سرویس ایران جوان آنلاین: کشاورزی یکی از اصلی‌ترین اولویت‌های چهارمحال و بختیاری در سند آمایش سرزمین است و این در حالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند این سند نیاز به بازنگری دارد و کشاورزی نباید به عنوان محور اصلی توسعه استان در نظر گرفته شود. بر اساس آمار‌های منطقه‌ای مرکز آمار ایران، صنعت چهارمحال و بختیاری با ۴/ ۰ درصد سهم، جایگاه سی‌ام را در کشور دارد. در خدمات سهم استان ۷/ ۰ درصد و جایگاه بیست‌وهفتم و در بخش کشاورزی استان با سهم ۵ /۱ درصدی جایگاه بیست‌وپنجم کشور را به خود اختصاص داده است.
بخش کشاورزی در تمامی برنامه‌های توسعه کشور از اولویت ویژه‌ای برخوردار بوده و به عنوان محور و اساس توسعه اقتصادی مورد توجه قرار داشته است، ولی امروز شنیده می‌شود که توسعه کشاورزی در برخی استان‌ها همچون چهارمحال و بختیاری منطقی نیست و این امر مستلزم آن است که به سمت شناسایی پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های موجود گام برداشت تا از این طریق توسعه پایدار محقق شود. سند آمایش سرزمین چهارمحال و بختیاری در اسفندماه سال گذشته در شورای عالی آمایش کشور تصویب و در سال جاری به دستگاه‌های اجرایی استان ابلاغ شد. این سند در هشت فصل تنظیم شده است که ظرفیت‌های مختلف استان را شناسایی و مشخص کرده است و شاخص این ارزیابی‌ها ارزش افزوده در بخش‌های مختلف کشاورزی، صنعت و خدمات بود و سهم ارزش افزوده این بخش‌ها در استان نسبت به کشور مشخص شد. بر اساس آمار‌های موجود مهم‌ترین اولویت استان از نگاه آمایش در چهارمحال و بختیاری، کشاورزی است. به گفته کارشناسان اولویت بودن کشاورزی در سند آمایش به معنای تعطیل شدن سایر بخش‌ها نیست، بلکه این اولویت منوط به استفاده بهینه از منابع آب و حفظ این منابع است. سند آمایش استان راهکار‌هایی برای حفظ منابع آبی و توسعه کشاورزی در استان ارائه داده است که اصلاح و تغییر الگوی کشت، جایگزینی کشت‌های آبی با غلات کم‌آب، گسترش کشت گلخانه‌ای، استفاده از روش‌های نوین آبیاری، اصلاح کانال‌های آبرسانی، اصلاح کانال‌های زهکشی، استفاده از کنتور‌های هوشمند و مسدود کردن چاه‌های غیرمجاز از جمله این راهکارهاست. به هرحال ظرفیت توسعه استان در بخش کشاورزی و دامپروری ظرفیت محدودی بوده و لازم است در این زمینه اقداماتی صورت گیرد، به طوری که در آینده سمت و سوی توسعه استان به سمت فعالیت‌هایی که نیازمند استفاده از آب و خاک کمتری هستند، تغییر یابد.
با این وضعیت منابع آبی چهارمحال و بختیاری و وابستگی شدید به آب‌های زیرزمینی توسعه کشاورزی عملاً باید تعطیل شود. زیرا اگر قرار است با منابع آبی محدود توسعه کشاورزی حاصل شود باید در کنار سایر فعالیت‌ها به منظور تأمین منابع آب زیرزمینی استان تمهیداتی اندیشیده شود تا واقع‌بینانه و براساس معیار‌های دقیق، بهره‌وری آب مشخص شود. در این میان یکی از مسائل مغفول مانده استان در بخش کشاورزی تولید فرآورده‌های کشاورزی با استفاده از صنایع تبدیلی است؛ موضوعی که باید گفت: متأسفانه کارخانجات تولید فرآورده کشاورزی در این منطقه بسیار کم و محدود است. اگر زمانی در کنار فعالیت کشاورزی، کارخانه فرآوری محصولات کشاورزی تعریف شده بود، از این طریق میزان درآمد هر خانوار کشاورز از واحد سطح مشخص می‌شد و امروز می‌شد به جای توسعه سطح زیر کشت، میزان بهره‌وری اقتصادی را افزایش داد.
