سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: ژان پلارتوکس معروف به پلانتو، کارتونیست سرشناس فرانسوی و بنیانگذار انجمن کاریکاتور برای صلح، از تصمیم اخیر نیویورک‌تایمز مبنی بر ممنوعیت کارتون‌های سیاسی در روزنامه‌های بین‌المللی زیرمجموعه خود انتقاد کرد. در این رابطه اغلب نویسندگان و کارتونیست‌ها هم با همراهی او نسبت به این مسئله واکنش نشان داده‌اند.
کارتونیست مشهور فرانسوی می‌گوید: طنز و تصاویر کاریکاتوری در روزنامه‌ها بخشی از مصادیق دموکراسی زمان ما محسوب می‌شود. او در نشریه لوموند به‌شدت نسبت به این عمل نیویورک‌تایمز برای حذف کاریکاتور‌های سیاسی واکنش نشان داد. علت تصمیم این نشریه امریکایی به این خاطر است که یک کاریکاتوریست ضدیهود در نیویورک‌تایمز، کارتون بنجامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل را طراحی کرد و همین باعث اختلاف و ممنوعیت کارتون‌های سیاسی در نیویورک‌تایمز شد.
پلانتو می‌گوید: این‌ها به اسم آزادی بیان، ترس و نگرانی در همه جا و افکار عمومی ایجاد کرده‌اند. این عملکرد همانطور احمقانه به نظر می‌رسد که بچه‌هایی مانع از نقاشی مادرانشان بشوند!
خیلی از کاریکاتوریست‌های مطبوعات بین‌المللی مانند پلانتو از این تصمیم نیویورک‌تایمز ناراحت شدند و اعتراض خود را در فضای رسانه‌های مجازی نشان دادند. بر همین اساس جمعی از کاریکاتوریست‌های مطبوعاتی در شبکه اجتماعی توییتر با مداد نسبت به این مسئله بحث‌برانگیز واکنش نشان دادند. نویسندگان و کارتونیست‌هایی مانند مینگل که به‌خصوص با فیگارو هم همکاری زیادی دارد به نشانه اعتراض عنوان نیویورک‌تایمز را طراحی کردند که مثل اره تنه یک درخت را می‌برد.
آندره گولن، کاریکاتوریست، نقاش و طراح فرانسوی که از دونالد ترامپ طراحی می‌کند می‌گوید: جای تعجب دارد چرا نیویورک‌تایمز تا به حال درباره کارتون‌های من از ترامپ دخالتی نداشته و برخورد نکرده است؟ آن‌ها هم کاریکاتور سیاسی هستند، اما درباره کشور همسایه اینقدر حساسیت به خرج می‌دهد به طوری که دستور توقف و ممنوعیت کاریکاتور را مطرح می‌کند؟!
او در وبلاگ خود با اشاره به کاریکاتور پنگوئن‌ها (سیاستمداران امریکایی) این سؤال را مطرح کرده است؛ متأسفم هیچ تصویر ترسناکی در روزنامه ما نیست! اما چرا نیویورک‌تایمز این پرنده را با طراح همکار خود معرفی می‌کند؟! آیا این برای خوانندگان جالب نیست؟ در جواب به او گفته می‌شود که این باعث می‌شود تا خوانندگان بیش از حد تحت تأثیر قرار بگیرند و آن را دنبال کنند.
پاتریک چپاته کارتونیست و طراح سرشناس لبنانی ساکن در سوئیس که برای مجله خبری آلمانی اشپینگل و نشریه نیویورک‌تایمز کار می‌کند، می‌گوید: نقشه‌های سیاسی با دموکراسی متولد می‌شوند و هنگامی که آزادی مطرح است، آن‌ها مورد حمله قرار می‌گیرند. این طراح بزرگ نسبت به توقیف کاریکاتور در نیویورک تایمز واکنش نشان نداد بلکه بیشتر درباره نویسندگانی که متن‌های خاص در ستونی ثابت دارند ابراز نگرانی کرد؛ افرادی که می‌توانند آزادانه در هفته دو بار بنویسند و کسی مانع آن‌ها نیست. او می‌گوید: اگر کارتون‌های مطبوعاتی یک هدف انتخابی باشند، این به خاطر ماهیت و دید آنهاست: آن‌ها هدف دارند و میانبر‌های بصری برای خوانندگان هستند. درواقع کارتون‌های مطبوعاتی توانایی بی‌نظیری دارند تا ذهن مردم را تحت تأثیر قرار دهند.
در پاسخ به این انتقادات، نشریه نیویورک‌تایمز بیانیه‌ای را منتشر کرد و اطمینان داد که نیویورک‌تایمز به عنوان یک اصل مهم مطبوعاتی همچنان بر عقیده کاری خود، ازجمله امور بصری، بیان ظرافت، پیچیدگی و صدای قوی از طریق تنوع دیدگاه‌ها مانند سال‌های گذشته است و این اتفاق برای اولین بار در تاریخ این نشریه رخ داده است. ما نشریه‌ای هستیم که برای کارتون سیاسی با مجموعه داستان یک خانواده از پناهندگان سوری موفق به دریافت جایزه پولیتزر شدیم.
اما پلانتو متقاعد نشد و در یادداشتی نوشت: از طریق کارتونینگ برای صلح (که در سال ۲۰۰۶ با کوفی عنان ساخته شده است) از پاتریک چپاته در نیویورک‌تایمز حمایت می‌کنیم زیرا نگران آینده این استعداد بزرگ هستیم و در کل نگران آینده دموکراسی و آزادی عقیده‌ای هستیم که با چنین ممنوعیت‌هایی مانع آن می‌شوند.
وی همچنان معتقد است روزنامه نیویورک‌تایمز که در مقابل شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های مجازی به خاطر انتشار یک کاریکاتور خود را محدود و مسدود کرده است مراقب باشد تا کم‌کم حذف نشود. زیرا این یک اشتباه بزرگ است که کاریکاتور و طراحی مطبوعاتی را از روزنامه‌نگاری جدا کنند. ما نمی‌توانیم روزنامه‌ای را بدون تصویر تصور کنیم. کاریکاتوریست مبارزه‌گری است که با قلم و طراحی خود علیه مفاسد مبارزه می‌کند علاوه‌بر این کمپین‌هایی هست که توسط یونسکو به عنوان یک حق بنیادین برای آن‌ها شناخته می‌شود تا از حقوقشان دفاع کند.
چقدر ازادی بیان!!!!!!! 
