری نداریم.
اهمال‌کاری نه تنها هیچ نتیجه مثبتی برای فرد به همراه ندارد، بلکه باعث خواهد شد او در پی آن تأثیرات سوئی را نیز متحمل شود. برای مثال تن دادن به این امر موجب از بین رفتن بازدهی کار‌ها می‌شود. همچنین باعث افسردگی، خستگی، کمبود اعتماد به نفس، زخم معده، فشار خون، بی‌خوابی و... نیز خواهد شد. کمی وقت بگذارید و در خلوت خود به این موضوع فکر کنید که تنبلی‌تان از کجا ریشه می‌گیرد. هیچ کس بهتر از خودتان خبر ندارد که علت اصلی چیست. سعی کنید ریشه را بیابید و آن را حل کنید. برای مثال اگر هر روز صبح دیر سر کلاس حاضر می‌شوید و شما را تنبل خطاب می‌کنند، شاید علت در شب‌زنده‌داری شما باشد. به راحتی می‌توانید با کمی زودتر به رختخواب رفتن این مشکل را حل کنید.
گاهی خستگی زیاد باعث اهمال‌کاری می‌شود. برای مثال زمانی که حجم زیادی از کار‌ها را تنهایی در محل کارتان به دوش می‌کشید، مسلم است که دیگر توان ندارید حتی یک لیوان آب برای خود بریزید. در این شرایط خستگی شدید باعث اهمال‌کاری می‌شود و پس از چند ماه و چند سال اطرافیان شما را فردی تنبل می‌خوانند. بهتر است کار‌ها را تقسیم و زمان‌بندی کنیم و نخواهیم یک شبه ره صد ساله را برویم.
ترس نیز باعث تنبلی می‌شود؛ برای مثال ترس از انجام کاری. زمانی که ما از انجام کاری یا پذیرفتن مسئولیتی هراس داریم، از تقبل آن عمل امتناع کرده و به قول معروف از زیر بار آن شانه خالی می‌کنیم. مثلاً شخصی که از پذیرفتن مسئولیت‌ها در زندگی مشترک هراس دارد، ترجیح می‌دهد تن به آن ندهد و به خیالش از دوران مجردی خود نهایت استفاده را ببرد. پس از مدتی این امر به نوعی اهمال‌کاری مبدل شده و ترس از آینده همیشه در ذهنش وجود دارد.
مشخص نکردن اهداف در زندگی خود نیز می‌تواند به نوعی به اهمال‌کاری تبدیل شود. شخصی که هدف مشخصی در زندگی ندارد، برای رسیدن به چیزی هم تلاش نمی‌کند. بی‌هدف شب را روز و روز‌ش را شب می‌کند. میل و رغبتی برای انجام کاری ندارد و تنها از تنبلی لذت می‌برد.
گاهی هر قدر هم که فردی تصمیم به ترک این عادت ناپسند می‌گیرد، توان عملی کردن آن را ندارد. بهتر است در این شرایط از محیط همیشگی و اطرافیانی که باعث اهمال کاری شما می‌شوند فاصله بگیرید. محیط خود را تغییر دهید و عادت‌های قبلی‌تان را هم در آن محیط قبلی جا بگذارید. از کسانی که شما را به تنبلی و فرار از زندگی تشویق می‌کنند به سرعت دور شوید. کمی‌برنامه روزانه‌تان را خلوت کنید. عده‌ای هر روز چنان برنامه طول و درازی را می‌چینند که تا شب هم فرصت انجام هیچ کدام را پیدا نمی‌کنند. آن‌قدر کار‌های مختلفی را برای انجام دادن مشخص می‌کنند که از ازدیاد این همه امور گیج شده و انجامش را به تعویق می‌اندازند. کمی سرتان را خلوت کنید و هر روز تنها تعدادی از کارهایتان را برای انجام دادن انتخاب کنید. به امورتان نظم دهید. امور مربوط به تحصیل، کار، منزل، خرید و... را سامان دهید. اگر نظم نداشته باشید همه چیز دچار آشفتگی شده و منجر به کلافگی‌تان می‌شود. در نتیجه از انجام‌شان دست می‌کشید و تن به اهمال‌کاری می‌دهید.
ورزش کردن غیر از سلامت جسمانی، انرژی مثبت فراوانی را نیز به ما می‌دهد. به خصوص انجام ورزش‌های گروهی باعث بالا رفتن سطح اعتماد به نفس و فرار از پیله تنهایی می‌شود. شادابی خاصی را به انسان عطا کرده و تنبلی را از ما دور نگه می‌دارد.
خود را از افکار منفی دور کنید و نیمه پر لیوان را بنگرید. به زندگی‌تان عشق بورزید و برای آن تلاش کنید. از انجام کار‌های روزانه لذت برده و از چیزی فرار نکنید. برای رسیدن به قله آرزوهایتان دست از تلاش برندارید.
اگر شما هم خود را فردی اهمال‌کار می‌دانید و قصد ترک این عادت ناپسند را دارید، برخیزید و دکمه استارت را فشار دهید. زندگی‌تان را بازنگری کرده، اهداف‌تان را مشخص کنید، برنامه‌ای روزانه با حجمی سبک داشته باشید، نظم را وارد زندگی‌تان کرده و در کلاس‌های ورزشی ثبت نام کنید. از فردا، فردا گفتن و ره صد ساله را یک‌شبه طی کردن دوری کرده و خانه‌تان را شبیه تنبل‌خانه شاه‌عباس نکنید.
